۱۲ خارجی سرشناس پرسپولیس که ماندگار نشدند؛ جنگ ناتمام
طی 50 سال گذشته، باشگاه پرسپولیس مربیان خارجی زیادی را جذب کرده که برخی‌شان روزهای خوشی را در این تیم سپری کردند و خاطرات خوشی را برای سرخ‌پوشان رقم زدند. 12 سرمربی خارجی اما که اتفاقا از چهره‌های مطرح فوتبال هم به شمار می‌روند، به خاطر کسب نتایج ضعیف یا دلایل دیگر تا پایان قراردادشان در تیم ماندگار نشدند و از سمت خود برکنار شدند. آخرین نفر در این لیست خوان کارلوس گاریدو بود که به بهانه جدایی او از سرخ‌پوشان نگاهی خواهیم داشت به لیستی که نبرد خود را در پرسپولیس نیمه‌تمام گذاشتند.
ایوان ایوانوویچ کونوف: به گزارش مهر، ایوان ایوانوویچ کونوف هشتمین مربی تاریخ این باشگاه و دومین مربی خارجی آن بود. او از هفته سوم جام تخت جمشید ۱۳۵۵ به تیم اضافه شد و حدود یک سال در این باشگاه کار کرد. طبق گزارش‌ها، سبک بازی پرسپولیس تحت هدایت کونوف تدافعی بود و اکثر بازی‌های تیم به تساوی می‌انجامید. حتی پیروزی‌ها نیز معمولا با حداقل اختلاف به دست می‌آمد. با این حال، پرسپولیس با کونوف تا هفته‌های پایانی رقابت‌ها برای قهرمانی می‌جنگید اما شکست برابر نیروی اهواز در هفته ماقبل پایانی، تیم را به مقام نایب‌قهرمانی رساند. پس از این شکست، کونوف در پاسخ به پرسشی درباره علت نتیجه ضعیف، گفت:«وقتی مربی آینده تیم روی سکو نشسته و شما کنترلی روی بازیکنان خود ندارید، چه انگیزه‌ای می‌توان داشت؟» سرانجام کونوف از پرسپولیس کنار گذاشته شد.
ولادیسلاو بگوویچ: بگوویچ هفدهمین سرمربی تاریخ پرسپولیس و سومین مربی خارجی این باشگاه بود. او به پیشنهاد امیر عابدینی به ایران آمد تا پس از ۱۸ سال، پرسپولیس دوباره تحت هدایت یک مربی خارجی قرار گیرد. دوران حضور او در پرسپولیس کوتاه بود و از 15 فروردین تا ۹ تیر ۱۳۷۳ ادامه داشت. او در همین مدت کوتاه سه پیروزی، یک تساوی و یک شکست به دست آورد اما به دلیل آنچه اختلاف با با بازیکنان باتجربه و مسن تیم عنوان شد، همکاری او با پرسپولیس به پایان رسید.
هانس یورگن گده: یورگن گده آلمانی ۲۹ اردیبهشت ۱۳۷۴ هدایت پرسپولیس را عهده‌دار شد و در مرداد همان سال از هدایت سرخ‌ها کنار رفت. کسب نتایج ضعیف در دوران هدایت او باعث جدایی‌اش از پرسپولیس با تصمیم امیر عابدینی شد. یکی از عوامل اصلی ناکامی گده، غیبت چند بازیکن کلیدی تیم بود. ستارگانی مانند احمدرضا عابدزاده، رضا شاهرودی، مجتبی محرمی و فرشاد پیوس به دلیل محرومیت در دسترس او قرار نداشتند که این موضوع تاثیر قابل‌توجهی بر عملکرد تیم گذاشت.
ایوان متکوویچ: متکوویچ دیگر سرمربی خارجی سرخ‌ها از ۲۴ آذر ۱۳۷۶ تا پنج مهر ۱۳۷۷ در 13 مسابقه روی نیمکت پرسپولیس نشست که حاصل آن هفت پیروزی، دو تساوی و چهار شکست بود. بر اساس گزارش‌ها، او تا هفته سوم لیگ آزادگان در فصل ۷۷ سرمربی پرسپولیس باقی ماند، اما با بازگشت علی پروین به تیم، به صورت آرام و بدون جنجال از سمت خود کنار گذاشته شد.
