فصلی که «نکو» نبود...

آریا طاری 

بعد از نایب‌قهرمانی استقلال در فصل گذشته لیگ برتر، انتظار می‌رفت این تیم برای کسب جام قهرمانی پرقدرت‌تر از همیشه وارد فصل جدید شود. روندی که تیم آبی‌پوش پایتخت در پیش گرفت هم موید همین نکته بود. آبی‌ها در فصل نقل و انتقالات پرکار ظاهر شدند و ستاره‌های زیادی را به خدمت گرفتند اما آنچه که در سه هفته نخست در مستطیل سبز به نمایش گذاشتند، نشانه‌هایی از تیم مدعی نداشت. در این چند هفته ابتدای لیگ، آنچه بیشتر پیرامون تیم جواد نکونام دیده شد، بازی ضعیف و حاشیه بود. 

نکونام از همان شروع فصل از تلاشش برای رسیدن به قهرمانی لیگ برتر صحبت کرد اما شکست مقابل استقلال خوزستان معادلات را به هم زد و صحبت‌های برکناری او شنیده شد. البته او از همان ابتدا هم می‌دانست که با وجود ماندن یک فصل دیگر از قراردادش، برای ادامه کار روی نیمکت آبی‌ها کار سختی دارد. او در حالی کار خود را به عنوان سرمربی استقلال ادامه داد که فصل گذشته را هم پرحاشیه سپری کرده بود و بارها تا قهر و درگیری با علی خطیر مدیرعامل وقت باشگاه هم رفت. اما با حضور هلدینگ پتروشیمی خلیج فارس، نکونام در تیم ماندنی شد. او البته حامی جدی در هیات‌مدیره و هلدینگ نداشت تا زمزمه‌های برکناری او خیلی زود شنیده شود. 

گفته می‌شود طی یک هفته گذشته اعضای هیات‌مدیره باشگاه استقلال بدون اطلاع فرشید سمیعی مدیرعامل باشگاه درباره تغییر سرمربی با همدیگر صحبت کرده‌اند. سمیعی در این مدت مذاکره با فرهاد مجیدی را تکذیب کرد اما به عنوان نفر اول باشگاه خبر نداشت که سایر مسئولان در حال مذاکره با گزینه‌های خارجی هستند. 

جایگزین نکونام چه کسی است؟

«ایوایلو پتف» سرمربی ۴۸ ساله و سابق تیم ملی بلغارستان و باشگاه‌های دینامو زاگرب کرواسی، لودوگورتس، لفسکی صوفیه و لیماسول قبرس اصلی‌ترین گزینه هیات مدیره است که با تایید شهریاری تنها یک امضا با قرارداد نهایی فاصله دارد. پتف در صورت پیوستن به استقلال قراردادی تا پایان فصل خواهد داشت تا جانشین نکونام در استقلال شود. 

به گزارش ایسنا، او در ابتدای دوران مربیگری خود روی نیمکت لودوگورتس بلغارستان نشست و با این تیم توانست افتخارات زیادی کسب کند. پتف توانست این تیم را در سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ به سطح اول فوتبال بلغارستان بازگرداند و در دو فصل متوالی قهرمان لیگ برتر این کشور شد. قهرمانی در جام حذفی ۱۲-۲۰۱۱ و فتح سوپرجام فوتبال بلغارستان افتخاراتی است که پتف در لودوگورتس توانسته به دست بیاورد. او پس از لفسکی صوفیه سرمربی لیماسول قبرس شد و در ۴۳ مسابقه، ۲۶ برد و هشت تساوی را برای خود ثبت کرد. او سپس سرمربی تیم ملی بلغارستان شد. 

پتف در تیم ملی کشورش نتایج خوبی کسب نکرد و در ۱۲ بازی ۶ بار شکست خورد و نتوانست تیم ملی کشورش را راهی یورو ۲۰۱۶ کند. او دیناموزاگرب را مقصد بعدی خود دید و در سالی که در این تیم حضور داشت، پایین‌تر از ریه‌کا قرار گرفت و نایب‌قهرمان کرواسی شد. بدشانسی‌های پتف همچنان ادامه داشت و بعد از نایب قهرمانی به القادسیه عربستان رفت که نتیجه بدتری نسبت به تیم‌های قبلی خود گرفت و در ۲۱ بازی ۱۲ بار بازنده بود و تیمش به یک دسته پایین‌تر سقوط کرد. پتف در عربستان ماندگار نبود و به لهستان رفت و سرمربی جاگیلونیا بیالیستوک شد. پتف با کسب جایگاه هفتم، راهی پلی‌آف قهرمانی لیگ شد و در جدول هشت تیمی مسابقات در رتبه هشتم ایستاد. وی با پذیرفتن پیشنهاد سرمربیگری بوسنی، به رده ملی بازگشت که توفیق خاصی برای او نداشت. 

پتف با بوسنی در مرحله انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ پایین‌تر از فرانسه، اوکراین و فنلاند قرار گرفت و دستش به جام جهانی نرسید. نامزد سرمربیگری استقلال در اواخر فصل ۲۳-۲۰۲۲ مجددا به عنوان سرمربی لودوگورتس انتخاب شد و جام‌های قهرمانی لیگ و جام حذفی بلغارستان را بالای سر برد. او سپس به رومانی رفت و سرمربی تیم یونیورسیتات کرایوفا شد. تیم پتف با کسب جایگاه چهارم جدول لیگ رومانی، به پلی‌آف قهرمانی رسید و با کسب جایگاه سوم، مجوز شرکت در پلی‌آف لیگ کنفرانس اروپا را به دست آورد.

ایوایلو پتف تنها در بلغارستان توانسته طعم قهرمانی را بچشد. او در 6 کشور و ۱۰ تیم مربیگری کرده و تنها با تیم لودوگورتس بلغارستان نتایج قابل قبولی کسب کرد و در دیگر باشگاه‌های خود عملکرد چشم‌گیری نداشته است.