همه‌چیز با این جمله شروع شد:«می‌خواهی بجنگیم؟ حالا جنگ خواهیم کرد!» شاید در دوران جدید بسیار کم دیده باشیم چنین دشمنی‌هایی شکل بگیرد اما جمله بالا که آخرین بخش از اتفاقات سریالی بود، می‌تواند شروع دشمنی برای منچسترسیتی و آرسنال برای ادامه تاریخ این باشگاه‌ها باشد. 

جنجال در تساوی

یکی از اتفاقات بزرگی که رقابت میان آرسنال و منچسترسیتی را به جنجال کشاند، در دیدار آخر این دو تیم رقم خورد. با شروع بازی متوجه خشونتی موجود شدیم. پس از گذشت چهار ثانیه کای هاورتز از آرسنال با رودری از سیتی برخورد کرد و اولین خطا را شکل داد. حمله بعدی به رودری باعث مصدومیت این بازیکن شد و اوضاع را پیچیده‌تر کرد. دو شروع مجدد قلب دشمنی درون زمین نام گرفت؛ یکی  توسط پارتی که باعث شد واکر در حال صحبت با داور از بازی جا بماند و گل اول آرسنال به ثمر برسد و دیگری تحت فشار گذاشتن ادرسون که گل گابریل را در پی داشت. این دو اتفاق کاملا جو این دیدار را متشنج کرد. البته تیم مهمان  از شرایط این دیدار راضی نبود و اخراج نسبتا بحث برانگیز لئوناردو تروسار آنها را به عمق ناراحتی برد. سیتیزن‌ها بازیکنان آرسنال را به وقت‌کشی متهم کردند. مایلز لوئیس اسکلی، بازیکن نوجوان تعویضی قبل از اینکه به میدان وارد شود، به دلیل اینکه خود را به رایا رساند و پیغام مخصوص را برساند، کارت زرد دریافت کرد. سیتیزن‌ها مجموع این حرکات را به پای وقت‌کشی عامدانه می‌دانستند اما توپچی‌ها این استراحت‌ها و افتادن روی زمین را به دلیل آسیب‌ها می‌دانستند و کاملا خود را مشروع برای انجام چنین کاری نشان دادند. عدم حضور داوید رایا و یورین تیمبر در دیدار مقابل بولتون تا حدودی توجیه این کار آرسنال بود! گل دیرهنگام جان استونز صحنه‌های غیرقابل باور فراوانی را ایجاد کرد تا دشمنی شروع به شکل گرفتن کند. رودری با مصدومیت خود را به زمین مسابقه کشاند تا جلوی نیمکت آرسنال جشنی پرشور برگزار کند. ارلینگ هالند به سبکی دیگر به آرتتا می‌گفت جلوی بزرگ‌تر خود (منچسترسیتی) احترام را حفظ کند. تا تونل خروجی این داستان‌ها ادامه داشت و هر گوشه‌ای یک اتفاق را مشاهده می‌کردیم. البته به هر صورت با کمک پرسنل امنیتی پایانی برای چنین داستان‌هایی شاهد بودیم. 

تاکتیک یا حرکت کثیف؟

استونز گفت:«آنها چند سال است این کار را انجام داده‌اند و ما می‌دانیم باید انتظار چه چیزی را داشته باشیم. می‌توان آن را تاکتیکی هوشمندانه بنامید یا اینکه حرکتی کثیف نام‌گذاری کنید، تفاوتی وجود ندارد!» پس از او نوبت برناردو سیلوا بود. او چنین نوع بازی را نوعی ضعیف بودن می‌دانست و پس از اینکه خبرنگار آنها را در جایگاه لیورپول به عنوان رقیب قرار داد، گفت آنها نمی‌توانند رقیبی برای ما باشند زیرا نتوانسته‌اند قهرمانی به دست بیاورند و برای چنین چیزی مقابل ما قرار نمی‌گیرند؛ در حالی که لیورپول همیشه جنگجو بوده است. 

این نظرات به سرعت در رسانه‌ها پخش شد و بسیاری از کارشناسان ورزشی همراه با آنها علیه توپچی‌ها تاختند. پس از دو دیدار اخیر آرتتا و گواردیولا در آرسنال و منچسترسیتی، این احساس جمعی به وجود آمده دستیار سابق پپ از ایده فلسفه اجرای فوتبال به سبکی که قبلا با آن کار می‌کرد فاصله گرفته و حالا با تکیه بر دفاع محض و همچنین اقداماتی لحظه‌ای، بیشتر شبیه به ژوزه مورینیو شده تا پپ گواردیولا!به طور کلی بازیکنان آرسنال چنین چیزی را بسیار ابتدایی و مسخره می‌دانند. آنها احساس می‌کنند ساده‌ترین راه ممکن را برای رسیدن به هر هدفی را انتخاب می‌کنند و ایستادگی بیش از 57 دقیقه به صورت 10 نفره و در زمین منچسترسیتی، چنین چیزی را ثابت می‌کند. آرتتا قبل از دیدار جام اتحادیه مقابل بولتون در اواسط هفته قبل به انتقادات منچسترسیتی از رویکرد یک آرسنالی پاسخ داد و گفت: «من می‌دانم در آنجا چه خبر است. تمام اطلاعات لازم را  دارم، بنابراین بهتر است حرفم را باور کنید.» به نظر می‌رسید میکل قصد داشت ثابت کند عنصر ریاکاری در سیتی کاملا نهادینه است و این صحبت‌ها توانست برگ جدیدی را از اتفاقات بین دو باشگاه را باز کند. البته آرتتا درست گفت. همان‌طور که در مستند 2018 دیده شد مربیان سیتیزن‌ها برای خنثی کردن ضدحمله‌ها به بازیکنان دستورات خطاهای تاکتیکی می‌دادند. 

