عدد به عدد
در انتظار جذابیت بیشتر
شکست در زمین تراکتورسازی، میتواند تنها یک «اتفاق» باشد اما نباید فراموش کرد که سرنوشت تیمها در حساسترین مقاطع، در نهایت به دست همین اتفاقها تعیین میشوند. تیم شفر در نیمفصل دوم لیگ برتر، پیکان را با یک شکست سنگین بدرقه کرده و بلافاصله بعد از باختن به تراکتورسازی، با قدرتنمایی مقابل پارس جنوبی روحیهاش را برای مبارزههای بعدی به دست آورده است. پس از قهرمانی با امیر قلعهنویی در لیگ برتر دوازدهم، استقلال سالهای سختی را پشت سر گذاشت و سرانجام به وینفرد شفر سپرده شد. مرد آلمانی حالا از آبیها یک تیم «خوب» ساخته اما آنها هنوز هم «عالی» و بینقص نشان ندادهاند. استقلال برای رسیدن به موفقیت، همه چیز دارد اما شاید تنها «جزئیات» باشد که میان تیم و صدر جدول لیگ برتر فاصله به وجود آورده است. این تیم با چند تغییر کوچک، میتواند نمایشهای جذابتری ارائه کند، تهدیدی بزرگ برای مدعیان قهرمانی لیگ بسازد و در آسیا نیز حرفهای زیادی برای گفتن داشته باشد. استقلال در نیمفصل، سه مهره هجومی خارجی به خدمت گرفته است. ترکیب این باشگاه همین حالا سرشار از نفراتی با خاصیت تهاجمی است. شفر همین حالا دو ترکیب کامل از مهاجمان و هافبکهای هجومی در اختیار دارد اما همچنان ترجیح میدهد از دو هافبک دفاعی در ترکیب تیمش استفاده کند. بهره بردن از دو هافبک دفاعی در شرایطی که علی کریمی تقریبا هر هفته با یک مصدومیت تازه دست و پنجه نرم میکند، بهترین تصمیم ممکن برای استقلال نیست. آنها این قابلیت را دارند که نمایش کاملا هجومیتری در زمین ارائه کنند و در یکسوم دفاعی حریف، دست به کارهای متنوعی بزنند. کم کردن از هافبکهای دفاعی و اضافه کردن به نفرات هجومی، میتواند از تیم شفر مجموعه جذابتری بسازد.
سوال از شفر
در محاصره نامهای بزرگ و گرانقیمت ترکیب استقلال مقابل پارس جنوبی، اللهیار صیادمنش یک استثنا بود. ستارههایی مثل ایسما، مرتضی تبریزی و داریوش شجاعیان، روی نیمکت دیده میشدند اما اللهیار از ابتدا در ترکیب تیمش به میدان رفت و یک نمایش درخشان دیگر را پشت سر گذاشت. صیادمنش برای چندمین بار ثابت کرد که پتانسیل تبدیل شدن به یکی از مهمترین مهرههای استقلال شفر را دارد. حالا سوال اینجاست که چرا بازیکن جوانی با این انگیزه و استعداد، در بسیاری از بازیها روی نیمکت نشسته است؟ آیا اگر اللهیار هر هفته فیکس باشد، خط حمله استقلال در فرم بهتری قرار نخواهد گرفت؟ غیبت صیادمنش در دیدارهای گذشته نه فقط این بازیکن، بلکه استقلال را نیز متضرر کرده است. در فوتبال، گل زدن بردن بازیها را به همراه دارد و گل نخوردن، موجب بردن جامها میشود. استقلال شفر به لحاظ دفاعی، به بلوغ و تکامل رسیده و در این فصل عملکرد فوقالعادهای داشته است. آنها در هشت مسابقه لیگ برتری این فصل در ورزشگاه آزادی، تنها یک گل دریافت کردهاند.
این تیم صاحب بهترین خط دفاعی لیگ برتر است و حتی تغییرات زیاد در فاز دفاعی، نتوانسته تمرکز مهرههای دفاعی استقلال را به هم بزند. با این وجود شاید رسیدن به یک ترکیب ثابت برای خط دفاع، تصمیم مفیدتری برای این تیم باشد. تصمیمی که میتواند از تکرار ناهماهنگی منجر به گل حریف در دیدار با تراکتورسازی نیز جلوگیری کند. گمشده بزرگ استقلال در این فصل، «خسرو حیدری» است. مهره باتجربهای که از مدتها قبل در ترکیب تیم آفتابی نشده است. اگر شفر به خسرو اعتقاد ندارد، چرا قرارداد قابل توجه او مدام تمدید میشود و اگر شفر حتی برای یک بازی روی خسرو حساب میکند، چرا این بازیکن همواره در «سایه» قرار دارد؟
دیدگاه تان را بنویسید