درباره کابوس تکراری یحیی گلمحمدی
وقت چیپ زدن، وقت چیپ خوردن!
سومین برخورد پرسپولیس و پدیده در این فصل هم با برتری تیم برانکو به پایان رسید اما این بار قرمزهای پایتخت نتوانستند برخلاف دو بازی قبلی حریفشان را در وقتهای قانونی شکست بدهند. پرسپولیس برای اولین بار در دوران برانکو خودش را به نیمهنهایی جام حذفی رساند تا یحیی و تیمش دیگر تنها روی ادامه مسابقههای لیگ تمرکز کنند. تیر خلاص به طرف گلمحمدی در این مسابقه، با یک پنالتی چیپ زده شد. این دومین بار بود که یحیی و برانکو در یک مسابقه مشترک، چنین صحنهای را تماشا میکردند.
نقشه پدیده برای ایستادن در مسیر پرسپولیس در ورزشگاه آزادی، کاملا روشن به نظر میرسید. آنها برای زدن یک گل زودهنگام و استفاده از ضدحملات در ادامه مسابقه به تهران سفر کرده بودند. این نقشه در جدال قبلی دو تیم در آزادی نیز وجود داشت اما تیم مشهدی با وجود شروع رویایی، نتوانسته بود توپ را از خط دروازه حریف عبور بدهد. تیم یحیی در دو نبرد این فصل، دروازه پرسپولیس را باز نکرده بود اما روند کلینشیت پسران برانکو مقابل پدیده، سرانجام با یک فرار تماشایی از عمق دفاع این تیم شکسته شد. آنها مقابل فرار و ضربه دقیق مهدیخانی تسلیم شدند و تلاش شایان مصلح برای نجات دروازه نیز بینتیجه ماند. مصلح، آخرین مرد ناکام خط دفاعی سرخپوشان در این صحنه به شمار میرفت اما تلاش نافرجام برای رسیدن به توپ مهاجم پدیده را با یک ضربه سر تماشایی درون محوطه جریمه تیم حریف جبران کرد. کرنر پرسپولیسیها، ترابی را به اولین پاس گل با پیراهن پرسپولیس رساند و اولین گل فصل شایان مصلح را نیز رقم زد. تصور میشد این گل به جذابیت بیشتر بازی کمک کند اما عملا موجب سرد شدن مسابقه شد. دو تیم تا پایان نیمه اول به جز خطا کار دیگری انجام ندادند و در نیمه دوم نیز، نبرد پرسپولیس و پدیده جذابیتهای زیادی نداشت. موقعیتهای خوب تا پایان وقتهای اضافه به ندرت خلق شدند و سرانجام سرنوشت بازی به ضربات پنالتی کشیده شد. تیم برانکو فصل گذشته درست در همین مرحله از همین جام در همین ورزشگاه، ضربات پنالتی را به نفت آبادان واگذار کرده بود اما این بار دست به کار متفاوتی زد تا اولین حضور در نیمهنهایی جام حذفی با سرمربی کرواتش را تجربه کند. برانکو بعد از سه سال، انتقام شکست در جام حذفی به دست ذوبآهن یحیی را از سرمربی جوان پدیده مشهد گرفت.
به نظر میرسید هر دو تیم در ضربات پنالتی، تصمیم داشتند تا حد امکان هیچ توپی را زمینی به طرف دروازه حریف نفرستند. استفاده از فضای بالای دروازه، راه مدنظر مشهدیها برای مغلوب کردن علیرضا بیرانوند بود. ستارههای پرسپولیس نیز ترجیح میدادند میلاد فراهانی را با شوتهایی محکم به گوشه بالای دروازه ناکام بگذارند. اولین پنالتی، با شاهکار بشار رسن به آسمان فرستاده شد و مهاجم پدیده، خیلی زود تیم مهمان را در آزادی پیش انداخت اما تیم یحیی تا پایان مسابقه دیگر نتوانست هیچکدام از پنالتیها را به گل تبدیل کند. مهدی شیری با یک ضربه بسیار بد، حریف را برای مدت بیشتری زنده نگه داشت اما سرانجام علی علیپور با یک ضربه «چیپ» به این ضیافت پایان داد. برای داستان یحیی و پنالتیهای چیپ انگار پایانی وجود ندارد. حدود 15 سال قبل، این مربی عضوی از تیم برانکو بود و با این تیم به نیمهنهایی جام ملتهای آسیا رسید. مدافع میانی تیم ملی در ضربات پنالتی جدال حساس با چین، تصمیم گرفت دروازه تیم میزبان را با یک ضربه چیپ باز کند اما این ضربه به بدترین شکل ممکن نواخته شد و گلر چینیها با مهار این ضربه، صعود این کشور به فینال جام ملتها را جشن گرفت. برخلاف یحیی، علی علیپور توانست به خوبی از ضربه «پاننکا» برای رسیدن به گل استفاده کند و برخلاف سنگربان تیم ملی چین، میلاد فراهانی شانسی برای مهار این توپ پیدا نکرد. در دوران مربیگری، چند بار کار یحیی به ضربات مرگبار پنالتی کشیده شده است. او روی نیمکت پرسپولیس در پنالتیهای فینال جام حذفی نتیجه را به سپاهان واگذار کرد و جام قهرمانی را از دست داد اما در قامت سرمربی ذوب، در دیدار نهایی جام حذفی در پنالتیها استقلال را شکست داد و قهرمانی را از آن خودش کرد. گلمحمدی چه در دوران بازی و چه در سالهای مربیگری لحظات تلخ و شیرین زیادی را در پنالتیها پشت سر گذاشته اما ضربات چیپ، هرگز به این مربی وفادار نبوده و نیستند.
بازنده بزرگ نبرد روز دوشنبه آزادی، بهنام برزای بود. بازیکنی که در آخرین ثانیهها برای زدن پنالتی راهی زمین شد و ماموریتش را با موفقیت پشت سر گذاشت اما با شادیهای تحریکآمیز بعدی، اوضاع را برای تیم خودش به هم ریخت. نقطه عطف مسابقه، همین حرکات بودند که پرسپولیسیها را برای برنده شدن متحدتر کردند. برزای در پایان این نبرد، به تماشای درخشش همتیمی سابقش در راهآهن یعنی علی علیپور نشست. در زمان حضور مشترک آنها در راهآهن، برزای بازیکن به مراتب مهمتری برای این باشگاه به شمار میرفت اما حالا بعد از سپری شدن چند سال، علیپور برنده کفش طلای لیگ برتر شده و بهنام روی نیمکت پدیده دست و پا میزند.
دیدگاه تان را بنویسید