غوغای آرین

آریا طاری  

از 13 رشته‌ای که ایران در آن موفق به کسب سهمیه شده بود، تنها دو رشته توانستند در پاریس صاحب مدال شوند. کشتی و تکواندو دو رشته‌ای که مثل همیشه در پیش‌بینی‌های مدالی قرار داشتند و روی هم 12 مدال برای ایران به دست آوردند. 

در این بین تکواندو کاری کرد کارستان. رشته‌ای که توانسته بود چهار سهمیه برای المپیک 2024 به دست بیاورد و هر چهار نماینده ایران هم روی سکوی رقابت‌ها رفتند تا موفقیت صددرصدی فدراسیون تکواندو را رقم بزنند. موفقیتی که هر سه رنگ زیبای مدال را در دل خود داشت. 

مبینا نعمت‌زاده در 49 کیلوگرم، ناهید کیانی در 57 کیلوگرم، مهران برخورداری در 80 کیلوگرم و آرین سلیمی در 80+ کیلوگرم چهار هوگوپوش جوان ایران بودند که تاریخ را به شیوه خود نوشتند. 

در اینکه تمام مدال‌های هوگوپوشان کشورمان به شدت باارزش و شایسته تقدیر است، شکی نیست. اما اوج مبارزات نمایندگان کشورمان در آخرین روز رقابت رقم خورد. جایی که آرین سلیمی به میدان رفت و با طلای شیرینی که به دست آورد هم جنس تکواندو را جور کرد و هم طلسم 16 ساله طلای تکواندوی ایران در المپیک را شکست. موفقیتی که با انگشت دررفته به دست آمد تا آرین نشان دهد در 21 سالگی چقدر توانمند است. 

هرچند آرین به جز مبارزه اولش، سایر پیروزی‌هایش را در راند سوم به دست آورد تا نفس‌ها را در سینه حبس کند، اما ضربه‌های تماشایی و هوشمندانه او و امتیازات زیبایی که می‌گرفت، آن هیجان را هم دلچسب می‌کرد. شاید همین موضوع هم باعث شد در فینال امیدها به راند سوم دوخته شده بود. سلیمی در آخرین مبارزه در حالی که در رنک 10 دنیا قرار دارد، به مصاف کانینگهام از بریتانیا رفت که رنک چهار جهان را در اختیار دارد. او درنهایت با نتیجه دو بر یک حریف خود را شکست داد تا مدال طلای این رقابت‌ها را به دست آورد. مبارزه‌ای که کارت آرمین هم در اعتراضی که رد شد سوخت و او با شایستگی کامل و بدون هیچ ویدیو چکی فریاد قهرمانی سر داد. 

سلیمی در بازی‌های ماقبل فینال هم بسیار درخشان بود و حریفان بزرگی را از میدان خارج کرده بود. او در نخستین مبارزه خود نیکیتا رافالوویچ از ازبکستان را شکست داد که در رنک هفتم جهان قرار دارد و دو نقره و یک برنز قهرمانی جهان، طلای بازی‌های آسیایی، سه طلا و دو نقره و سه برنز قهرمانی آسیا را در کارنامه دارد. آرین در مرحله یک‌چهارم نهایی هم از سد کارلوس سانسورس مکزیکی عبور کرد که نفر دوم رنکینگ جهان است و یک طلا و دو نقره قهرمانی جهان و چهار طلا و دو برنز پان امریکن را به دست آورده است. ایوان شاپینا از کرواسی دارای رنک سه جهان هم حریف سلیمی در نیمه‌نهایی بود که یک نقره و یک برنز جهان، سه طلا، یک نقره و یک برنز اروپا را در افتخارات خود دارد. 

شیرینی این قهرمانی اما همان‌طور که گفته شد جایی بود که طلسم طلای تکواندوی ایران شکست. آخرین بار هادی ساعی که در حال حاضر ریاست فدراسیون تکواندو را بر عهده دارد و پرافتخارترین ورزشکار ایران در ادوار المپیک است، 16 سال پیش در المپیک 2008 پکن روی سکوی نخست ایستاده بود. حالا اما ساعی در فاصله دو سال حضور در فدراسیون کاری کرد که تکواندو چنین عملکرد درخشانی از خود نشان می‌دهد. جوانانی که در این دو سال به شکلی آماده شدند که رقبای بزرگ خود را از میدان خارج کردند و روی سکو ایستادند. طلای آرین به همراه نقره ناهید کیانی و مهران برخورداری و برنز مبینا نعمت‌زاده، پرونده ارزشمندی را در پاریس شکل داد. 

در این بین البته نباید نقش کادرهای فنی و فدراسیون را نادیده گرفت. از مینو مداح سرمربی تیم بانوان گرفته تا مهروز ساعی که بارها به خاطر نسبت خانوادگی‌اش با هادی ساعی تحت فشار قرار گرفته، در این موفقیت نقش بسزایی دارند. آنها کادری قوی را شکل دادند و در زمان مسابقه هم نشان دادند که حضورشان چقدر موثر است. در کادر فنی مردان هم مجید افلاکی نشان داد چقدر دلسوزانه و فنی با این جوان‌ها کار کرده و نقشی کلیدی در این مسیر داشته باشد. هادی ساعی هم که خود از دل تکواندو آمده و دلسوزانه برای پیشرفت این رشته تلاش کرد. افرادی مانند هادی ساعی و همینطور علیرضا دبیر که از جنس خود رشته هستند و مدیریت خوبی هم دارند، موید این موضوع است که اگر مسئولیت‌ها به اهل خود سپرده شود، می‌توان شاهد افق‌های روشن بود.