وقفه‌های طولانی، عجیب و بی‌دلیل؛ بدترین دوره لیگ؟
آریا طاری
آیا لیگ بیست و سوم یکی از بدترین دوره‌های تاریخ لیگ برتر است؟ به لحاظ شیوه برگزاری، می‌توان چنین برچسبی را روی این لیگ قرار داد. البته که همین چند سال قبل شیوع مرگبار ویروس کرونا بازی‌ها را برای مدتی طولانی به تعطیلی کشاند اما آن موقع، یک دلیل کاملا منطقی برای برگزار نکردن لیگ وجود داشت و حالا چنین دلیلی اصلا وجود ندارد.
بازی‌های هفته یازدهم لیگ برتر، در اولین روزهای آذرماه برگزار شدند. طبیعتا انتظار می‌رفت که آخر همان هفته، دیدارهای هفته دوازدهم نیز برگزار شود اما چنین اتفاقی نیفتاد و برگزاری بازی‌های هفته دوازدهم به اواسط آذر موکول شد. چرا بین دو بازی لیگ برتر، باید به جای یک هفته، دو هفته وقفه وجود داشته باشد؟
این همه سکته در برگزاری بازی‌ها، فقط کیفیت مسابقه‌ها را پایین می‌آورد، مصدومیت بازیکنان را تشدید می‌کند و به سردرگمی مربیان هم می‌افزاید. مربیان خارجی لیگ برتر، بارها از این شرایط انتقاد کرده‌اند و آن را غیرحرفه‌ای دانسته‌اند. این وقفه‌های عجیب بدون آن‌که هیچ دلیلی داشته باشند، فقط لیگ را طولانی‌تر و فرسایشی‌تر می‌کنند.
ظاهرا سازمان لیگ از یاد برده که به زودی جام ملت‌های آسیا از راه می‌رسد و لیگ را برای مدتی طولانی به تعطیلی می‌کشاند. دقیقا به همین خاطر، خیلی از لیگ‌های آسیایی با سرعت قابل توجهی برگزار می‌شوند. در عربستان تیم‌ها تقریبا هر چهار روز یک بار به زمین مسابقه می‌روند. النصر در این فصل 28 بازی انجام داده و سهم پرسپولیس فقط 14 بازی بوده است. طبیعتا بازیکنانی که به این روند در فوتبال عادت کنند، در صورت لژیونر شدن و رفتن به لیگ‌های حرفه‌ای، با مشکل روبه‌رو خواهند شد.
چرا این همه وقفه در بازی‌های لیگ برتر ایران وجود دارد؟ و چرا فاصله بین هر دو بازی تا این اندازه زیاد است؟ آیا تیم‌ها مشکلاتی در پرواز به طرف شهرهای مقصد دارند؟ اگر واقعا این‌طور است، شاید بهتر باشد که تعداد تیم‌های سطح اول فوتبال ایران کاهش پیدا کند و لیگ برتر با 12 تیم برگزار شود.
وقتی شرایط استاندارد و ایده‌آل برگزاری بازی‌ها وجود ندارد، چرا تیم‌هایی که دارای امکانات حرفه‌ای هستند باید متضرر شوند؟ این وضعیت، بسیار نگران‌کننده به نظر می‌رسد و ادامه آن قطعا به سود فوتبال باشگاهی ایران نخواهد بود. این وضعیت، حتی تماشاگرها و مخاطبان فوتبال را نیز آزار می‌دهد و پیوستگی آنها با لیگ را کاملا قطع می‌کند.
این روندی است که باید به هر قیمتی اصلاح شود. اگر سازمان لیگ فعلی قدرت برگزاری و هماهنگی بازی‌ها را ندارد و آماده یک برنامه‌ریزی اصولی نیست، چرا کنار نمی‌رود و این جایگاه را به افراد دیگری واگذار نمی‌کند؟ چطور ممکن است که تیم‌های فوتبال در ایران از وضعیت همین چند هفته بعدشان نیز باخبر نباشند اما در بسیاری از نقاط دنیا، برنامه کامل یک فصل در اختیار یک باشگاه قرار بگیرد؟
هر آنچه موجب تضعیف فوتبال باشگاهی شود، روی همه ارکان فوتبال ایران تاثیر منفی می‌گذارد و در نهایت به تیم ملی نیز لطمه می‌زند. این شیوه برگزاری بازی‌ها در ایران، هیچ نسبتی با فوتبال حرفه‌ای روز دنیا نداشته و ندارد.
دیدگاه تان را بنویسید