اگرچه ماه آبی کمی دیر و در هزاره جدید طلوع کرد و شهرآورد منچستر را به یکی از رقابت‌های داغ و نفس‌گیر فوتبال اروپا تبدیل کرد اما بازخوانی حوادث رقم‌خورده در تقابل‌های اخیر دو تیم نشان می‌دهد یونایتد و منچسترسیتی در همین بازه زمانی محدود، خاطرات به‌یادماندنی فراوانی برای هواداران ساخته‌اند. 

به گزارش فوتبال ۳۶۰، در آستانه بازی، دو طرف آبی و قرمز شهر روزهای پرتزلزل و پر افت‌وخیزی را تجربه می‌کنند. منچسترسیتی در ۴۸ روز اخیر تنها یک بار به پیروزی رسیده و یونایتد با تحمل دو شکست متوالی در بازی‌های اخیر لیگ برتر تا جایگاه سیزدهم جدول رده‌بندی این رقابت‌ها عقب رانده شده. یونایتد تحت هدایت روبن آموریم طلوع بامداد جدید را رویاپردازی می‌کند و منچسترسیتی به تداوم قله‌نشینی با گذر از بحران یک‌ونیم ماهه می‌اندیشد. شکست گواردیولا در دربی، فاصله مدافع عنوان قهرمانی هر چهار دوره اخیر لیگ برتر انگلیس با صدر جدول را به عدد ۱۴ می‌رساند و باخت یونایتد، تیم آموریم را تا چند هفته در نیمه دوم جدول ماندگار می‌کند. تقابل آبی-قرمز داغ فوتبال انگلیس از راه رسیده؛ جایی برای تسلیم نشدن و جنگیدن. 

منچسترسیتی در پنج شهرآورد اخیر چهار پیروزی به دست آورده اما تنها شکست این تیم که فصل گذشته در دیدار نهایی جام حذفی انگلیس رقم خورد تا مدت‌ها در ذهن هواداران باقی خواهد ماند. از آخرین مسابقه فصل برای دو طرف شهر منچستر به عنوان آخرین بخت اریک تن‌هاخ برای بقا روی نیمکت شیاطین سرخ یاد می‌شد و او به خوبی این بخت را در آغوش گرفت؛ هرچند اخراج مرد هلندی، تقدیری تغییرناپذیر می‌نمود. یونایتد در هفته‌های پایانی فصل روند یک پیروزی در هشت مسابقه متوالی را تجربه کرده بود اما سر بزنگاه و در مسابقه بزرگ به خود آمد و با گل‌های آلخاندرو گارناچو و کوبی ماینو به پیروزی دو بر یک رسید. تن‌هاخ به بهانه این جام در اولدترافورد ماند اما نه برای مدتی طولانی. 

سرمربی هلندی آن شب خاطره نخستین حضور خود در شهرآورد منچستر را به کلی فراموش کرد؛ روزی که سه گل از ارلینگ هالند و سه گل از فیل فودن سیتیزن‌ها را مقابل مرد تازه‌وارد به پیروزی ۶ بر سه رساند و پرگل‌ترین شهرآورد تاریخ را رقم زد. هیچ‌یک از ۱۹۳ تقابل دیگر دو تیم ۹‌ گل به خود ندیده بود. این نخستین شهرآورد ارلینگ هالند نام داشت و فودن با درخشش خود به آمار ۵۰ گل رسمی با پیراهن منچسترسیتی رسید؛ زودتر از هر بازیکن دیگر زیر نظر گواردیولا (حتی زودتر از لیونل مسی). 

این اما تنها هت‌تریک یک بازیکن در دربی‌های لیگ برتری شهر منچستر نبود. اولین سه‌گله این تقابل در تاریخ لیگ برتر انگلیس را آندری کانچلسکیس در نوامبر ۱۹۹۴ رقم زد. بال اوکراینی ۱۳ درصد از تمام گل‌های لیگ برتری خود را در عرض ۴۵ دقیقه وارد دروازه منچسترسیتی کرد و شیاطین سرخ را به پیروزی پنج بر صفر رساند و این، هنوز بزرگ‌ترین برد رسمی یونایتد مقابل حریف همشهری به شمار می‌رود. آن سال‌ها دوره سلطه تخطی‌ناپذیر منچستر یونایتد بر قلمرو فوتبال انگلیس بود و هواداران منچسترسیتی به ندرت می‌توانستند مقابل رقیب جاه‌طلب و قدرتمند روی خوش ببینند. سیتیزن‌ها در بازه زمانی منتهی به نوامبر ۲۰۰۲ در ۱۶ دربی متوالی موفق به پیروزی نشدند اما طولانی‌ترین روند ناکامی یک تیم در شهرآورد منچستر با پیروزی سه بر یک در مین رود به پایان رسید. این آخرین دربی برگزارشده در خانه قدیمی منچسترسیتی بود. شان گاوتر با صدمین گل خود با پیراهن سیتی، پیروزی را به ارمغان آورد. 

