نه فقط پیش از شروع جام ملت‌های آسیا، بلکه در حین بازی‌ها و حتی پس از آن، کادر فنی تیم ملی همواره با تکیه بیش از حد و اصرار افراطی به نمایش آمار، قصد داشتند «برتری» فوتبال ایران نسبت به رقبا را نشان بدهند. با این حال، کاری که امیر قلعه‌نویی، سعید الهویی و دیگران انجام می‌دهند در حقیقت نوعی سوءاستفاده از آمار در بازی فوتبال است. این آمار اساسا وقتی کارآمد هستند که در خدمت بازی تیم ملی باشند. در غیر این صورت این آمار، فقط یک مشت عدد غیرقابل استناد خواهند بود.

مالکیت چقدر مهم است؟

کادر فنی تیم ملی مدام روی مالکیت بالای توپ در بازی‌های مختلف تاکید دارد. آنها به این موضوع اشاره می‌کنند که روبه‌روی قطر، تیم ملی ایران 60 درصد مالکیت توپ داشته است. با این حال سوال بزرگ اینجاست که تیم ملی دقیقا چقدر توانسته از این مالکیت به سود خودش استفاده کند؟ 60 درصد مالکیتی که فقط به 340 پاس در این بازی ختم شده، یعنی مالکیت ایران در بسیاری از دقایق این بازی خنثی بوده است. مالکیت وقتی اهمیت دارد که سبک بازی تیم ملی مبتنی بر آن باشد. ایران مقابل قطر به محض تصاحب توپ در دفاع، از ضربه‌های بلند استفاده می‌کرد. پس هیچ دلیلی برای فخر فروختن با این موضوع وجود نخواهد داشت.

بیلدآپ تیم ملی چه شد؟

در یک سال اخیر، کادر فنی تیم ملی تقریبا در هر شرایطی در مورد بیلدآپ تیم ملی و بازیسازی این تیم از عقب زمین صحبت می‌کرد و به شکل افتخارآمیزی آن را یک تحول مثبت در تیم می‌دانست. با این حال درست روبه‌روی قطر و در شرایطی که تیم ملی بیشتر از همیشه به بازیسازی از عقب زمین نیاز داشت، چنین اتفاقی رخ نداد و ایران به سراغ توپ‌های بلند رفت. پس سرنوشت همه آن شعارها، هیچ و پوچ بود. فوتبال ایران هنوز اصلا برای بازیسازی از عقب زمین آماده نیست و این کادر هم نتوانسته به لحاظ فنی شرایط تیم را تغییر بدهد.

نتیجه یا توسعه، چه چیزی اهمیت دارد؟

جالب اینکه دستیار سرمربی تیم ملی معتقد است که «نتیجه» در فوتبال اهمیتی ندارد و باید برای «توسعه» فوتبال قدم برداشت. شنیدن چنین صحبتی، حیرت‌انگیز به نظر می‌رسد. چراکه در رده ملی، همیشه تیم ملی بزرگسالان ویترین فوتبال به شمار می‌رود و نتیجه در آن همیشه مهم‌ترین عامل برای قضاوت عملکرد تیم ملی است. بحث توسعه باید در سطح کلان فدراسیون و در رده‌های پایه فوتبال اتفاق بیفتد. کادر فنی تیم ملی فقط با مسئولیت نتیجه گرفتن انتخاب می‌شود و باید بتواند به خوبی از پس این مسئولیت مهم بربیاید.

موقعیت زیاد؛ دلیلی برای خوشحالی نیست!

یکی دیگر از مسائلی که کادر فنی مدام روی آن دست می‌گذارد، خلق موقعیت‌های زیاد است. وقتی شما دو مهاجم با استانداردهای بازی در سری آ دارید، خلق موقعیت دیگر عجیب به نظر نمی‌رسد. مشکل اینجاست که تیم ملی در کیفیت زدن ضربه‌های آخر حتی از حریفی مثل اردن ضعیف‌تر بوده است. این مسئولیت تیم ملی بود که کمی بیشتر روی تمرکز بازیکنان و بالا بردن کیفیت ضربه‌های آخر کار کند.

 

کپی شد