آری هان: با تغییر مدیریت باشگاه و حضور محمدحسن انصاری‌فرد به عنوان مدیرعامل، کادر فنی پرسپولیس که عملکرد ضعیفی داشت، دستخوش تغییر شد. در این شرایط، آری هان سرمربی هلندی، با قراردادی برای یک‌ونیم فصل، از بهمن ۱۳۸۴ هدایت پرسپولیس را بر عهده گرفت. تیم تحت هدایت آری هان، جانی تازه گرفت و تا فینال جام حذفی پیشروی کرد. با این حال، به دلیل نزدیک بودن زمان جام جهانی، دیدار فینال به فصل بعد موکول شد. آری هان تمرینات فصل جدید را نیز آغاز کرد و تیم به اردوی اتریش رفت، اما در نهایت در ۱۹ مرداد ۱۳۸۵ به دلیل بی‌نظمی‌های مکرر از سمت خود برکنار شد. در مدت حضور ۱۷۸ روزه آری هان در پرسپولیس، او ۹۶ روز را در مرخصی سپری کرد. با این حال، برخی معتقدند که حضور او نقش مهمی در تحول سبک بازی پرسپولیس داشت. دوران او را می‌توان نقطه عطفی در حرکت تیم به سوی فوتبال مالکانه و تماشاگرپسند دانست که تاثیرات آن تا سال‌ها
مشهود بود.
نلو وینگادا: نلو وینگادا از ۲۱ بهمن ۱۳۸۷ هدایت پرسپولیس را به عهده گرفت، اما در مدت کوتاه حضورش نتایج نامطلوبی کسب کرد و در سه مسابقه مهم ناکام ماند. ابتدا در لیگ برتر رقابت را واگذار کرد، سپس در جام حذفی با شکست از تیم پاس از گردونه مسابقات حذف شد. در لیگ قهرمانان آسیا نیز با وجود شکست سنگین برابر الغرافه، به مرحله یک‌هشتم نهایی رسید اما در این مرحله با باخت به بنیادکار ازبکستان از ادامه رقابت‌ها بازماند. دوران مربیگری وینگادا در پرسپولیس با حواشی زیادی همراه بود و در ۱۷ بازی که تیم تحت هدایت او به میدان رفت هفت برد، چهار تساوی و ۶ باخت به دست آورد. او تصمیم گرفت که از سمت خود استعفا دهد و پس از پرسپولیس بلافاصله هدایت تیم الاهلی مصر را عهده‌دار شد.
زلاتکو کرانچار: این مربی کروات تنها ۱۰ روز پیش از آغاز لیگ برتر فصل ۸۹- ۸۸ به پرسپولیس پیوست. او با اعمال تغییرات مداوم در ترکیب تیم، درنهایت در روزهای پایانی حضورش به ترکیب مورد نظر خود رسید، اما زمان به او فرصت نداد. در حالی که پرسپولیس در رتبه سوم جدول قرار داشت، حبیب کاشانی تصمیم به برکناری کرانچار گرفت. این مربی در ۲۱ بازی هدایت تیم را بر عهده داشت که حاصل آن هشت پیروزی، ۹ تساوی و چهار شکست بود.
مصطفی دنیزلی: دنیزلی برای دومین بار و در نیم‌فصل دوم لیگ ۹۱- ۹۰ به عنوان سرمربی پرسپولیس انتخاب شد. با وجود کسب نتایج مطلوب در لیگ قهرمانان آسیا، اما در نهایت نتوانست در این تیم موفقیت پایدار به دست آورد. در دوران هدایت دنیزلی، پرسپولیس توانست در دربی بهمن ۱۳۹۰ و در حالی که با یک بازیکن کمتر با نتیجه دو بر صفر از استقلال تهران عقب بود، آن بازی را با نتیجه سه بر دو به پیروزی برساند و به یکی از مهم‌ترین پیروزی‌های خود دست یابد. در نهایت این مربی نیز از هدایت سرخ‌ها
استعفا کرد.
مانوئل ژوزه: مانوئل ژوزه سرمربی پرتغالی یکی از مربیان تاریخ پرسپولیس به شمار می‌رود که هیچ‌گاه حمایت هواداران را جلب نکرد، در تابستان ۱۳۹۱ به تهران آمد تا پروژه همکاری با محمد رویانیان را در پرسپولیس به اتمام برساند. او در مدت پنج ماه مربیگری و ۱۷ بازی لیگ برتر هدایت تیم را بر عهده داشت که حاصل آن پنج پیروزی، ۶ تساوی و ۶ شکست بود. او پرسپولیس را در رده 12 تحویل گرفت و در همین جایگاه تحویل داد و از تیم جدا شد.
