آریا طاری

دوران حضور ژوزه مورینیو در باشگاه رم، سرانجام به پایان رسید. سرمربی ایتالیایی تصمیم گرفت به قراردادش با این تیم پایان بدهد و راهش را از تیم ایتالیایی جدا کند. وقتی ژوزه به فوتبال ایتالیا برگشت، خیلی‌ها این تصمیم را هیجان‌انگیزترین اتفاق چند سال اخیر فوتبال در این کشور توصیف کردند. مدیران رم هم حاضر بودند با انجام خریدهای مورد علاقه ژوزه، راه را برای این مربی کاملا هموار کنند اما درنهایت اتفاق دیگری رخ داد و در این تیم هیچ چیز برای آقای خاص آن‌طور که تصور می‌شد، پیش نرفت.

سیزده سال قبل، ژوزه در اوج دوران محبوبیتش قرار داشت. مردی که سرمربی اینتر بود و همه جام‌های ممکن را با این تیم به دست آورد. با این حال از زمان ترک اینتر، او دیگر هرگز قهرمان لیگ قهرمانان نشده است. روند انتخاب‌های ژوزه نیز نشان می‌دهند که او دیگر به اندازه گذشته یک مربی خاص به شمار نمی‌رود و کاملا تغییر کرده است. چه کسی تصور می‌کرد این مرد پرتغالی از هدایت تیم‌هایی مثل رئال مادرید و اینتر، به حضور در تیم‌هایی مثل تاتنهام و رم برسد؟ شیوه جدایی او از این دو باشگاه نیز در نوع خودش عجیب به نظر می‌رسید.

ژوزه مورینیو در تاتنهام عملکرد بدی نداشت اما درست قبل از حضور در فینال اف.ای.کاپ، تیم را ترک کرد. مدیران باشگاه نه فقط از نتایج او، بلکه از روابطش با بازیکن‌ها و هوادارها نیز راضی نبودند. با این حال خود مورینیو انتظار داشت که حداقل شانس هدایت تیمش در فینال جام اتحادیه را به دست بیاورد. اتفاقی که در نهایت رخ نداد و این همیشه عاملی برای عصبانیت و ناامیدی این مربی از دنیل لوی و سایر مدیران باشگاه اسپرز به شمار می‌رفت.

دوران دوری این مربی از فوتبال اما زیاد طول نکشید. چراکه همیشه خودش باور داشت که برای بودن در استودیوهای تلویزیونی، برنامه‌های مختلف، مبل خانه یا حتی سکوهای استادیوم ساخته نشده است. او می‌خواهد کنار زمین باشد و در این مورد، هیچ تردیدی ندارد. پس وقتی پیشنهاد رم از راه رسید، بلافاصله این مربی تصمیم گرفت به این تیم ملحق شود. مالکان باشگاه نیز وعده‌های مهمی برای یک پروژه بلندپروازانه به او داده بودند. خرید بازیکنی مثل دیبالا، بخشی از همین پروژه به شمار می‌رفت اما هیچ‌کس باور ندارد که رم در دوران مورینیو یک تیم کهکشانی بوده است.

برخلاف تیم‌هایی مثل اینتر و یووه، رم در تاریخش هرگز یک تیم مطلقا دفاعی نبوده است. شاید دفاع کردن برای هواداران آن دو تیم جذاب به نظر برسد اما هواداران رم این‌طور فکر نمی‌کنند. این تیم سال‌های زیادی را بدون جام سپری کرده و طرفداران این تیم، دیگر به چنین موضوعی عادت کرده‌اند. با این حال ژوزه با تزریق روح دفاعی به رم، دو فینال کلیدی را برای این تیم رقم زد. آنها به فینال لیگ کنفرانس رسیدند و توانستند قهرمانی این جام را به دست بیاورند. یک جام اروپایی بسیار ارزشمند برای باشگاه رم. تیم مورینیو اما یک سال بعد در فینال لیگ اروپا روبه‌روی سویا بازنده شد و شاید این درست همان‌جایی بود که پروژه ژوزه یک آسیب جدی دید. در فوتبال، ساختن اعتماد به نفس بسیار سخت و خراب‌ شدنش بسیار آسان است. انگار بعد از آن شکست روبه‌روی سویا، هواداران رم به این نتیجه رسیده بودند که رویای بردن بزرگ‌ترین جام‌ها با مورینیو محقق نخواهد شد.

اما واکنش مدیران رم به آن شکست چه بود؟ آنها تا می‌توانستند بازیکن جدید برای این مربی خریدند. لوکاکو، خریدی بود که طرفداران تیم را به وجد آورد. سردار آزمون از لورکوزن اضافه شد. این فصل پاردس، سانچز و دیگران هم به تیم ملحق شدند. پس انتظارها از تیم به شکل قابل توجهی بالا رفت. با این حال درنهایت، نتایج این تیم در ایتالیا اصلا شبیه آن چیزی نبود که گرگ‌ها می‌خواستند. همین مساله فشارها را روی مورینیو بیشتر کرد. شکست روبه‌روی لاتزیو در دربی رم هم عملا باعث جدایی راه آنها از یکدیگر شد. با این اتفاق، اوضاع در رم برای سردار آزمون هم پیچیده می‌شود. سردار تازه توانسته بود بعد از مدت‌ها تلاش، نظر مثبت مورینیو را جلب کند و در تیم او مورد توجه قرار بگیرد اما همچنان به یک بازیکن ثابت برای تیم تبدیل نشده بود. حالا باید دید سرمربی جدید باشگاه در مورد او چه تصمیمی خواهد گرفت. قرارداد قرضی سردار با رم، خیلی زود تمام می‌شود.

مورینیو اما درگیر چه اتفاقی خواهد شد؟ بعید به نظر می‌رسد باز هم او دور از فوتبال بماند. هر لحظه ممکن است او با یک تیم جدید به فوتبال برگردد. حتی پاری‌سن‌ژرمن و تیم ملی برزیل نیز در مقاطعی خواهان جذب این مربی بوده‌اند اما حقیقت آن است که پس از هر شکست، بخشی از اعتقادها نسبت به این مربی از دست می‌رود. شاید هم دوران ژوزه دیگر عملا به پایان رسیده باشد. این حقیقتی است که دیگر نمی‌توان به هیچ قیمتی انکارش کرد.