تیم ملی هنوز گلی نخورده است
گلنخورها به بهشت میروند!
وقتی احمد کانو پشت ضربه پنالتی قرار گرفت، ذهن بسیاری از هواداران تیم ملی به دفاع احتمالی عمانیها بعد از جلو افتادن از ایران و پیچیدگی کار تیم کیروش مقابل این حریف معطوف شد اما تنها ثانیههای بعدی، علیرضا بیرانوند شادی مهار پنالتی حریف را با همتیمیها تقسیم کرد و ستارههای تیم روبهرو خیلی زود در معرض ناامیدی قرار گرفتند. بیرو در این جدال دو بار دیگر نیز دروازه ایران را از خطر ضربات حریف نجات داد و ستاره اصلی تیم کیروش برابر عمان شد. او برای چهارمین مسابقه متوالی، توانست دروازه را بسته نگه دارد. در دوره قبلی جام ملتها نیز، تیم ملی در سه مسابقه مرحله گروهی هیچ گلی دریافت نکرد اما اولین آزمون سخت علیرضا حقیقی دیدار با عراق بود. مرد شماره یک دروازه ایران در آن مسابقه سه گل دریافت کرد و تقریبا همه پنالتیها را نیز خلاف جهت رفت. بیرو بعد از مسابقه ساده اول با یمن در این دوره از جام ملتها، برابر ویتنام یک موقعیت تک به تک از حریف گرفت. او بهترین موقعیت عراق را نیز مهار کرد و با این واکنش حیرتانگیز، عراق را در رده دوم جدول گروه نگه داشت. اوج شاهکارهای او اما برابر عمان رقم خورد. جایی که سنگربان ایران خیلی زود مانع خوشحالی مهرههای تیم روبهرو شد و عمانیها را به سرعت ناامید کرد.
تیم ملی در چهار مسابقه اول جام ملتها هیچ گلی دریافت نکرده است. ایران در صورت صعود به فینال، سه مسابقه دیگر پیش رو دارد و میتواند به تکرار رکورد رویایی قهرمانی بدون گل خورده نیز امیدوار باشد. برای سالها، فوتبال ایران هیچوقت دروازهبانهای مطمئنی درون چارچوب نداشته است. احمدرضا عابدزاده، آخرین سنگربانی بود که خیال هوادارها را راحت میکرد و حالا بیرو تبدیل به عابدزاده عصر خودش شده است. در جام ملتهای 2000 برومند، فنایی و واعظی برای موفقیت کافی نبودند. ابراهیم میرزاپور نیز در جام ملتهای 2004 هیچوقت یک سنگربان تمامعیار نبود. حسن رودباریان نیز در جام ملتهای 2007 هرگز شمایل یک گلر مهارنشدنی را نداشت. حتی رحمتی نیز در جام ملتهای 2011 انتظارات را برآورده نکرد و حقیقی در دوره بعدی، در ضربات پنالتی ناامیدکننده ظاهر شد. آخرین قهرمانی ایران در جام ملتها سال 1976 در حالی رقم خورد که تیم ملی 13 گل زده و صفر گل خورده داشت. آن روزها البته جام ملتها تنها در چهار مسابقه خلاصه میشود و ایران با چهار بازی توانست جام را بالای سر ببرد. طبیعتا هفت کلینشیت در هفت مسابقه، رکوردی به مراتب ارزشمندتر و تاریخیتر برای فوتبال ایران خواهد بود. تیم ملی، نفرات هجومی درخشانی در اختیار دارد و به جز بازی با عراق، در مصاف با همه رقبا حداقل دو گل به ثمر رسانده است. با این وجود آنچه این تیم را از سایر حریفان جدیاش متمایز میکند، قدرت بسته نگه داشتن دروازه است. در فوتبال گل زدن موجب میشود که تیمها بازیها را ببرند و گل نخورند، موجب میشود که تیمها جامهای مختلف را به دست بیاورند. تیم ملی البته در چند بازی گذشته، چند اشتباه دفاعی نیز داشته اما بیرو روی خط دروازه، برای نه گفتن به هر توپی آماده است.
دیدگاه تان را بنویسید