برانکو ایوانکوویچ: او چهلمین سرمربی تاریخ پرسپولیس، پنجمین مربی کروات و چهاردهمین سرمربی خارجی تیم بود. در فصل اول حضورش، با کنار گذاشتن تعدادی از بازیکنان، توانست با پرسپولیس علاوه بر پیروزی در دربی، جایگاه تیم را ارتقا دهد. در فصل بعد، برانکو و پرسپولیس با ثبت رکوردهای متعدد در لیگ داخلی ایران، به دلیل تفاضل گل کمتر نایب‌قهرمان لیگ برتر شدند (لیگ برتر فوتبال ایران ۹۵-۱۳۹۴). در فصل 96-1395، برانکو پرسپولیس را با بیشترین اختلاف امتیاز در تاریخ لیگ برتر فوتبال ایران به قهرمانی رساند و همچنین قهرمان سوپرجام فوتبال ایران (۱۳۹۶، ۱۳۹۷، ۱۳۹۸) شد. در آن فصل، پرسپولیس رکوردهای زیادی را جابه‌جا کرد یا شکست. همچنین برانکو برای نخستین بار تیم را به فینال لیگ قهرمانان آسیا برد. علاوه بر این، برانکو موفق شد پرسپولیس را به قهرمانی در جام حذفی ایران برساند. در دوران مربیگری او در ایران، لقب «پروفسور» به او داده شد. او همچنین توانست یازدهمین و دوازدهمین قهرمانی پرسپولیس در لیگ سراسری ایران را کسب کند و سه هفته زودتر از پایان لیگ هفدهم و هجدهم عنوان قهرمانی را به دست آورد. برانکو با اینکه با پرسپولیس قرارداد داشت اما تصمیم گرفت در خرداد سال ۱۳۹۸ از پرسپولیس جدا شود و هدایت تیم الاهلی عربستان را بر عهده گرفت.
گابریل کالدرون: کالدرون در تاریخ ۱۰ تیر ۱۳۹۸ به پرسپولیس آمد و جانشین برانکو ایوانکوویچ شد. او تنها نیم فصل هدایت تیم را بر عهده داشت. در تاریخ ۲۲ دی ۱۳۹۸، در حالی که پرسپولیس در صدر جدول لیگ برتر ایران قرار داشت و به نیمه‌نهایی جام حذفی صعود کرده بود، به دلیل عدم پرداخت مطالبات مالی و اختلافات شدید با مدیران باشگاه، از تیم جدا شد. در دوران حضورش در پرسپولیس، این مربی توانست بهترین خط دفاعی لیگ برتر را برای مدت کوتاهی به تیم بدهد و در بازی‌های خارج از خانه نیز موفق به کسب پیروزی شد. همچنین مبارزه با بازیکن‌سالاری‌های متداول در تیم از دیگر دستاوردهای مثبت دوران او بود. اختلافات شدید او با محمدحسن انصاری‌فرد مدیرعامل پرسپولیس و افشین پیروانی سرپرست تیم، یکی از دلایل اصلی جدایی‌اش از پرسپولیس بود. تا جایی که یکی از شروط او برای بازگشت به تیم، برکناری سرپرست و مدیرعامل پرسپولیس بود، اما این درخواست با مخالفت باشگاه مواجه شد. همچنین، یکی از دیگر شروط کالدرون برای بازگشت، افزایش مبلغ قرارداد خود و دستیارانش برای نیم‌فصل دوم بود.
خوان کارلوس گاریدو: خوان کارلوس گاریدو انتخاب مدیران باشگاه برای فصل بیست‌وچهارم بود. گاریدو در پرسپولیس در مجموع رقابت‌های لیگ برتر، جام حذفی و لیگ قهرمانان نخبگان در ۲۰ بازی هدایت این تیم را عهده دار بود که حاصل آن کسب ۹ پیروزی، ۶ شکست و پنج تساوی بود. گاریدو که پرسپولیس را قهرمان تحویل گرفته بود، با گذشت ۱۳ هفته از لیگ برتر تنها ۲۳ امتیاز کسب کرد و سرخ‌ها را در جایگاه چهارم تحویل داد. او همچنین نتوانست رضایت هواداران تیم را جلب کند و در لیگ نخبگان آسیا هم عملکرد خوبی نداشت و همین موضوع باعث شد که در تاریخ دوم دی ۱۴۰۳ باشگاه پرسپولیس خبر از قطع همکاری با این مربی اسپانیایی دهد.
دیدگاه تان را بنویسید