نازنین دشتی 

تیم والیبال فولاد سیرجان ایرانیان هرچقدر در لیگ برتر تا به اینجای کار دور از انتظار ظاهر شد و در قامت مدافع عنوان قهرمانی نبود، در جام باشگاه‌های جهان خوش درخشید و توانست بعد از 14 سال بار دیگر ایران را صاحب مدال این رقابت‌ها کند. فولادی‌ها که با کسب عنوان قهرمانی جام باشگاه‌های آسیا جواز حضور در قهرمانی باشگاه‌های جهان را به دست آوردند، فرصت این را داشتند که به فینال هم برسند اما درنهایت راه‌شان به رده‌بندی افتاد و توانستند با رقم زدن یک پیروزی نفس‌گیر مقابل لوبه ایتالیا با نتیجه سه بر دو، سکوی سوم مسابقات را زیر پای خود بیاورند. همچنین شهداب یزد دیگر نماینده کشورمان که با نایب‌قهرمانی در جام باشگاه‌های آسیا سهمیه این رقابت‌ها را به دست آورد، نتوانست از گروه مرگ به سلامت عبور کند و در نهایت با ایستادن در رده ششم به کار خود پایان داد. 

امتیاز به امتیاز تا مدال

ست اول بازی با رقابت نزدیک دو تیم آغاز شد. اما زمانی که تیم‌ها در امتیاز 16 برابر بودند، لوبه دو امتیاز پیاپی گرفت و تا پایان ست برتری‌اش را حفظ کرد و 25 بر 23 پیروز شد. در ست دوم اما این فولادی‌ها بودند که جنگنده‌تر ظاهر شدند و با تکرار نتیجه 25 بر 23 ست را به نام خود زدند. در ست سوم بار دیگر این نماینده ایتالیا بود که به بازی برگشت و 25 بر 21 به پیروزی رسید. نکته مهم این ست اینجا بود که پوریا حسین‌خانزاده بازیکن ایرانی لوبه از ابتدا در ترکیب تیم خود قرار داشت و اتفاقا توانست عملکرد خوبی برای تیمش داشته باشد. رقابت در ست چهارم باز هم نزدیک دنبال شد و با وجود اینکه لوبه در امتیازهای حساس جلو افتاد، شاگردان عطایی اجازه برد را به این تیم ندادند و با پیروزی 26 بر 24، بازی را به تساوی کشاندند. در ست سرنوشت‌ساز پنجم دو تیم امتیاز به امتیاز پیش رفتند اما درنهایت این نماینده ایران بود که برد 19 بر 17 را رقم زد و مدال برنز را به گردن آویخت. در پایان این مسابقه علی حاجی‌پور با کسب ۲۴ امتیاز،  امتیازآورترین بازیکن زمین شد. همچنین علیرضا عبدالحمیدی به عنوان بهترین دریافت‌کننده قدرتی این رقابت‌ها در فهرست تیم رویایی قرار گرفت. 

آمار ضعیف‌تر، اشتباه کم‌تر

این مدال در حالی به دست آمد که آمار نشان می‌دهد لوبه در تمام فاکتورها، امتیاز بیشتری به دست آورده و فولاد فقط اشتباه‌های کم‌تری داشته که به همین واسطه نتیجه را به سود خود به پایان برد. لوبه در حمله ۷۵ امتیاز به دست آورد و فولاد ۶۱ امتیاز کسب کرد. در دفاع هم لوبه با ۱۰ امتیاز برتر ظاهر شد و فولاد تنها هشت امتیاز به دست آورد. در سرویس هم لوبه سه امتیاز و فولاد یک امتیاز به دست آوردند. اما تیم ایتالیایی در این مسابقه پراشتباه ظاهر شد؛ به گونه‌ای که فولاد ۴۴ امتیاز از طریق اشتباهات لوبه کسب کرد. در مقابل، حریف ایتالیایی ۲۶ امتیاز از اشتباهات تیم ایران به دست آورد.