مسئولان چه کردند؟

اگر قبلا تعاملات بین دو باشگاه رفاقت بود، حالا همه چیز تبدیل به رقابت و یا جنگ شده و تنها میان بازیکنان چنین مساله‌ای وجود ندارد. در سطح مدیریتی نبرد ایدئولوژیکی میان دو باشگاه به چشم می‌خورد. آرسنال از محدودیت‌های هزینه‌ای لیگ برتر حمایت می‌کند و سیتیزن‌ها مخالف چنین قانونی هستند و اکنون به دلیل 115 تخلف در حال گذراندن مراحل محاکمه بسر می‌برند. یک داستان حاشیه‌ای برای آخرین دیدار دو باشگاه وجود دارد. تیم لوئیس، نایب رییس باشگاه آرسنال در روز یکشنبه برای دیدن بازی به اتحاد رفت. همیشه مدیران هر دو باشگاه در نزدیکی یکدیگر بودند و در پایان بازی چند کلامی را با هم داشتند. با این حال گفته می‌شود لوئیس پس از گل استونز به سرعت ورزشگاه را ترک کرده تا با خلدون مبارک رو‌به‌رو نشود. 

تاریخچه روابط دو باشگاه

در گذشته هیچ‌گونه تنشی میان این دو باشگاه وجود نداشت و اتفاقا دشمنی مشترک آنها نسبت به منچستریونایتد باعث شد دوستی میان این دو باشگاه وجود داشته باشد. با این حال شرایط تغییر کرده و تنش‌ها مربوط به نهایتا چند سال قبل است. منچسترسیتی بااینکه با موضوع نوع جدایی آرتتا کنار آمده اما همیشه این نوع جدایی را بسیار غیرحرفه‌ای عنوان می‌کند. آرسنال قبل از اینکه به صورت رسمی از منچسترسیتی درخواست ملاقات برای قرارداد با آرتتا را داشته باشد، توافقات را در پشت پرده نهایی کرده بود و در پایان مذاکرات سیتیزن‌ها متوجه چنین اتفاقی شدند. آرتتا تنها عضو کادر فنی آرسنال نیست که از منچسترسیتی خارج شده و مشکل بعدی با نیکلاس یوروست. جدایی او گویا به عنوان یک خیانت به منچسترسیتی عنوان می‌شود. این انتقال به دلیل اعتقاد راسخ آرتتا به یورو و تاکتیک‌های او بوده. منچسترسیتی در همین بازی از نبود یورو در تیمش ضربه خورد. در گذشته دیدیم کایل واکر در اولین رویارویی با این مرد از دست دادن با او خودداری کرد و حتی رفتار نسبتا مناسبی  نداشت. همچنین اظهارات سال گذشته رودری یکی دیگر از عوامل ایجاد این دشمنی بود. از رودری در مورد قهرمانی منچسترسیتی پرسیده شد و او با اشاره به سرش گفت:«همه‌چیز به اینجا بازمی‌گردد.» در مورد آرسنال دوباره همین حرکت تکرار شد و او با اشاره به سرش اظهار داشت:«آنها هم شایسته بودند اما تفاوت در اینجاست.» 

آنچه در نشست‌های خبری گذشت

بعد از ظهر جمعه هر دو مربی قرار بود برای دیدارهای روز شنبه خود به سوالات خبرنگاران پاسخ دهند. آرتتا کمی زودتر برای مصاحبه آمد و وقتی در مورد این اتفاقات میان دو باشگاه از او پرسیده شد و اینکه آیا این اتفاقات روی روابط او تاثیر می‌گذارد یا خیر، گفت:«من گواردیولا را دوست دارم. به او احترام می‌گذارم و تحسینش می‌کنم. تیمش و هر کاری که انجام می‌دهد را تشویق می‌کنم اما این فوتبال است. اگر رابطه ما به دلیل یک تساوی و یا یک برد آسیب ببیند، مطمئن باشید دیگر با او صحبت نخواهم کرد! فوتبال روابط شخصی من را تغییر نداده و از طرف خودم از این بابت مطمئن هستم.» 

پس از آرتتا، گواردیولا مصاحبه‌اش با خبرنگاران را آغاز کرد. خبرنگار از او در مورد اظهارات آرتتا پرسید. پپ خود را ناآگاه نشان داد و گفت:«نمی‌دانم این جملات چه معنی دارد و شما می‌توانید از او دوباره بپرسید به طور واضح منظورش چیست! شاید در مورد 115 اتهام ما چیزهایی می‌داند. بالاخره اینجا بوده!» او همچنین به صحبت‌های گابریل پرداخت که گفته بود: «نبرد و جنگ در فوتبال طبیعی است و ما در حال جنگ بودیم، حالا که بازی تمام شده، جنگ هم به پایان رسیده است.» پپ در جواب به این صحبت‌ها گفت:«این چیزها بروز احساسات است و بیشتر برای تحریک انجام می‌شود. خب مشکلی وجود ندارد. شما می‌خواهید ما را تحریک کنید؟ ما آماده‌ایم! جنگ می‌خواهید؟ حالا جنگ خواهیم کرد!»  صحبت‌های پپ تهاجمی نبود و تنها در حال نشان دادن یک واکنش به صحبت‌های آرتتا بود. البته نمی‌توانیم از بار معنایی کلمات به سادگی گذر کنیم. چهار ماه دیگر این دو تیم قرار است با یکدیگر روبه‌رو شوند و شاید آن بازی نشان دهد روابطی که روزی رفاقت بود و تبدیل به رقابت شده بود، آیا امروز تبدیل به جنگ شده است یا خیر.