چرا شانس قهرمانی سرخ‌ها کمرنگ شد؟ تبعات ۹ مسابقه
نازنین دشتی
پرسپولیس که به عنوان مدافع عنوان قهرمانی فصل جدید را آغاز کرد، حالا تنها در صورتی می‌تواند جام را برای خود نگه دارد که دو رقیب بالایی در چند هفته پیش رو لغزش کنند و امتیازهای مهمی را از دست بدهند. سرخ‌پوشان در حال حاضر با 51 امتیاز در رده سوم جدول دیده می‌شوند و دو امتیاز با سپاهان رده دومی و چهار امتیاز با تراکتور صدرنشین فاصله دارند. اما چه شد که آنها از کورس قهرمانی عقب افتادند؟ آنها در بازی‌های بزرگ شکست نخوردند و سپاهان تنها تیمی است که توانسته در تمام مسابقات مقابل سرخ‌پوشان به پیروزی برسد. درواقع آنچه که پرسپولیس را در این جایگاه نشاند، از دست دادن امتیازات ساده و غیرقابل توجیه در مقابل تیمهای پایین
جدول بود.
پرسپولیس در فصل جاری در 9 مسابقه که می‌توانست نقطه پرش‌شان باشد، امتیازات مهمی را از دست داد. 9 رقابتی که نتیجه‌اش برای سرخ‌پوشان یا باخت یا مساوی بود و تنها پنج امتیاز نصیب‌شان شد. از دست دادن 12 امتیاز حیاتی از دست رفته حالا هم صدر جدول را از آنها گرفته و شانس قهرمانی را هم به حداقل رسانده است.
شاید بتوان گفت بدترین شکست پرسپولیس در لیگ بیست‌وچهارم، در هفته دهم مقابل استقلال خوزستان رقم خورد. تیم قعرنشینی که توانست در خانه با تک‌گلی که به ثمر رساند، شوکی بزرگ به تیم گاریدو وارد کند و اولین قدم را در مسیر دور کردن پرسپولیس از قهرمانی بردارد. بعد از آن هم نساجی توانست در ورزشگاه آزادی یکی از بزرگ‌ترین بردهایش را مقابل پرسپولیس به دست بیاورد.
اوج بحران در تیم سرخ‌پوش پایتخت که به تغییر سرمربی هم منجر شد اما در هفته چهاردهم اتفاق افتاد. جایی که پرسپولیس با یکی از ضعیف‌ترین نمایش‌هایش تن به شکست سه بر یک مقابل مس رفسنجان داد تا ثابت کند به نوری بزرگ برای فانوس به دستان تبدیل شده است. تیر خلاص نتایج فاجعه‌بار پرسپولیس اما در هفته بیست‌وچهارم به پیکر این تیم اصابت کرد. جایی که شمس آذر، تیم تازه‌وارد لیگ برتر، موفق شد در قزوین با نتیجه سه بر دو پرسپولیس را شکست دهد. این نخستین بازی امسال پرسپولیس که شکست در آن چهارمین باخت قرمزها برابر تیمهای پایین جدولی را
رقم زد.
پنج تساوی دیگر پرسپولیس هم نقش زیادی در جدایی از کورس قهرمانی داشت. به خصووص که حداقل در سه مسابقه از این پنج نبرد، پرسپولیس برد را با تساوی عوض کرد. پرسپولیس هر دو نیمه مسابقات را با تساوی آغاز کرد و در هفته اول و شانزدهم با ذوب‌آهن مساوی کرد. اما یکی از تلخ‌ترین این تساوی‌ها مقابل فولاد خوزستان در هفته هجدهم اتفاق افتاد. مسابقه‌ای که پرسپولیس با گل عیسی آل‌کثیر جلو افتاد و حتی یک ضربه پنالتی را هم به دست آورد، اما درنهایت با تساوی یک-یک از زمین خارج شد. دیگر تساوی‌های تلخ پرسپولیس مقابل آلومینیوم و استقلال خوزستان در هفته‌های بیستم و بیست‌وپنجم ثبت شد.
اگر پرسپولیس در این پنج بازی دو بار برد را حفظ می‌کرد یا حداقل چهار بازی که باخته را مساوی می‌کرد، حالا وضعیت بهتری داشت. این یعنی اختلاف فعلی فقط نتیجه چند اشتباه کوچک است و البته در نهایت اختلاف تیمهای مدعی نیز با همین نقصان‌های جزئی تعیین می‌شود. اما قسمت دردناک این عملکرد برای سرخ‌پوشان جایی است که اگر آنها از این 9 بازی به جای چهار امتیاز 12 امتیاز به دست می‌آوردند، حالا به صدر جدول تکیه زده بودند و سرنوشت قهرمانی را در دست داشتند. اما حالا باید امیدوار باشند که تراکتور و سپاهان مقابل رقبای خود شکست بخورند که احتمالش بسیار کم است یا حداقل برای اینکه فرصت حضور در آسیا را از دست ندهند، برای رسیدن به رده دوم تلاش کنند و امیدوار به قهرمانی سپاهان در جام
حذفی باشند.
اگر پرسپولیس در پایان لیگ قهرمانی را از دست بدهد، باید به خوبی به مسیری که طی کرده نگاه کند و به یاد داشته باشد که جام قهرمانی را به تیمی نمی‌دهند که در بازی‌های بزرگ برنده باشد. پرسپولیس در این فصل چهار امتیاز از تراکتور، 6 امتیاز از گل‌گهر و 6 امتیاز از استقلال گرفته اما برای رسیدن به جام به 60 امتیازی نیاز داشت که از 10 رقیب غیرمستقیم به این تیم می‌رسید. درنهایت باید دید اتفاقات در هفته‌های پیش رو تا چه اندازه به سود سرخ‌ها پیش می‌رود. تا اینجا که تراکتور و سپاهان برنامه‌ای برای تقدیم جام به پرسپولیس ندارند!
دیدگاه تان را بنویسید