مسیری که به تاریخ‌سازی نرسید

فولاد سیرجان در مسیر رسیدن به برنز باشگاه‌های جهان، در دور مقدماتی هر سه رقیبش یعنی الاهلی اسپورتینگ کلاب مصر، لوبه چیویتانوا ایتالیا و پرایا کلوب برزیل را شکست داد و به عنوان صدرنشین گروه اول راهی نیمه‌نهایی شد. جایی که سادا کروزیرو برزیل انتظارش را می‌کشید و مانع تاریخ‌سازی فولاد با رسیدن به بازی نهایی شد. تیمی که با شکست دادن فولاد به فینال رسید و توانست با رسیدن به پنجمین قهرمانی خود در این رقابت‌ها هواداران والیبال را غافلگیر کند. چراکه برزیلی‌ها ترنتینو ایتالیا را شکست دادند که به عنوان شانس اول قهرمانی به رقابت‌ها آمد و این تیم هم پنج بار فاتح جام باشگاه‌های جهان شده بود. البته مجموع مدال‌های تیم ایتالیایی بیشتر از سادا کروزیرو است. ترنتینو با پنج طلا، دو نقره و سه برنز در راس جدول مدالی قرار دارد و سادا کروزیرو پنج طلا، دو نقره و دو برنز در کارنامه دارد. 

دومین مدال تاریخ

در هر حال آنچه اهمیت دارد این است که فولاد سیرجان با کسب دومین مدال تاریخ ایران در این رقابت‌ها، بار دیگر سطح والیبال کشور را نشان داد. مسابقات قهرمانی باشگاه‌های مردان جهان از سال 1989 آغاز و چهار سال به صورت متوالی برگزار شد. این مسابقات در ادامه از سال 1993 تا 2008 وقفه‌ای 16 ساله را تجربه کرد و از سال 2009 از سر گرفته شد و تنها در سال 2020 به دلیل ویروس کرونا برگزار نشد. ایران از سال 2009 که شروع مجدد مسابقات بود، نماینده‌هایی در این رقابت‌ها داشت که بهترین نتیجه را پیکان تهران در سال 2010 رقم زد که روی سکوی سوم ایستاد. حالا فولاد در دومین تجربه حضور خود در جام باشگاه‌ها، بعد از 14 سال بار دیگر این مدال برنز را تکرار کرد و تعداد مدال‌های کشورمان را به عدد دو رساند. کاله مازندران، متین ورامین، بانک سرمایه و خاتم اردکان دیگر نمایندگان ایران در مسابقات والیبال قهرمانی باشگاه‌های مردان جهان بودند که به عنوان قهرمان قاره آسیا در این رقابت‌ها شرکت کردند. 

سوخت ویژه برای لیگ؟

فولاد سیرجان در حالی با مدال برنز به کار خود پایان داد که تا آستانه انصراف از حضور در این مسابقات هم پیش رفت. مسیری که شهداب یزد هم در آن قدم برداشت. این دو تیم معتقد بودند به دلیل همکاری نکردن باشگاه‌ها در قرض دادن بازیکنان‌شان نتیجه‌ مدنظرشان در جام باشگاه‌ها را نمی‌گیرند و چه بهتر است که اصلا بخشی از آن نباشند! درنهایت اما این دو تیم راهی برزیل شدند و این فرصت را نسوزاندند. درست است که اگر این تیم‌ها قوی‌تر در مسابقات حاضر می‌شدند شاید نتایج بهتری رقم می‌خورد اما حداقل فولاد نشان داد با تکیه بر داشته‌های خود هم می‌توان حرفی برای گفتن داشت و برای رسیدن به سکوهای بین‌المللی تلاش کرد.  حال نکته مهم دیگری که درباره فولاد وجود دارد این است که باید دید آیا این مدال در بازگشت فولاد به لیگ برتر به سوخت ویژه‌ای برای این تیم تبدیل می‌شود یا خیر. عطایی و تیمش در حال حاضر با هفت برد از 12 بازی و کسب 24 امتیاز در رده چهارم جدول دیده می‌شوند. رده‌ای که برای این تیم چندان ایده‌آل نیست و انتظار می‌رفت فولادی‌ها در بازگشت به مسابقات جایگاه بهتری برای خود دست و پا کنند.