سقوط با هواپیمای ۷۰ هزار نفری!‌

آریا رهنورد

اولین و بی‌‎فایده‌ترین گل آسیایی

شهاب زاهدی، امید اول گلزنی سرخ‌ها در این نبرد به شمار می‌رفت. تنها چند دقیقه بعد از شروع بازی، شهاب روی ارسال سروش رفیعی اولین گل مسابقه را زد و استادیوم را خیلی زود به مرحله انفجار رساند. همه چیز برای او و پرسپولیس فوق‌العاده شروع شد و این برتری می‌توانست نفس حریف را روبه‌روی سکوهای منفجرشده آزادی بگیرد. این گل حتی می‌توانست سرخ‌ها را در مسیر یک پیروزی پرگل قرار بدهد اما گل شهاب که اتفاقا اولین گل دوران فوتبال او در لیگ قهرمانان آسیا هم بود، به گل صعود تیم یحیی به دور حذفی بازی‌ها تبدیل نشد.

آفسایدی که پر شد

پرسپولیس تنها سه دقیقه بعد از زدن گل اول بازی، گل تساوی را دریافت کرد. یک شوک بزرگ به میزبان در استادیوم خانگی‌اش. این گل روی اشتباه مسلم دانیال اسماعیلی‌فر به ثمر رسید. بازیکنی که آفساید را پر کرد و به راحتی فرصت تک به تک شدن به بازیکن حریف داد. دانیال که شب قبل از بازی مصدوم هم شده بود، یکی از ناامیدکننده‌ترین نفرات پرسپولیس روبه‌روی الدحیل بود. او در دوران حضور در این باشگاه، هرگز نتوانسته به یک ستاره برای پرسپولیسی‌ها تبدیل شود. این در حالی است که مدافع راست قبلی قرمزها یعنی رامین رضاییان، یکی از اصلی‌ترین عوامل صعود سپاهان به دور حذفی لیگ قهرمانان آسیا بوده است.

الدحیل از مدت‌ها قبل از لیگ قهرمانان حذف شده بود و قاعدتا نباید با دقت و فرصت‌طلبی بیشتری از پرسپولیس در زمین مسابقه دیده می‌شد. بیرو هم چند بار در جریان بازی تیم را از مرگ حتمی نجات داده بود اما باز هم رویای آسیایی پرسپولیس روی دست‌های او جان داد

چرا عمری زودتر نیامد؟

پرسپولیس از اواسط نیمه دوم و با اضافه شدن محمد عمری، تازه توانست فوتبالش را به حریف تحمیل کند و موقعیت‌های زیادی روی دروازه این تیم به وجود بیاورد. سوال بزرگ از یحیی این است که چرا با وجود نیاز مبرم به بردن بازی، از ابتدا عمری را به زمین نفرستاد و ترجیح داد با سه هافبک میانی مسابقه را دنبال کند؟ عمری، خون تازه‌ای به رگ‌های پرسپولیس تزریق کرد و حدود 15 دقیقه بعد از ورود به زمین، توانست برای سرخ‌ها پنالتی بگیرد. ضربه‌ای که بلیت طلایی پرسپولیس برای رسیدن به دور بعد بود اما به راحتی هرچه تمام‌تر، تباه شد.

ناکام‌ترین گئورگی تاریخ!‌

پرسپولیس پس از گرفتن پنالتی، دوباره هیجان زیادی به سکوها داد و به نظر می‌رسید همه چیز برای صعود این تیم به دور بعدی فراهم شده اما آن‌چه در چند ثانیه بعدی اتفاق افتاد، عملا آبی بود که روی آتش ورزشگاه ریخته شد. مطمئن‌ترین پنالتی‌زن قرمزها، ضربه‌اش را از دست داد و اصلا پنالتی خوبی به طرف دروازه حریف نزد. پرسپولیس حتی بعد از این ضربه هم هنوز برای بازگشت به مسابقه شانس داشت اما این بار گولسیانی شاهکار دیگری انجام داد و برابر اولونگا روی زمین افتاد تا الدحیل دومین گل بازی را نیز به ثمر برساند و عملا شانس صعود پرسپولیس را از بین ببرد. مقصر بودن گولسیانی روی هر دو صحنه، تلخ‌ترین لحظات دوران فوتبال این بازیکن را ساخت. فوتبالیستی که باعث شد تا جای خالی مرتضی پورعلی‌گنجی بیشتر از همیشه در ترکیب پرسپولیس احساس شود.

خشمگین، مثل پرسپولیسی‌ها

هواداران پرسپولیس، این نتیجه را باور نداشتند. بدون شک اگر تیم‌شان روبه‌روی یک تیم قوی‌تر شکست می‌خورد، هضم باخت ساده‌تر بود اما پرسپولیس مقابل تیمی بازنده شد که اتفاقا قدرت فوق‌العاده زیادی هم نداشت. الدحیل از مدت‌ها قبل از لیگ قهرمانان حذف شده بود و قاعدتا نباید با دقت و فرصت‌طلبی بیشتری از پرسپولیس در زمین مسابقه دیده می‌شد. هواداران قرمزها در پایان بازی به شدت از عملکرد تیم‌شان عصبانی بودند. تیمی که انتظار این هواداران پرشمار را برآورده نکرد. به جز بیرانوند، هیچ بازیکنی در پایان این جدال مورد تشویق قرار نگرفت. چراکه بیرو چند بار در جریان بازی تیم را از مرگ حتمی نجات داده بود اما باز هم رویای آسیایی پرسپولیس روی دست‌های او جان داد.

یحیی و درویش، یک آینده مبهم

بدون شک این شکست، قربانی خودش را از پرسپولیس خواهد گرفت. واضح به نظر می‌رسد که این باشگاه نمی‌تواند به وضعیت فعلی‌اش ادامه بدهد. اختلاف درویش و گل‌محمدی از مدت‌ها قبل، این تیم را به‌ بن‌بست کشانده است. هیچ‌کدام از طرفین این ماجرا نیز حاضر به کوتاه آمدن نبودند تا مشکلات درونی پرسپولیس هرگز حل نشود. بدون تردید این مشکلات تاثیر خودشان را روی تیم گذاشتند و باعث شدند پرسپولیس در این فصل، هیچ شباهتی به تیم‌های برنده نداشته باشد. این اتفاقی بود که به پرسپولیس از درون ضربه زد تا این تیم جایی در بین صعودکننده‌ها به دور حذفی لیگ قهرمانان پیدا نکند.