بعد از تیم ملی فوتبال و استقلال، میزبانی سپاهان و پرسپولیس در بازی‌های آسیایی هم از این دو تیم گرفته شد. سپاهان در حالی این خبر را از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا دریافت کرد که در حال حاضر در امارات به سر می‌برد تا برای بازی امروز مقابل شارجه در لیگ قهرمانان آسیا 2 آماده شود. حالا آنها باید کشور سوم را برای میزبانی آسیایی خود انتخاب کنند. هرچند طلایی‌پوشان اصفهان پیش از این هم ورزشگاه فولادشهر اصفهان را به عنوان میزبان دیدارهای آسیایی خود انتخاب کرده بودند. آنها بازی قبلی‌شان را هم در همین ورزشگاه مقابل استقلال تاجیکستان برگزار کردند و حالا باید دیدار برگشت با شارجه را جایی دور از خانه پشت سر بگذارند. درست است که ورزشگاه فولادشهر ورزشگاه اصلی سپاهان نیست اما آنها می‌توانستند از حضور هواداران خود در این دیدار استفاده کنند. بر اساس برنامه، دیدار برگشت سپاهان و شارجه باید روز 15 آبان‌ماه برگزار شود و حالا باید دید مسئولان باشگاه طلایی‌پوش چه تصمیمی درباره میزبانی از حریف اماراتی خواهند گرفت و در کدام کشور بازی خود را برگزار خواهند کرد. شاید اگر حریف آنها از امارات نبود، سپاهانی‌ها هم در مسیر تیم ملی و استقلال قدم می‌گذاشتند و ورزشگاه راشد دوبی را انتخاب می‌کردند. 

کنفدراسیون فوتبال آسیا نامه‌ای هم به باشگاه پرسپولیس و فدراسیون فوتبال ارسال کرد تا اعلام کند این باشگاه امکان میزبانی از تیم الغرافه قطر در هفته چهارم لیگ نخبگان آسیا را ندارد و این بازی باید در کشور ثالث برگزار شود. مدیران باشگاه پرسپولیس به دنبال این هستند یکی از ورزشگاه‌های دوبی را به عنوان میزبان این بازی معرفی کنند. 

از سوی دیگر باید این ماجرا را از بعد دیگری هم نگاه کرد. تیم‌های استقلال، پرسپولیس و سپاهان در لیگ برتر هم با مشکل نداشتن ورزشگاه خانگی روبه‌رو هستند و میزبانی‌های‌شان را به ورزشگاه‌های دیگر می‌برند. آنها حالا در نبردهای آسیایی هم از بازی در خانه محروم هستند و ناچارند خستگی یک سفر خارجی را به جان بخرند اما نیمه پر لیوان برای آنها بازی در ورزشگاهی است که هم چمن باکیفیتی دارد و هم از استاندارد لازم برای برگزاری یک بازی آسیایی برخوردار است. ویژگی‌هایی که در ورزشگاه‌های کشور دیده نمی‌شود و بارها تیم‌های رقیب این شرایط را به سخره گرفته‌اند و حتی آرزو کرده‌اند که قرعه‌شان به تیم‌های ایرانی نخورد! شاید بازی در یک زمین استاندارد اتفاق خوبی برای نماینده‌های ایران باشد و آنها را در مسیر رسیدن به برد یاری کند. این اتفاق را می‌توان یک توفیق اجباری هم دانست.