رد پاهای بسیار در باتلاق بحرانی استقلال
زنجیره ناکامی
آریا طاری
آنچه که استقلال این روزها احتیاج دارد، یک احیای اساسی است. تیمی که سال گذشته در آخرین لحظه جام قهرمانی را از دست داد اما حالا در میان تیم‌های پایین جدولی دیده می‌شود و فصل کابوس‌واری را پشت سر می‌گذارد. تا جایی که روی کاغذ استقلالی‌ها امکان سقوط به دسته یک را هم دارند. آینده استقلال در حالی ناامیدکننده‌تر می‌شود که این تیم درست در روزهایی که باید امتیاز بگیرد، تن به شکست می‌دهد تا بیشتر از قبل در باتلاق فرو برود. با این حال آنها هنوز می‌توانند از قعر جدول فرار کنند، به این شرط که تنها روی مسابقه تمرکز کنند و چشم‌شان به جز برد، چیزی را نبیند.
نقش ویژه مدیریت در بحران باشگاه
درست است که از کادر فنی و بازیکنان گرفته تا حتی هواداران در ناکامی استقلال نقش دارند اما بدون شک یکی از مقصران اصلی وضعیت فعلی تیم، مدیریت باشگاه است. مدیرانی که دست به دست هم دادند و تیم را بیشتر در بحران غرق کردند. مدیرانی که واژه صبر برای‌شان کاملا غریبه بود و استقلال را به رکورددار تغییر سرمربی تبدیل کردند. در ابتدای فصل احمد شهریاری و فرشید سمیعی در راس مدیریت حضور داشتند که نتوانستند عملکرد رضایت‌بخشی داشته باشند. در ادامه وقتی کار به علی تاجرنیا و علی نظری‌جویباری سپرده شد، هواداران امیدوار شدند که اوضاع به سود استقلال تغییر کند اما مدیریت جدید هم نتوانست مطابق انتظارات کار را جلو ببرد و نتیجه تمام اینها، حضور استقلال در رده دوازدهم جدول است.
سقوط آزاد از ماتزاری به بوژوویچ
اگر بخواهیم نگاه جزئی‌تری به ماجراهای مدیریتی باشگاه داشته باشیم، انتخاب سرمربی جدید مهم‌ترین آنهاست. پیتسو موسیمانه در حالی که به عنوان مربی نجات‌دهنده به استقلال آمده بود، تا حدودی قابل قبول کار کرد اما ناگهان او بعد از آخرین تمرین تیمش که اتفاقا نظری‌جویباری هم در آن حضور داشت، تصمیم به فسخ یک‌طرفه قراردادش گرفت تا بحران جدیدی در باشگاه ایجاد شود. اینکه هنوز در آن جلسه تمرینی چه اتفاقی رخ داد مشخص نیست اما وضعیت فعلی تیم گویای این است که روندی که طی شده، اشتباه بوده است.
نکته مهم درباره استقلال این است که این تیم حتی در بدترین فصل خود هم فرصت کسب یک جام قهرمانی را دارد. آنها هم‌اکنون در جام حذفی حضور دارند و با سه پیروزی می‌توانند عنوان قهرمانی را به دست بیاورند و از این طریق راهی لیگ قهرمانان آسیا 2 هم بشوند
بعد از موسیمانه باشگاه زمان زیادی را صرف کرد تا یک مربی نام‌آشنا را روی نیمکت بنشاند. حتی نام والتر ماتزاری هم مطرح شد و او بعد از نماینده‌هایش به تهران آمد تا هدایت تیم را بپذیرد. نظری‌جویباری در آن برهه از زمان به نوعی مرد ایتالیایی را سرمربی جدید استقلال می‌دانست و هواداران لحظه‌شماری می‌کردند که ماتزاری را کنار تیم ببینند. اما درنهایت این اتفاق هم نیفتاد و باشگاه از گزینه‌ای که فصل گذشته در سری آ کار می‌کرد، به مربی مستعفی استقلال خوزستان رسیدند که در مسیر بازگشت به کشورش بود. مردی که نشانه‌‌ها برای اینکه او بدون اجماع مدیریتی هدایت تیم را پذیرفته، مشخص بوده و مهم‌ترین نشانه حضور تنهای نظری‌جویباری در مراسم معارفه میودراگ بوژوویچ بود.
