شبی که ستاره پرتغال خاموش بود؛ رونالدو و آخرین تانگو در یورو
مرتضی سعیدی
در دیدار مقابل اسلوونی، کریستیانو رونالدو یکی از ضعیف‌ترین بازی‌های دوران حرفه‌ای‌اش را به معرض نمایش گذاشت؛ به طوری‌که طبق نمره‌دهی سایت معتبر فوت‌موب او با نمره 6.3 بدترین بازیکن پرتغال در این مسابقه بود. رونالدو در بازی مقابل اسلوونی یک موقعیت مهم گلزنی را در دقیقه 89 خراب کرد و در دقیقه 105 مسابقه هم یک پنالتی را از دست داد تا شب بسیار بدی را پشت سر بگذارد.
اگر فکر می‌کنید که این تنها آمار بد رونالدو در این مسابقه است، ادامه این مطلب را بخوانید. رونالدو در بازی مقابل اسلوونی در مجموع هشت شوت داشت که هیچ‌کدام از آنها به گل تبدیل نشد. او سه ضربه ایستگاهی هم در این مسابقه زد که دو بار به بیرون رفت و یک ضربه هم که به وسط دروازه زده شد با سیو اوبلاک همراه بود.
برای یکی از دو بازیکن فعال در فوتبال که می‌توان جرات کرد و در کنار اسطوره‌هایی مثل مارادونا و پله و کرایف و... نام‌شان را به عنوان بهترین تاریخ فوتبال به زبان آورد، یعنی کریستیانو رونالدو که در کنار لیونل مسی سال‌هاست بر بام فوتبال دنیا ایستاده‌اند و حتی با رفتن به لیگ‌های فوتبال عربستان و آمریکا هم از مرکز توجهات خارج نشدند و در تیم ملی کشورشان هنوز هم نقش رهبر را در زمین به عهده دارند، مواجه شدن با آمار منفی و انتقاداتی که براساس فکت‌های کارشناسی مطرح می‌شود دشوار است.
اینکه رونالدو در چهار بازی یورو 2024 هنوز پایش به گلزنی در جریان بازی باز نشده، فشار زیادی بر کاپیتان پرتغالی‌ها وارد کرده است. فشاری که در بازی با اسلوونی و پس از خراب کردن بهترین فرصت تیمش از روی نقطه پنالتی امان ستاره فوتبال جهان را برید و اشک‌هایش را سرازیر کرد. در فاصله کوتاه بین دو نیمه وقت اضافه هم‌تیمی‌های رونالدو تلاش می‌کردند تا روحیه کاپیتان خود را برگردانند اما چهره مغموم او نشان می‌داد که این اصلا کار ساده‌ای نیست.
مهار اولین پنالتی اسلوونی توسط دیگو کاستا هدیه‌ای ارزشمند برای کاپیتان پرتغالی‌ها بود تا با خیالی آسوده‌تر پشت اولین ضربه پنالتی بایستد و نقشش را به عنوان یک لیدر به درستی ایفا کند. این بار او از پس اوبلاک برآمد و بلافاصله پس از چسبیدن توپ به تور از هوادارانی که پشت دروازه نشسته بودند بابت پنالتی قبلی‌اش عذرخواهی کرد.
شاید از روی یک بازی نشود عملکرد ستاره‌های خسته‌ای که با افزایش سن‌شان به طور طبیعی از طراوت و فرم ایده‌آل خود فاصله می‌گیرند را تحلیل کرد اما درباره رونالدو و پس از چهار بازی، می‌توانیم ببینیم که او دیگر بازیکنی نیست که بتواند 120 دقیقه و شاید حتی 90 دقیقه در ترکیب تیم ملی کشورش بازی کند و آن خروجی مطلوبی که از نامی به بزرگی کریستیانو رونالدو انتظار می‌رود را ارائه دهد. انگیزه بالای رونالدو هم فعلا در این جام به نقطه قوتش تبدیل نشده. شاید دیگر ذهن و جسم رونالدو به میزانی که در سال‌های قبل از 33 سالگی‌اش بالانس بودند، هماهنگ عمل نمی‌کنند.
رونالدو و یارانش به هر طریق ممکن به جمع هشت تیم پایانی یورو 2024 رسیدند. پرتغال دو چهره متفاوت از خودش در یورو نشان داد؛ جنگنده و قدرتمند در دو بازی اول مقابل چک و ترکیه و آسیب‌پذیر و بدون تاکتیک آلترناتیو و راهگشا برابر گرجستان و اسلوونی! اگر قرار باشد سرنوشت پرتغال و رونالدو در این یورو به پایان خوش گره بخورد، آنها به عزمی راسخ نیاز دارند. شبیه به اتفاقی که در جام جهانی قبل یاران مسی برای ستاره آرژانتین رقم زدند.
پرتغال از نظر کیفیت مهره‌هایش تقریبا هم‌سطح سایر مدعیان جام است. اما برای عبور از موانع در این طرف جدول مسابقات به همه پتانسیل خود احتیاج دارد. به یک روحیه تیمی منسجم و به رونالدویی که برای باز کردن دروازه رقبا به کمتر از 90 دقیقه زمان احتیاج داشته باشد. اتفاقی که اگر در ادامه نیفتد، در کشوری که پایان تلخ را به تلخی‌های بی‌پایان ترجیح می‌دهند، کریستیانو رونالدو آخرین تانگو خود در یورو را با پایانی تلخ سپری خواهد کرد.
دیدگاه تان را بنویسید