خروج از خانه سابق به معنای آغاز دوران جدید منچسترسیتی در ورزشگاه اتحاد (ورزشگاه شهر منچستر) بود. سیتیزن‌ها البته باشکوه‌ترین دوران تاریخ خود را چندان درخشان آغاز نکردند. آنها در ۱۳ مسابقه خانگی نخست خود در اتحاد تنها ۱۳ امتیاز و ۱۷ گل زده به ثبت رساندند که از آمار هر تیم دیگر لیگ در آن مقطع (جز لسترسیتی) بدتر بود. در چنین شرایطی نخستین شهرآورد اتحاد از راه رسید. شاگردان کوین کیگان اما کتاب آمار را تکه‌تکه کردند و با عملکردی آتشین به پیروزی چهار بر یک مقابل شیاطین سرخ دست یافتند تا هفته غم‌انگیز الکس فرگوسن بعد از حذف از رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا مقابل پورتو تکمیل شود. 

فرگوسن اما خاطرات شیرین زیادی از شهرآورد منچستر دارد. شاید بهترین نمونه آن با پیروزی چهار بر سه در دربی دراماتیک سپتامبر ۲۰۰۹ رقم خورده باشد. عملکرد پرهیاهوی منچسترسیتی در پنجره تابستانی نقل و انتقالات آن سال با خرید مهره‌های متعدد (از جمله کارلوس تبس که از یونایتد به اتحاد رفت) باعث شد الکس فرگوسن لقب مشهور «همسایه‌های پرسروصدا» را به منچسترسیتی بدهد. گل پیروزی‌بخش یونایتد را جانشین تبس یعنی مایکل اوون در دقیقه ۹۵:۲۷ به ثمر رساند. کریگ بلیمی در دقیقه ۸۹:۵۷ منچسترسیتی را در آستانه کسب یک تساوی ارزشمند قرار داده بود. 

سیتیزن‌ها سه سال برای انتقام صبر کردند تا اینکه پیروزی قاطع ۶ بر یک در اولدترافورد فرا رسید. الکس فرگوسن در ۷۲۵ مسابقه خانگی دوران حرفه‌ای خود هرگز چنین شکستی را تحمل نکرده بود و در روز خوشحالی معروف «چرا همیشه من؟» ماریو بالوتلی، قهرمانی لیگ به دلیل تفاضل گل از دست رفت؛ یونایتد البته هنگام برگزاری برگشت سه امتیاز از منچسترسیتی پیش بود اما تاکتیک دفاعی فرگوسن جدال نداد و ضربه سر کاپیتان کمپانی سیتیزن‌ها را دو هفته پیش از جدال مشهور با کوئینز پارک رنجرز به صدر رساند. 

فرگوسن رفت و دیوید مویس در نخستین دربی خود با نتیجه چهار بر یک مقابل شاگردان مانوئل پیگرینی تکه‌تکه شد. آغاز شب تاریک و ادامه‌دار یونایتد به یازدهمین گل رونی در دربی انجامید؛ بیشتر از هر بازیکن دیگر در تاریخ این تقابل. شیاطین سرخ کم‌کم به سکوت مقابل همسایه پرسروصدا خو گرفتند؛ حتی بیشتر از روز «سکوت تئاتر» در فوریه ۲۰۰۸؛ مسابقه‌ای که به احترام جان‌باختگان هواپیمای مونیخ حال‌وهوایی متفاوت داشت و با تنها یک کارت زرد پایان یافت. گل‌های واسل و بنجانی منچسترسیتی را به نخستین پیروزی در اولدترافورد در ۳۴ سال قبل رساند و روند ۱۲ پیروزی خانگی متوالی یونایتد در لیگ را پایان داد. شهرآورد منچستر اما هیچ‌وقت تا این حد آرام نبود. روی کین به دلیل خطا روی آلف اینگه هالند (پدر ارلینگ) نخستین کارت قرمز دربی‌های لیگ را دریافت کرد. این تکل شدید شاید انتقام خطای چهار سال پیش هالند بود؛ آنچه مصدومیت کین را به همراه داشت. 

شهرآورد منچستر در تمام این سال‌ها روزهای پرحادثه‌ای را پشت سر گذاشته؛ از اخراج کریستیانو رونالدو به دلیل خطای هند در روز رسیدن رونی به رکورد صد گل باشگاهی تا شلیک برگردان استثنایی وازا در دقایق پایانی داربی سال ۲۰۱۲. از آغاز به کار اریک کانتونا در دربی منچستر تا بازگشت توفانی یونایتد در شهرآورد سال ۲۰۰۹ و پیروزی سه بر دو با وجود دریافت دو گل در نیمه نخست. باید دید مسابقه این هفته چه حوادثی را در بستر خود پنهان کرده. منچسترسیتی از ساعت ۲۰:۰۰ یکشنبه در ورزشگاه اتحاد میزبان منچستر یونایتد است.