خروج از بحران یا ناکامی جدید؟
زمانی که بوژوویچ به عنوان سرمربی استقلال انتخاب و معرفی شد، نظری‌جویباری امیدوار بود روزهای بحرانی باشگاه به پایان برسد و حتی در مقطعی اعلام کرد که تیم از بحران خارج شده است! این در حالی است که بوژوویچ بعد از هفت بازی حتی یک برد هم در استقلال به دست نیاورده و این تیم را به رکورد هفت بازی متوالی بدون برد رسانده است! تیم او حتی نمایش قابل دفاع و قابل قبولی هم ارائه نداده است. تمام اینها باعث شد استقلال بار دیگر سراغ سلاح مورد علاقه‌اش برود و از احتمال تغییر کادر فنی خبر بدهد. البته که هنوز بوژوویچ سرمربی استقلال است اما شنیده می‌شود پای مدیرعامل هم لبه پرتگاه است و اگر او سمت خود را از دست بدهد، به احتمال زیاد سرمربی مورد حمایتش هم باید چمدان‌ها را ببندد و احتمالا این بار دیگر سوار هواپیما به مقصد مونته‌نگرو خواهد شد. به هر حال مدیران باشگاه نشان داده‌اند ابایی از تغییر سرمربی ندارند و الان هر گزینه‌ای روی کار بیاید، پاسخگوی اتفاقات پیش رو نخواهد بود. به هر حال زمان زیادی تا پایان فصل باقی نمانده و نمی‌توان از کسی در این مقطع کوتاه انتظار معجزه داشت.
بازی مرگ و زندگی
بعد از شکست مقابل استقلال خوزستان در هفته بیست‌وششم لیگ برتر، میودراگ بوژوویچ با اشاره به نتایج ضعیف تیمش عنوان کرد مدیران باشگاه حق دارند او را اخراج کنند اما خبری از استعفا نخواهد بود. بعد از بیان این جمله و با توجه به اینکه هواداران هم خواهان رفتن مرد مونته‌نگرویی بودند، انتظار می‌رفت این همکاری پایان یابد و یکی از نام‌هایی که به عنوان سرمربی جدید مطرح می‌شد، روی نیمکت بنشیند. درنهایت اما مدیران استقلال بعد از نشست هم‌اندیشی با پیشکسوتان باشگاه تصمیم گرفتند با توجه به وضعیت فعلی تیم و در دسترس نبودن گزینه‌ای مناسب برای جانشینی بوژوویچ، یک شانس دیگر به سرمربی خود بدهند. البته که در این بین دست رد مجتبی جباری به سینه مدیران برای قبول هدایت تیم هم در این تصمیم بی‌تاثیر نبود. شاید اگر جباری دست به این ریسک می‌زد و این پیشنهاد را می‌پذیرفت، شاهد حضور سرمربی جدید در هفته بیست‌وهفتم بودیم.
درست است که از کادر فنی و بازیکنان گرفته تا حتی هواداران در ناکامی استقلال نقش دارند اما بدون شک یکی از مقصران اصلی وضعیت فعلی تیم، مدیریت باشگاه است. مدیرانی که دست به دست هم دادند و تیم را بیشتر در بحران غرق کردند
به این ترتیب نبرد بعدی استقلال، برای بوژوویچ بازی مرگ و زندگی خواهد بود. یک نبرد دشوار مقابل گل‌گهر سیرجان که در سودای رقم زدن یک پایان عالی در لیگ بیست‌وچهارم است. این مسابقه روز چهارشنبه در سیرجان برگزار می‌شود و اگر بوژوویچ بتواند اولین پیروزی‌اش را رقم بزند، تا پایان فصل در سمت خود ابقا خواهد شد. در غیر این صورت باز هم یک سرمربی موقت از راه می‌رسد تا فصل کابوس‌وار آبی‌ها را به پایان برساند.
