لیگ برتر با قهرمانی پرسپولیس به پایان رسید
جام، جام سرخ تو
مرتضی سعیدی
در چارچوب هفته پایانی لیگ برتر فوتبال ایران، تیم فوتبال پرسپولیس در ورزشگاه آزادی به مصاف مس رفسنجان رفت و در مسابقه همزمان آبی‌پوشان تهرانی در ورزشگاه دستگردی مقابل پیکان تهران قرار گرفتند.
هفته پایانی در حالی آغاز شد که پرسپولیس با یک امتیاز بیشتر در صدر و استقلال در رده دوم قرار داشت. آبی‌پوشان مقابل پیکان خیلی زود به گل رسیدند و توانستند خیال خود را از کسب پیروزی در این دیدار راحت کنند. شاگردان نکونام در همان نیمه اول دو بار توسط مهرداد محمدی به گل رسیدند و در ۴۵ دقیقه نیمه نخست با پیروزی دو بر صفر به رختکن رفتند. پیکانی‌ها هم که با این نتیجه تنها امیدشان به مقاومت نساجی برابر فولاد بود و نیم‌نگاهی هم به اهواز و بازی استقلال خوزستان و هوادار داشتند، در نیمه دوم هم زورشان به استقلال که برای قهرمانی می‌جنگید، نرسید.
در ورزشگاه آزادی اما کار پرسپولیسی‌ها گره خورده بود و در نیمه نخست نتوانستند موقعیت چندانی روی دروازه حریف ایجاد کنند و در نهایت بازی آنها مقابل مس رفسنجان در نیمه اول با تساوی بدون گل به پایان رسید. اما آنها هم که از نتیجه رقیب آبی‌پوش باخبر بودند، در نیمه دوم فشار را بیشتر کردند و بالاخره با گل دقیقه ۸۶ گئورگی گولسیانی توانستند قفل دروازه حریف خود را باز کنند و به قهرمانی برسند. گلی که با توجه به صحنه‌های فریز شده پس از بازی، مدافع گلزن سرخ‌پوش را یک نیم‌بدن جلوتر از آخرین مدافع تیم نویدکیا نشان می‌داد و به جنجال‌هایی که در هفته‌های پایانی لیگ برتر ایجاد شده بود دامن زد. اتفاقی که بدون در نظر گرفتن حواشی و جنجال‌های تکراری فوتبال کشورمان، ضرورت وجود «وی.ای.آر» را حداقل در بازی‌های لیگ برتر ثابت می‌کند.
لیگ برتر در این فصل هم خوشحالی سکانس پایانی‌اش را تقدیم پرسپولیسی‌ها کرد. تیمی که در هفت دوره از هشت دوره اخیر لیگ برتر موفق به ایستادن در بالای جدول و بوسیدن جام‌ها شده است و امسال به شانزدهمین قهرمانی‌اش در لیگ رسید
در نهایت استقلال با همان دو گل از سد خودروسازان گذشت تا با توجه به پیروزی دو کاندیدای دیگر سقوط مقابل حریفان، نوک پیکان پیکانی‌ها به سمت پایین بچرخد و آنها به همراه نفت آبادان به لیگ پایین‌تر سقوط کنند. بازی پیکان و استقلال در دستگردی هرچند به نفع استقلالی‌ها به پایان رسید اما هیچ طرف خوشحالی در پایان بازی وجود نداشت و هیچ‌کدام از تیم‌ها به چیزی که می‌خواست نرسید.
لیگ برتر در این فصل هم خوشحالی سکانس پایانی‌اش را تقدیم پرسپولیسی‌ها کرد. تیمی که به شانزدهمین قهرمانی‌اش در لیگ رسید و با عملکرد درخشان، از زمان برانکو تا یحیی و حالا اوسمار ویرایی که با پوشیدن پیراهنی که عکس یحیی در کنار خودش روی آن چاپ شده بود، در هفت دوره از هشت دوره اخیر لیگ برتر موفق به ایستادن در بالای جدول و بوسیدن جام‌ها شده. عملکردی که در هشت سال گذشته در فوتبال اروپا مشابهش را فقط در بوندس‌لیگا و با بایرن مونیخ دیده بودیم که امسال در رقابت با تیم آماده ژابی آلونسو کم آورد و در نهایت حتی از ایستادن در جایگاه دوم
جدول هم بازماند.
فصل سختی که امسال در لیگ برتر، کورس قهرمانی‌اش تا نیم‌فصل با مثلث استقلال، سپاهان و پرسپولیس دنبال می‌شد و با پیشتازی آبی‌ها همراه بود، در هفته‌های پایانی به دوقطبی آبی و قرمز تبدیل شد و با لغزش استقلالی‌ها در خانه نساجی، این پرسپولیسی‌ها بودند که از رقیب دیرینه سبقت گرفتند و در ادامه هرگز اجازه ندادند حریف از آنها سبقت بگیرد و جام این فصل لیگ برتر جام سرخ پرسپولیسی‌ها شد.
اینکه در فوتبال کشورمان، هر ساله و مخصوصا از اواسط نیم‌فصل دوم رویکرد تیم‌ها، مدیران و مربیان و بازیکنان فرافکنی، مصاحبه‌های متوالی و غیرحرفه‌ای در راستای القای یک وضعیت غیرعادی در فوتبال و فرار از قبول مسئولیت‌های فنی و مدیریتی می‌شود، مساله تازه‌ای نیست. در دورانی که هنوز سلطه پرسپولیس بر فوتبال باشگاهی‌مان شروع نشده بود هم این مسائل از سوی تیم‌ها مطرح می‌شد و نوک پیکان در آن مقطع به سوی سپاهان و در مقطعی کوتاه و در زمان حضور امیر قلعه‌نویی در استقلال به سمت آنها بود. اتفاقی که زیبنده فوتبالی که کلمه «برتر» را یدک می‌کشد، نیست. مصاحبه‌هایی که بیشتر از اینکه از مربیان و بازیکنان لیگ برتری انتظارش را داشته باشیم، اتمسفر گفت‌وگوهای سطح پایین صفحه‌های هواداری را دارند و بیشتر از اینکه به فوتبال کمک کنند، مقابل فوتبال قرار می‌گیرند. اقداماتی عجیب که اگر جزئیات فوتبال‌مان برای دنیا بیشتر از وضعیت فعلی جذاب بود، سوژه هر هفته رسانه‌های ورزشی جهان شده بودیم و در بخش فان رسانه‌های ورزشی معتبر جهان برای لیگ‌مان یک ستون ثابت در نظر می‌گرفتند. بررسی اشتباهات داوری به نفع و ضرر تیم‌ها و نقش آن در تعیین قهرمان در رسانه‌های ورزشی معتبر دنیا هم مرسوم است. اما در نهایت به عنوان یک فکت به آن نگاه می‌شود و قرار نیست اتفاق دیگری به واسطه آن رقم بخورد. به هر حال پرسپولیس یک قهرمانی دیگر از فوتبال ایران را به نام خود ثبت کرد و ثباتی که این تیم در ادوار اخیر لیگ داشته، نکته‌ای غیرقابل
انکار است.
دیدگاه تان را بنویسید