درباره چهارمی تیمی که شایسته مدال بود؛ حسابی که تسویه نشد
آریا طاری
«طلسم» شاید بهترین واژه‌ای باشد که بتوان برای سرنوشت شمشیربازی ایران انتخاب کرد. رشته‌ای که سه بار تا پای مدال المپیک رفته اما هر دو بار در یک قدمی سکو از این مسابقات کنار رفته است. پیمان فخری و شاگردانش مدت‌هاست از طلب‌شان از المپیک صحبت می‌کنند اما این طلب باز هم تسویه نشد.
تیم ملی شمشیربازی ایران هر چه در توان داشت را جمع کرد تا این بار در پاریس روی سکو برود. فدراسیون حتی پیمان فخری را که راهی ینگه دنیا شده بود برگرداند تا بیشترین شانس را برای مدال المپیک برای خود بخرد. سابریست‌های ایران نگاه‌شان هم به مدال انفرادی بود و هم مدال تیمی؛ در هر دو بخش اما آنها با بدشانسی، ناداوری و تا حدودی مسائل فنی و بدنی از رسیدن به مدال بازماندند تا این طلسم کماکان گریبان آنها را گرفته باشد.
در بخش انفرادی محمد رهبری در مرحله یک‌شانزدهم نهایی به مصاف سباستین پاتریک از فرانسه با رنکینگ هشتم دنیا رفت و با نتیجه ۱۵ بر ۱۳ شکست خورد. شکستی ناراحت‌کننده از این بابت که رهبری با نتیجه ۱۱ بر پنج عقب بود و با یک کام‌بک تماشایی بازی را در نتیجه ۱۳بر ۱۳ مساوی کرد ام درنهایت این شمشیرباز میزبان بود که دو امتیاز پایانی را گرفت. علی پاکدامن هم اگر خوش‌‌شانس‌تر بود و در مرحله یک هشتم نهایی به اوه سانگوک شمشیرباز مطرح کره‌جنوبی نمی‌خورد، شاید حالا جزو مدال‌آوران بازی‌ها قرار داشت.
در بخش تیمی هم شمشیربازان ایران نشان دادند که کاملا شایسته ایستادن روی سکوی المپیک هستند. تیمی که در شرایط آمادگی بالایی راهی المپیک شد اما اتفاقات آنطور که باید و شاید پیش نرفت. آنها در نخستین بازی یک برد نفس‌گیر و زیبا را مقابل آمریکا به دست آوردند. در دومین بازی مقابل مجارستانی قرار گرفتند که در چند امتیاز به لطف داوری جلو افتادند و درنهایت برنده بازی شدند. حمایت‌های داوری از مجارستان آنقدر مشهود بود که پیمان فخری هم به صحبت درباره آن پرداخت. فخری در این باره گفت:«سه المپیک است که به خاطر یک ضربه مدال را از دست می‌دهیم. همه دیدند در بازی نیمه‌نهایی چه اتفاقی افتاد. تمام سایت‌های معتبر شمشیربازی تصویر آن ضربه را منتشر کردند. من برای داور مسابقه هم اشک‌ها را فرستادم. تیم ما شروع بسیار خوبی داشت. آمریکا سخت‌ترین حریف ما در این رویداد بود و توانستیم این تیم را شکست دهیم؛ تیمی که در یک سال گذشته بارها مجارستان و فرانسه را شکست داده بود. اما در بازی نیمه‌نهایی کمر تیم ما را شکستند. ما را در بازی برده شکست دادند. خودم خسته شده‌ام آنقدر درباره داوری حرف زده‌ام.»
اگر بازی با مجارستان عادلانه پیش می‌رفت، تیم ملی شمشیربازی با صعود به فینال مدالش را قطعی می‌کرد. سابریست‌ها اما هرچه در توان داشتند مقابل مجارها به کار گرفتند و در بازی رده‌بندی مقابل فرانسه میزبان نه جانی داشتند و نه انگیزه‌ای. در هر حال همه می‌دانند که شمشیربازی ایران شایسته کسب مدال بود و حالا باید این حسرت را حداقل چهار سال دیگر بر دل نگه دارد.
دیدگاه تان را بنویسید