ساپینتوی بعدی نباش!

آریا طاری

تا پیش از مسابقه این هفته با ذوب، نیمکت استقلال همیشه در وضعیت آرامی دیده می‌شد. نکو و دستیارها علاقه زیادی به سروصدا کردن در کنار زمین از خودشان نشان نمی‌دادند و جنجال خاصی نیز در ورزشگاه‌های مختلف برای این کادر به وجود نیامده بود. جواد به خوبی می‌دانست که در دوران حضورش در باشگاه فولاد، خیلی از مربیان لیگ برتر از رفتارهای نیمکت او انتقاد می‌کردند و سروصدای بیش از حد این نیمکت را عاملی برای به هم ریختن وضعیت بازی می‌دانستند. در نتیجه سیاست تازه او در استقلال پیاده شد و نکو به شکل بسیار آرام‌تری در کنار زمین دیده شد. حالا اتفاقات اصفهان اما هواداران استقلال را کمی نگران کرده است. به هر حال این تیم در بسیاری از هفته‌های فصل برنده بوده و طبیعتا یک مربی برنده دلیلی برای از دست دادن آرامش در کنار زمین ندارد اما وقتی نتیجه دلخواه رقم نمی‌خورد، ممکن است هر رفتاری از یک مربی سر بزند. تصاویر نشان می‌دهند که جواد در پایان این مسابقه، بسیار عصبانی بوده است. البته که در فولادشهر نیز دوربین‌های پخش زنده علاقه زیادی دارند تا به شکل عجیبی به مربیان نزدیک شوند. قبلا حتی رسول کربکندی نیز به شدت به این موضوع اعتراض کرده بود. با این حال باز هم هیچ توجیهی برای این رفتار از سوی مربی تیم صدرنشین لیگ برتر وجود ندارد. از شروع فصل، همه چیز برای استقلال بسیار خوب پیش رفته و این تیم حالا شانس اول قهرمانی لیگ به شمار می‌رود. 11 هفته بعد از شروع فصل، استقلال فقط یک بار شکست خورده و شخصیت برنده‌اش را در زمین به نمایش گذاشته است. شاید تنها اتفاقی که ممکن است این تیم را به دردسر بیندازد، همین ماجراهای کنار زمین برای کادر فنی است. داستان‌هایی که در اصفهان، نمایان شدند و شاید برای مدت بیشتری همراه تیم بمانند.

عصبانیت در کنار زمین، دقیقا همان اتفاقی بود که فصل گذشته ساپینتو را نابود کرد. این مربی به مرور زمان توانسته بود تیمی بسیار جذاب برای استقلال بسازد. تیمی که حمله می‌کرد، موقعیت می‌ساخت، خوب نتیجه می‌گرفت و قاب هوادارها را دزدیده بود. استقلال می‌توانست فصل گذشته قهرمان هر دو جام شود اما در نهایت فصل را بدون قهرمانی در لیگ برتر و جام حذفی به پایان برد. در بسیاری از هفته‌های حساس لیگ برتر، ساپینتو به دلیل محرومیت در کنار تیمش حضور نداشت. دقیقا وقتی استقلال بیشتر از هر زمان دیگری به سرمربی‌اش نیاز داشت، ساپینتو در کنار تیم نبود و باید از روی سکوها مسابقه را تماشا می‌کرد. در فینال جام حذفی نیز چنین اتفاقی تکرار شد. این بار ساپینتو بعد از گل تساوی تیمش در دقیقه 100، از داور کارت قرمز گرفت. در آن شرایط انتظار می‌رفت این مربی خونسردی‌اش را حفظ کند و تیم را در مسیر زدن گل بعدی قرار بدهد اما ساپینتو با اخراج از زمین بازی، فقط شرایط را برای آبی‌ها دشوار کرد و در نهایت مقصر شکست تیمش شد. اگر او آن شب از زمین اخراج نمی‌شد، احتمالا دوران حضورش در استقلال نیز ادامه پیدا می‌کرد اما چنین اتفاقی برای این مربی رخ نداد و او دیگر اعتماد استقلالی‌ها را به طور کامل پراند. حالا نکو به هیچ قیمتی نباید در مسیر ساپینتو قرار بگیرد. او باید روی نیمکت استقلال همان راهی را برود که فرهاد مجیدی رفته بود. حفظ آرامش و تمرکز روی نیمکت و در نهایت، قدم برداشتن در مسیری که به یک موفقیت بزرگ در تیم منجر شود.

تا پیش از مسابقه این هفته با ذوب، نیمکت استقلال همیشه در وضعیت آرامی دیده می‌شد. شاید تنها اتفاقی که ممکن است این تیم را به دردسر بیندازد، همین ماجراهای کنار زمین برای کادر فنی است. داستان‌هایی که در اصفهان، نمایان شدند و شاید برای مدت بیشتری همراه تیم بمانند

شرایط باشگاهی مثل استقلال با تیمی مثل فولاد متفاوت است. در استقلال هر حرکت به شدت زیر ذره‌بین می‌رود و خبرساز می‌شود. جواد به عنوان یک ستاره، در استقلال بازی کرده و فضای این تیم را به خوبی می‌شناسد. در نتیجه انتظار می‌رود که او در قامت یک مربی نیز رفتار متفاوتی را در پیش بگیرد. از شروع فصل تا قبل از نبرد با ذوب، همه چیز به درستی برای این نیمکت سپری شده اما آنها در فولادشهر خیلی زود کنترل‌شان را از دست دادند. موفقیت این فصل استقلال تا حدود زیادی به این بستگی دارد که آنها چطور بتوانند مقابل چنین ماجراهایی از خودشان صبر و تحمل نشان بدهند. خود این مربی‌ها باور دارند که این اتفاق، دام رقبا برای از بین بردن تمرکز تیم است اما حتی اگر چنین چیزی وجود داشته باشد، این تیم نباید به سادگی در این دام بیفتد.