بوژوویچ از لیست خارج شد
زمان استخدام بوژوویچ عنوان شد اگر باشگاه از عملکرد او تا پایان فصل رضایت داشته باشد، احتمال تمدید قرارداد او برای فصل بعدی وجود دارد. اما حالا در پایان هفتمین مسابقه استقلال با میودراگ، مشخص شده که او از لیست گزینه‌های هدایت تیم در فصل جدید خارج شده است. در همین راستا قرار است به زودی کمیته فنی تشکیل شود و گزینه‌های سرمربیگری استقلال برای فصل بعدی نهایی شوند. هرچند شنیده می‌شود طی روزهای گذشته هم با برخی از این گزینه‌ها رایزنی‌های اولیه انجام شده اما برای رسمی‌شدن فرآیند انتخاب سرمربی فصل آینده، قرار است کمیته فنی تشکیل شود تا این کمیته بر فرآیند بسته‌شدن فهرست استقلال برای فصل آینده هم نظارت کاملی داشته باشد.
جام حذفی، تنها راه آرامش
نکته مهم درباره استقلال این است که این تیم حتی در بدترین فصل خود هم فرصت کسب یک جام قهرمانی را دارد. آنها هم‌اکنون در جام حذفی حضور دارند و با سه پیروزی می‌توانند عنوان قهرمانی را به دست بیاورند و از این طریق راهی لیگ قهرمانان آسیا 2 هم بشوند. هرچند بعید است اگر استقلال قهرمان حذفی هم بشود، میودراگ در سمت خود باقی بماند. با این حال او می‌‌تواند در صورت پیروزی مقابل گل‌گهر و بقا روی نیمکت آبی‌ها، با عبور از پیکان در مرحله یک‌چهارم نهایی جام حذفی، یک قدم مثبت برای تیم بردارد. این دیدار شنبه 6 اردیبهشت برگزار می‌شود و استقلال هم میزبان آن است.
جدا از هر مساله‌ای، آبی‌ها باید نگاه ویژه‌ای به این رقابت‌ها داشته باشند. آنها نسبت به سایر رقبا مسیر آسان‌تری تا فینال در پیش دارند و احتمالا در بازی آخر باید با سپاهانی روبه‌رو شوند که به یک غول غیرقابل شکست تبدیل شده است. قهرمانی در جام حذفی تنها راهی است که کمی آرامش را به استقلال تزریق می‌کند؛ البته این آرامش در صورتی به دست می‌آید که استقلال در لیگ برتر خودش را از خطر سقوط دور نگه دارد.
مهاجمان خاموش
یکی از مهم‌ترین نکاتی که استقلال چه در جام حذفی و چه در لیگ برتر باید روی آن کار کنند، عملکرد ناامیدکننده مهاجمان این تیم است. این تیم در 25 بازی تنها 21 گل به ثمر رسانده اما سهم 6 مهاجم آبی‌ها تنها چهار گل است! مسعود جوما، مهرداد محمدی، محمدرضا آزادی و آرمان رمضانی نام‌هایی هستند که در این فصل موفق به گلزنی برای استقلال شده‌اند، اما این آمار به وضوح نشان‌دهنده ضعف عمیق خط حمله آبی‌ها است. این مهاجمان باید از همین هفته موتور گلزنی‌شان را روشن کنند تا هم استقلال را از وضعیت اسفبار فعلی نجات دهند و مانع کسب عنوان ضعیف‌ترین خط حمله استقلال در ادوار لیگ برتر شوند. استقلال در فصل دوم با 33 گل بدترین فصل خود را به لحاظ گلزنی پشت سر گذاشت و آبی‌ها برای اینکه لقب بدترین خط حمله را نگیرند، باید در پنج بازی باقی‌مانده حداقل 13 گل
به ثمر برسانند.
دیدگاه تان را بنویسید