بارسا - رئال؛ دو روی سکه
کنسلش کن رفتن رو
«قبل از اینکه سوالات‌تان را بپرسید، می‌خواهم اعلام کنم که ۳۰ ژوئن، آخرین روز کاری من به عنوان سرمربی بارسلونا خواهد بود و من دیگر به مربیگری در این تیم ادامه نخواهم داد. این تصمیمی است که من بعد از مشورت با رافا یوسته (یکی از مدیران باشگاه) اتخاذ کرده‌ام. وضعیت فعلی باشگاه طوری است که بدون شک نیاز به تغییر دارد و خودم به‌عنوان یک بارسایی این را درک می‌کنم.» این‌ها صحبت‌های ژاوی هرناندز در نشست خبری پس از بازی با ویارئال و باخت پنج بر سه مقابل زیردریایی‌ها بود. صحبت‌هایی که به معنی پایان ماجراجویی مهندسِ میانه میدان بارسلونا، روی نیمکت کاتالان‌ها بود. اما نتایج بارسلونا در ادامه فصل و نحوه بازی این تیم مخصوصا در لیگ قهرمانان اروپا، زمزمه‌هایی به وجود آورد که شاید آن مصاحبه را باید فراموش کند و تصمیم جدیدی بگیرد. بعد از پیروزی بارسا در پارک دو پرنس و قوت گرفتن احتمال حضورشان در جمع چهار تیم پایانی چمپیونزلیگ، ذهن‌ها به این سمت رفت که اگر ژاوی بتواند با آبی و اناری‌ها اروپا را فتح کند چه؟
سعید طالبی چابک
مهندسی معکوس
بازی برگشت در خانه و اخراجی که همه چیز را به هم ریخت. حذف بارسا به دست انریکه کاتالانی و شاگردانش تمام فرضیات را به هم ریخت و خیالات خیال‌پردازان را از سرشان پراند. چند روز بعد ژاوی مقابل آنجلوتی قرار گرفت تا آخرین ال‌کلاسیکوی این دوره از حضور روی نیمکت تیم محبوبش را برگزار کند. پیروزی در خانه رئال هم می‌توانست التیامی بر قلب‌های هواداران باشد که در این فصل دو بار در مهم‌ترین بازی اسپانیا ناکام میدان شده بودند و هم با کاهش اختلاف امتیاز با رئالی‌ها در صدر جدول به پنج امتیاز، ادامه فصل را جذاب می‌کرد. اما انگار این هفته ژاوی هرناندز، هفته مهندسی معکوس بود و اتفاقات بازی برخلاف میل او رقم خورد.
هت‌تریک رئالی‌ها در فتح ال‌کلاسیکوها در حالی رقم خورد که این بارسلونا بود که بازی را بهتر آغاز کرد و در دقیقه ۶ بازی با گشودن دروازه توسط آندریاس کریستنسن، در خانه حریف جلو افتاد. اما مدافع آنها کوبارسی در محوطه جریمه بارسا لوکاس واسکز را با خطا متوقف کرد. هرچند در صحنه آهسته به نظر می‌رسید واسکز آگاهانه پایش را گیر داده ولی پنالتی اعلام شد و وینیسیوس جونیور آن را به گل تساوی مادیدی‌ها تبدیل کرد.
بارسلونا در دقیقه 28 یک بار دیگر توسط ستاره جوان خود لامین یامال، دروازه حریف را گشود اما نه به اندازه کافی. داور ساعتی نداشت که به او بگوید پشت پای یامال گل بود یا نه. در بارسا کسی قبول نمی‌کرد توپ گل نشده. نیمه دوم بارسلونا با تعویض‌هایی که انجام داد موفق شد بار دیگر از حریف پیشی بگیرد و این بار فرمین بود که در دقیقه 69 دروازه کهکشانی‌ها را باز کرد. رئالی‌ها که قصد نداشتند در خانه به رقیب دیرینه ببازند فشار را بیشتر کردند و لوکاس واسکز بعد از مدت‌ها گل نزدن، بازی را به تساوی کشاند.
در حالی که به نظر می‌رسید که سومین دوئل رئال مادرید و بارسلونا در فصل جاری قرار است با تقسیم امتیازات تمام شود، جود بلینگام که در ال‌کلاسیکوی نیم‌فصل اول هم به تیم ژاوی گل زده بود، در وقت‌های تلف شده سومین گل رئال مادرید را به ثمر رساند تا مادریدیها با این کامبک تکلیف قهرمان این فصل لالیگا را تقریبا مشخص کرده باشند
در حالی که به نظر می‌رسید که سومین دوئل رئال مادرید و بارسلونا در فصل جاری قرار است با تقسیم امتیازات تمام شود، جود بلینگام که در ال‌کلاسیکوی نیم‌فصل اول هم به تیم ژاوی گل زده بود، در وقت‌های تلف شده سومین گل رئال مادرید را به ثمر رساند تا مادریدیها با این کامبک تکلیف قهرمان این فصل لالیگا را تقریبا مشخص کرده باشند.
خامه روی کیک
هرچند هنوز روی کاغذ برای بارسلونا شانس قهرمانی وجود دارد، اما خوش‌بین‌ترین هواداران تیم کاتالان هم تصور اینکه بتوانند در ادامه فصل اختلاف 11 امتیازی خود را با کهکشانی‌ها جبران کنند را از سر بیرون کرده‌اند.
رئال مادرید که علاوه بر ال‌کلاسیکوی نیم‌فصل نخست لالیگا، بازی با بارسلونا در فینال سوپرجام اسپانیا را هم برده بود، با کسب بیست‌و‌پنجمین پیروزی‌اش81 امتیازی شد و اختلاف خود را با حریف کاتالان به 11 امتیاز افزایش داد. این در شرایطی است که تنها ۶ هفته دیگر به پایان فصل باقی مانده است. گل جود بلینگام خامه روی کیک نبردهای این فصل دو تیم بود و تکمیل فصل بد بارسلونایی که حالا دیگر زمان تحویل دادن نیمکتش به نفر بعدی فرا رسیده است.
برگ برنده غیرمنتظره
بازی رئال مادرید و بارسلونا نکات قابل توجه فنی زیادی داشت. از لونین گرفته که پس از درخشش برابر سیتی، در این بازی نمایش مطلوبی نداشت و هنوز کار دارد تا به ثبات مورد نیاز یک دروازه‌بان درجه یک برسد تا بلینگامی که بعد از چند هفته فاصله محسوس با عملکرد فوق‌العاده فصل قبلش، توانست بازی خوبی ارائه دهد و دوباره گلزنی کند. گلی به ارزش ظاهری دو امتیاز و ارزش معادل خیلی بیشتر از آن. قطعا دیگرانی هم بوده‌اند که از جهات دیگری وقتی به چهره‌های ویژه بازی فکر می‌کنیم از ذهن‌مان عبور کنند؛ اما بدون شک، برگِ یرنده آنجلوتی کسی نبود جز لوکاس واسکز؛ بازیکنی که شاید احتمال حضورش در زمین هم قبل از مسابقه درصد بالایی نداشت.
واسکز همه کار کرد تا این ال‌کلاسیکو را به نام خودش زده باشد. پنالتی منجر به گل اول را گرفت، گل دوم تیمش را زد و پاس گل سوم را در زمان مناسب به مکان مناسب فرستاد و بخشی از این موفقیت انفرادی قطعا حاصل آزادی و اعتماد به نفسی است که کارلتو به بازیکنانی که به زمین می‌فرستد، می‌دهد.
دیدگاه تان را بنویسید