بیانیهنویسها در رشت، به هدفشان رسیدند
تیمخوارها علیه جادوگر
دوران حضور علی کریمی در باشگاه سپیدرود رشت، به شکل غیرمنتظرهای به پایان رسید. جادوگر مثل همیشه یک تصمیم عصیانگرانه برای خودش گرفت و با وجود همه اصرارها حاضر نشد از این تصمیم برگردد. او پس از مسابقه تیمش در زمین پدیده، از مالکیت و مربیگری سپیدرود کنارهگیری کرد و در حالی که بازیکنان و هواداران این تیم امیدوار به بازگشت این مربی بودند، کریمی با انتشار یک بیانیه به این خداحافظی جنبه رسمی بخشید. تعطیل شدن تمرین سپیدرود و جدایی پیام صادقیان از باشگاه، اولین پسلرزههای خروج جادوگر از نماینده رشت در لیگ برتر بودند. این اتفاق در حالی رخ داد که تصور میشد بازی نسبتا ساده این هفته سپیدرودیها مقابل استقلال خوزستان، میتواند برای چند روز آرامش را در باشگاه حاکم کند. تجربه حضور در سپیدرود برای علی کریمی، تجربهای کاملا طاقتفرسا بود. او بیشتر از توانش برای این تیم انرژی گذاشت و نقشی فراتر از یک مربی در این باشگاه داشت. جادوگر با تصمیم مدیران قبلی باشگاه به سپیدرود ملحق شد اما این مدیرها به وعدههایشان عمل نکردند و تیم در معرض یک بحران مالی بزرگ قرار گرفت. در مقطعی که هیچکس علاقهای به خرید سپیدرود نداشت، خود کریمی مالکیت باشگاه را در اختیار گرفت و با پرداخت بخشی از مبلغ طلبکاری بازیکنان و فراهم آوردن امکانات اولیه برای تمرین، توانست تا حدودی به اوضاع سر و سامان بدهد. با این وجود گروهی از خبرنگاران ورزشی رشت در بیانیهای بدون اسم و امضا، جادوگر را مورد انتقاد قرار دادند و فعالیتهای او برای نجات سپیدرود را به انواع و اقسام تهمتهای مالی از جمله «زمینخواری» آغشته کردند. هجمه «تیمخوارها» علیه کریمی، او را از ادامه حضور در فوتبال رشت منصرف کرد. چه در جایگاه مالک و چه به عنوان سرمربی قرمزهای رشت. به نظر میرسد سقوط سپیدرود با یک سال تاخیر در حال رقم خوردن است. کریمی فصل گذشته این تیم را از سقوط حتمی نجات داد اما در این فصل اوضاع برای باشگاه چندان خوب پیش نرفت. او در پایان فصل گذشته از تیم جدا شد و مدیران سپیدرود با انتخاب خداداد عزیزی، یک بحران بزرگ برای خودشان ساختند. کریمی وقت و توان زیادی برای بازگرداندن سپیدرود به شرایط ایدهآل صرف کرد اما شاید در نهایت به این نتیجه رسید که مدیران استانی علاقه چندانی به حفظ تیمشان ندارند. فوتبال در ایران بدون سرمایه دولتی محکوم به شکست است و سپیدرود هرگز از چنین سرمایهای برخوردار نبوده است. رشت به لحاظ صنعتی حرفی برای گفتن ندارد و همین موضوع شانس حمایت از سپیدرود را به حداقل رسانده است. علاوه بر این، سهمخواهی و شرطبندی همواره مشکلات بزرگی در اطراف تیمهای شمالی فوتبال ایران بوده است.
دیدگاه تان را بنویسید