سه پله صعود در دومین تجربه جهانی؛ حرکت آرام به سوی رویای مشترک

نگار رشیدی 

بیست‌وچهارمین دوره رقابت‌های هندبال قهرمانی دختران جهان هنوز به پایان نرسیده اما کار تیم ملی ایران با ایستادن در رده بیست‌وهفتم این رقابت‌ها تمام شده است. تیمی که در دومین حضور خود در این میدان جهانی توانست سه پله صعود داشته باشد و رضایت اهالی فن را هم به دست آورده است. 

تیم ملی ایران در مرحله مقدماتی با تیم‌های هلند (دارنده مدال برنز دوره قبل بازی‌ها)، رومانی نامدار و برزیل دارنده مقام سوم قاره آمریکا هم‌گروه بود که طبق پیش‌بینی‌ها نتیجه هر سه بازی را به رقبا واگذار کرد. چراکه برای انتظار کسب پیروزی مقابل چنین تیم‌های باسابقه و قدرتمندی هنوز خیلی زود است. نکته مهمی که در رقابت‌های دختران ایران دیده شد، این بود که آنها بازی به بازی عملکرد بهتری داشتند. به عنوان مثال آنها بعد از شکست 34 بر 11 مقابل هلند، برابر برزیل تنها با هشت امتیاز اختلاف و با نتیجه 30 بر 22 بازی را واگذار کردند. 

در مرحله پرزیدنت کاپ هم ایران با تیم‌های مدعی روبه‌رو شد. شاگردان نشیمن شافعیان در این مرحله با تیم‌های مدعی برزیل، تونس و شیلی هم‌گروه شدند که برابر تونس شکست خوردند ولی مقابل شیلی به برتری رسیدند. آنها برابر برزیل بازی نکردند و نتیجه دور مقدماتی حساب شد. دختران هندبال ایران برای کسب رتبه ۲۵ تا ۲۸ ابتدا با جمهوری چک دیدار کردند که مقابل این تیم شکست خوردند و در نهایت با برتری برابر ازبکستان در رده بیست‌وهفتم ایستادند. آنها با سه پله صعودی که تجربه کردند، شعار تیم‌شان که «رویای مشترک» بود را محقق کردند. این رویای مشترک اما محدود به این رقابت‌ها نخواهد بود. این تیم در حرکت آرام به سوی رویاهای مشترک بزرگ‌تر قرار دارد و نشان داده که با حمایت درست می‌تواند در آینده نسلی طلایی را به هندبال بانوان هدیه بدهد. 

دو سال قبل، زمانی که تیم ملی هندبال بانوان برای نخستین بار در تاریخ ورزش‌های توپی و تیمی زنان ایران راهی آوردگاه جهانی شد، در رده شانزدهم قهرمانی نوجوانان جهان ایستاد که 10 نفر از ترکیب فعلی تیم جوانان در آن رویداد حضور داشتند. حالا همان نفرات در رده جوانان گامی رو به جلو برداشتند و چشم به اتفاقات بزرگ‌تر دارند. آسمان بدوی، فاطمه مریخ، شهرزاد نصوحی، نسترن فراهانی، الناز یارمحمدی توسکی، مائده عشاقی، زهرا فتوتی، صبا دهقانی، فاطمه شاهین، سعیده غصنفری، آرزو بهمئی، الهه نیکان، صبا زنگنه، محدثه شعبانی، غزاله مهری، هستی آرین‌فر ۱۶ بازیکن ایران در این مسابقات بودند که امیدها را برای آینده هندبال زنان ایران زنده کرده‌اند. البته که آنها برای رسیدن به هدف والایی که در حال حاضر از آن صحبت می‌شود، به تنهایی نمی‌توانند کاری کنند و نیاز به حمایت‌های درست و اساسی دارند. 

از طرفی باید به بعد دیگر این دوره از قهرمانی جهان هم اشاره کرد؛ میترا نوری به عنوان ناظر فنی فدراسیون برای چندمین دوره متوالی در رقابت‌هایی در سطح قهرمانی جهان حضور داشت و همچنین دو کوبل داوری از زنان و مردان هم برای نخستین بار در این رقابت‌ها حضور داشتند که می‌تواند پیش‌زمینه اتفاقات خوبی در زمینه داوری پس از سال‌ها باشد. در مجموع باید اذعان داشت که اگر هدف حضور پررنگ در عرصه‌ها و حوزه‌های مختلف باشد، می‌توان با برنامه‌ریزی اصولی به آن دست پیدا کرد. مسئولان مرتبط باید بدانند رویایی که دختران جوان کشورمان در ابتدای راهش هستند،‌ روزی می‌تواند واقعی شود.