ساعت شلوغی

پرسپولیس در روزی که دو بار برتری دو گله مقابل حریفش آلومینیوم را با تساوی عوض کرد، در نهایت در ضربات پنالتی، مجازات شد تا در ادامه‌ رقابت‌های جام حذفی اثری از دو تیم بزرگ پایتخت نباشد و رقابت برای بردن جام حذفی بین تیم‌های دیگری ادامه پیدا کند. سپاهان و تراکتورسازی شاید بیشتر از همه شانس داشته باشند و بعد از آنها ملوان، مس رفسنجان و همین آلومینیوم اراک که پرسپولیس را از رقابت‌ها کنار زد نیز می‌توانند معادلات را به هم بزنند.

مرتضی سعیدی

 

پرسپولیس و آلومینیوم 

پرسپولیس در یک بازی دراماتیک و عجیب مغلوب تلاش بدون توقف آلومینیوم اراک و محافظه‌کاری سرمربی‌اش شد. تیمی که همواره بازی‌های سختی مقابل آلومینیوم به خصوص در اراک داشت، در این مسابقه مرحله یک‌هشتم جام حذفی نیز به شکلی ناباورانه نتوانست برتری‌ خود را حفظ کند و در نهایت در ضربات پنالتی حذف شد. روند بازی در نیمه اول به شکلی بود که تصور می‌شد پرسپولیس بازی راحتی در اراک برای صعود دارد. پرسپولیسی‌ها با گل‌های اوستون ارونوف و عیسی آل‌کثیر برنده به رختکن رفتند. در نیمه دوم اما فشار حملات آلومینیوم زیاد شد و درحالی که پرسپولیس و رفیعی جوان تا دقیقه ۸۵ مقاومت کرده بودند، در فاصله چند دقیقه توسط مهدی لیموچی و شروین بزرگ دروازه‌شان را باز شده دیدند. بازی در حالی که به وقت‌های اضافه کشیده شده بود با گل‌های از راه دور سینا اسدبیگی و عیسی آل‌کثیر از فاصله‌ای دور به سود پرسپولیس پیش رفت و سرخ‌ها باز هم دو گل اختلاف ایجاد کردند. با این حال غفلت مدافعان پرسپولیس در دقایق پایانی سبب شد ابتدا شروین بزرگ و سپس علیرضا نقی‌زاده دوباره کار را به تساوی بکشانند. تکلیف برنده بازی در ضربات پنالتی هم خیلی زود مشخص نشد و دو تیم هفت پنالتی زدند. امیر نوری از آلومینیوم و دانیال اسماعیلی‌فر و وحید امیری از پرسپولیس پنالتی‌‌‌های‌شان را خراب کردند و در نهایت این احمد گوهری بود که باعث شکست تیم سابق خود و حذف سرخ‌ها شد.

سروش، دانیال و ریگی 

یکی از مشکلات بزرگ پرسپولیس در بازی برابر آلومینیوم  ندیدن ضعف‌های آشکار فردی و فنی تیم توسط سرمربی و تعویض‌های محافظه‌کارانه‌ اوسمار بعد از جلو افتادن از حریف بود. دانیال اسماعیلی‌فر یکی از ضعیف‌ترین بازی‌های فصلش را برای پرسپولیس ارائه داد و تعویض نشد تا با تمرکز و گذاشتن فشار بر ضعف موجود توسط آلومینیومی‌ها، اتفاقات بازی به ضرر پرسپولیس رخ دهد.  سروش رفیعی در این بازی هم بسیار بد بود. او هم به عنوان یکی از بزرگ‌ترهای تیم در لحظاتی که لازم بود نقشی ایفا کند منفعل بود و هم با اعتراض‌های بی‌مورد به داور رویکردی از خودش نشان داد که فرضیه‌های قهرمان‌ساز و تحسین‌برانگیز را از اعتبار ساقط می‌کرد. به جز این دو اما یکی از عجیب‌ترین عملکردهای بازیکنان دو تیم متعلق به مسعود ریگی بود. بازیکنی که روی دو گل از گل‌هایی که وارد دروازه پرسپولیس شد، مستقیما می‌توانست ممانعت کند و شاید مقصر اصلی به ثمر رسیدن دو گل آلومینیوم بود؛ تعلل بیش از اندازه در دور کردن توپی که به آرامی دارد در مقابلش در محوطه جریمه زمین می‌خورد و در صحنه‌ای دیگر هم اجازه داد تا شروین بزرگ فکر کند، تمرکز کند، بچرخد و شوت بزند و در تمام این مدت پشت او پنهان شده بود. ریگی که بازیکنی جنگنده و درگیر است و بازی فیزیکی موثری ارائه می‌دهد، در این بازی مثل یک آماتور در دفاع از دروازه تیمش  عمل می‌کرد. 

راه‌بلدها

آلومینیوم اراک حسابی مربی برزیلی قرمزها را نقره‌داغ کرد. پس از شکست اوسمار برابر اراکی‌ها در لیگ برتر، در جام حذفی هم با وجود برتری‌های دو گله، در نهایت پرسپولیسی‌ها نتوانستند حریف شاگردان مجتبی حسینی شوند. در بازی‌های جام حذفی این فصل استقلال هم بازی را به مس رفسنجان محرم نویدکیا باخت و در لیگ هم مقابل آنها به مشکل خوردند. درباره‌ پرسپولیس اوسمار و استقلال نکونام با وجود قرار گرفتن در بالای جدول و قریب‌الوقوع بودن قهرمانی یکی از آنها در پایان فصل، نقطه ضعفی که به چشم می‌خورد کمبود تنوع تاکتیکی و به کار نبردن از پلن‌های جایگزین در مواجهه با تیم‌هایی است که بر اساس آنالیز آنها روش بازی‌شان را تعیین می‌کنند. اتفاقی که باعث شده تیم‌هایی که یک بار جلوی تاکتیک آنها مقابله کرده باشند، راه بردن آنها را یاد بگیرند و در مواجهه‌های بعدی هم از همان راه‌هایی بروند که احتمالا آنها را به مقصد خواهد رساند.

