تعطیل و فشرده!

هر هشت مسابقه از هفته بیست و سوم لیگ برتر در یک روز برگزار شدند. دقیقا در چنین روزهایی همه لیگ‌های دیگر دنیا نیز در حال برگزاری هستند اما در هیچ لیگی نمی‌بینید که هر هشت بازی در چنین باکس فشرده‌ای برگزار شوند. البته که فوتبال ایران مشکلات ریز و درشت زیادی دارد که روی کیفیت بازی‌ها تاثیر منفی می‌گذارد اما بدون هیچ شک‌ و تردیدی نوع برنامه‌ریزی سازمان لیگ نیز به شدت علیه کیفیت و جذابیت این رقابت‌ها است‌. رقابت‌هایی که با روندی بسیار غیرمنطقی، غیراصولی و غیرحرفه‌ای برنامه‌ریزی می‌شود.

آریا رهنورد

رقابت‌های لیگ برتر ایران تنها در ۳۰ هفته انجام می‌شود. یعنی فوتبال ایران نسبت‌ به نمونه‌های مشابه اروپایی هشت هفته کم‌تر دارد و باید دو ماه زودتر به پایان برسد. با این وجود همیشه هفته‌های پایانی لیگ به اوج فشردگی می‌رسند و هیچ‌وقت سر و شکل درستی ندارند. دلیل این اتفاق را باید در شیوه برنامه‌ریزی بازی‌ها جست‌وجو کرد. اول از همه این‌که معمولا مسابقه‌های لیگ برتر ایران همیشه دیر شروع می‌شوند. رقابت‌هایی که به شکل غیرضروری به‌جای اوایل تابستان اواخر آن استارت می‌خورد و همین مساله موجب می‌شود که برنامه‌ای فشرده پیش روی لیگ برتر باشد. علاوه‌ بر این میزان تعطیلات در فوتبال ایران نیز بی‌سابقه است. لیگ برتر در این فصل، یک نیم‌فصل بسیار طولانی را سپری کرد تا رقابت‌های جام ملت‌های آسیا اتفاق بیفتد. وقتی لیگ تا این اندازه در نیم‌فصل تعطیلی داشته، چه دلیلی دارد در نوروز نیز تعطیل باشد؟ آخرین بازی فیفا دی تیم ملی هفتم فروردین انجام شد اما تا پایان نوروز خبری از برگزاری لیگ برتر نبود. شاید مدیران سازمان لیگ ترجیح می‌دادند به‌جای برگزاری بازی‌ها به عید دیدنی بروند و به استراحت مشغول شوند. به‌ هر حال رقابت‌های لیگ برتر در سراسر تعطیلات نوروز برگزار نشد و همین مساله موجب شد تا شرایط خاصی برای این بازی‌ها به وجود بیاید. حالا هفت هفته به پایان لیگ برتر باقی‌ مانده و فدراسیون فوتبال باید مسابقات را با برنامه‌ای بسیار فشرده به پایان برساند‌. آن‌هم در شرایطی که در بسیاری از شهرها برای باشگاه‌ها مشکلات پروازی وجود دارد، بسیاری از ورزشگاه‌ها استاندارد نیستند و اساسا ساز و کارها برای برگزاری دیدارهای فشرده چندان فراهم نیست. اصرار برای برگزاری هشت دیدار در یک روز نیز موجب می‌شود مخاطبان فوتبال ایران بخش زیادی از هیجان لیگ را از دست بدهند.

حالا هفت هفته به پایان لیگ برتر باقی‌ مانده و فدراسیون فوتبال باید مسابقات را با برنامه‌ای بسیار فشرده به پایان برساند‌. آن‌هم در شرایطی که در بسیاری از شهرها برای باشگاه‌ها مشکلات پروازی وجود دارد، بسیاری از ورزشگاه‌ها استاندارد نیستند و اساسا ساز و کارها برای برگزاری دیدارهای فشرده چندان فراهم نیست

هفته بیست و سوم لیگ حالا تمام شده و چند روز آینده هفته‌ بیست و چهارم لیگ برگزار خواهد شد. پس از آن نیز سازمان لیگ تصمیم به برگزاری رقابت‌های یک‌هشتم نهایی جام حذفی گرفت. این‌که چرا جام حذفی هنوز در مرحله یک‌هشتم نهایی است نیز خودش سوال بزرگی به‌ نظر می‌رسد. به‌ هر حال اوایل اردیبهشت‌ماه قرار است دیدارهای جام حذفی برگزار شود. پس‌ از آن تا پایان فصل ۶ هفته لیگ برتر و سه مرحله از جام حذفی باقی خواهد ماند. این در حالی است که در حقیقت تیم ملی باید ۱۴ خرداد فیفا دی بعدی را برگزار کنند. بسیاری از لیگ‌ها نیز تا چهاردهم خرداد به پایان می‌رسند تا تیم‌ها برای حضور در جام ملت‌های اروپا و جام ملت‌های آمریکای جنوبی آماده شوند. حالا سوال اینجاست که آیا می‌توان فصل فوتبال ایران را تا ۱۴ خرداد تمام کرد؟ این موضوع عملا محال به‌ نظر می‌رسد. چراکه از هفت اردیبهشت تا ۱۴ خرداد پنج هفته زمان باقی‌مانده و نمی‌توان انتظار داشت که پنج هفته لیگ برتر به اضافه سه مرحله جام حذفی در آن برگزار شود. حالا دو انتخاب پیش روی سازمان لیگ است؛ یا این‌که فصل لیگ برتر را تمام کند و دیدارهای نیمه‌نهایی و فینال جام حذفی را به بعد فیفا دی بیندازد. اتفاقی که در دنیای فوتبال اصلا مرسوم نیست. همه‌ جای دنیا اول جام حذفی تمام می‌شود و بعد لیگ به پایان می‌رسد. انتخاب دوم هم این است که دو هفته لیگ باقی بماند تا بعد فیفا دی برگزار شود. با این‌ حال احتمالا سازمان لیگ گزینه اول را انتخاب خواهد کرد؛ چراکه در این‌ صورت تنها چند تیم جام حذفی باقی می‌مانند و باقی تیم‌ها می‌تواند فصل را به پایان برسانند و منتظر پایان فیفا دی نباشند. با این‌ حال هر انتخابی که صورت بگیرد به‌نظر می‌رسد جذابیت در فوتبال ایران قربانی شیوه نادرست برگزاری بازی‌ها شده‌ است.

لیگ به سرعت در حال به پایان رسیدن است اما کاش سازمان لیگ از همین حالا فکری به حال سال بعد کند و اجازه ندهد که روند فعلی به این سال نیز تسری پیدا کند. برای یک‌ بار هم که شده بد نیست آنها روش متفاوتی را امتحان کنند. یعنی شروع به‌موقع فصل تعطیلات منطقی و نه‌چندان طولانی و درنهایت پایان مسابقه‌ها با شیبی معقول. این شیوه فعلی اساسا به‌خصوص در هفته‌های پایانی تیم‌ها را با دردسر روبه‌رو می‌کند و هواداران را نیز در معرض فوتبال‌زدگی قرار می‌دهد.