فوبیای پنالتی 

مهم‌ترین و سرنوشت‌سازترین پنالتی پرسپولیس را وحید امیری از دست داد و این باعث شد پرسپولیس در مرحله یک‌هشتم نهایی حذف شود و نتواند از عنوان قهرمانی خودش در دوره قبلی این مسابقات دفاع کند. گزارشگر بازی به محض این که امیری توپ را برداشت تا پنالتی را بزند ماجرای پنالتی از دست رفته او در بازی ایران و عراق در جام ملت‌های آسیا 2015 را یادآوری کرد و این تراژدی در بازی پرسپولیس و آلومینیوم هم تکرار شد. امیری در بازی ایران و عراق توپ را به تیرک دروازه کوبید و بازیکن عراقی پنالتی بعدی تیمش را گل کرد و ایران حذف شد. مقابل آلومینیوم هم امیری پنالتی خودش را از دست داد و بعد از او میثم نقی‌پور پنالتی تیمش را گل کرد و پرسپولیس حذف شد. امیری هر چقدر که خوب، موثر، دونده، پرتلاش، گلزن و گل‌ساز ظاهر می‌شود اما در زدن ضربات پنالتی دو ناکامی بزرگ را با پرسپولیس و تیم ملی ایران تجربه کرده است. ظاهرا وحید امیری برای این کار روحیه و اعتماد به نفس بالایی ندارد و این را احتمالا خودش هم می‌داند. چراکه با وجود تعویض شدن چند پنالتی‌زن پرسپولیس در طول بازی، باز هم او در فهرست پنج پنالتی‌زن اول این تیم نبود. وحید خیلی وقت هم بود که پنالتی نزده بود. از قبل می‌شد حدس زد گئورگی گولسیانی پنالتی آخر پرسپولیس را خواهد زد اما از آنجا که تکلیف بازی در پنج پنالتی اول مشخص نشد، امیری ناچار شد برخلاف میل باطنی‌اش پنالتی بزند. ظاهرا فوبیای خراب کردن پنالتی از بازی با عراق در امیری مانده و قصد ندارد  او را رها کند.

درباره‌ پرسپولیس اوسمار و استقلال نکونام با وجود قرار گرفتن در بالای جدول، نقطه ضعفی که به چشم می‌خورد کمبود تنوع تاکتیکی و به کار نبردن از پلن‌های جایگزین در مواجهه با تیم‌هایی است که بر اساس آنالیز آنها روش بازی‌شان را تعیین می‌کنند. اتفاقی که باعث شده تیم‌هایی که یک بار جلوی تاکتیک آنها مقابله کرده باشند، راه بردن آنها را یاد بگیرند 

چهار گل یک جا 

نتایج و اتفاقات گاهی طوری رقم می‌خورند که شما بیشتر و بیشتر مساله‌ای شبیه چشم خوردن و چشم زدن را باور می‌کنید. امیررضا رفیعی دروازه‌بان جوان پرسپولیس در چهار بازی لیگ برتری که به میدان رفت دروازه‌اش را بسته نگه داشت و گلی دریافت نکرد. رفیعی با کلین‌شیت در این چهار بازی با روحیه به اراک رفت تا تیمش را در این مسابقه برنده کند. او تا حوالی دقیقه 84 هم نمایش بسیار خوبی داشت و دروازه‌اش را بسته نگه داشت تا همه چیز نشان از کلین‌شیت بعدی داشته باشد،  اما دو گل در وقت‌های قانونی خورد و در وقت‌های اضافه هم دو بار دیگر دروازه‌اش باز شد تا همه‌ گل‌های نخورده‌اش را یک جا تسویه کرده باشد. هرچند روی گل‌های خورده نمی‌توان او را مقصر دانست و از هم‌ گسیختگی دفاع پرسپولیس را نمی‌شد هیچ جوره جمع کرد‌.

رقابت‌های دیگر

حالا که استقلال و پرسپولیس از جام حذفی کنار رفته‌اند، رقابت‌های جذاب دیگری با توجه به ترکیب تیم‌های صعود‌کننده به هشت تیم در راه خواهد بود. هوادار جذاب و فانتزی مسعود شجاعی به هر تیمی که برخورد کند بازی جذابی را رقم خواهد زد. مخصوصا تیم‌هایی که تمایل دارند فوتبال روی زمین بازی کنند. چادرملو از دسته‌ پایین‌تر پیگیر ماجراجویی خود خواهد بود و اصلا قرار نیست حریف آسانی باشد. گل‌گهر غیرقابل پیش‌بینی است و در روز خوبش می‌تواند هر تیمی را ببرد. مس رفسنجان که با محرم متحول شده و خود آلومینیوم که با حذف پرسپولیس مدافع قهرمانی برای همه خط و نشان کشیده. اما شانس‌های اصلی قهرمانی سپاهان و تراکتورسازی هستند که در لیگ هم جزو تیم‌های مدعی بودند و حالا که دست‌شان از جام لیگ برتر کوتاه مانده، بعید است به راحتی از خیر این جام بگذرند. شاید هم ملوان متفاوت مهدی تارتار به یاد گذشته‌ درخشان در جام حذفی، فصل درخشان خودش را کامل کند و انزلی را روی هوا بفرستد. در هر صورت این جام حذفی قرار نیست به تیم‌های پایتخت برسد و آنها مجبورند فقط بر سر یک جام موجود در لیگ برتر به مبارزه  ادامه بدهند.