وقتی همه سرکار بودیم!

آریا رهنورد

پس از استعفای بهروز عطایی، فدراسیون والیبال تاکید زیادی روی انتخاب یک مربی بزرگ خارجی برای این تیم داشت اما کمی بعد لحن داورزنی در این خصوص تغییر کرد و حالا سعید معروف ناگهان به جدی‌ترین گزینه هدایت این تیم تبدیل شده است. اساسا جنس و نوع این انتخاب، باید حتی برای خود سعید هم نگران‌کننده باشد. تیم ملی والیبال اصلا حال و روز خوشی ندارد و معروف تا امروز حتی در رده باشگاهی مربیگری نکرده است. به نظر می‌رسد فدراسیون با چنین انتخابی، خودش را در معرض یک ریسک بسیار بزرگ قرار خواهد داد.

برمی‌گردد،   اما   نه   برای   بازی!‌

در پایان دوران تلخ بهروز عطایی، صحبت از بازگشت دوباره سعید معروف به تیم ملی بود. گفته می‌شد معروف قرار است دوباره به ترکیب تیم برگردد و خود این بازیکن هم چیزی را رد نکرده بود. با این وجود حالا صحبت از بازگشت بهترین پاسور تاریخ والیبال ایران به عنوان سرمربی به تیم ملی است. خود سعید البته چیزی را تایید نکرده اما وقتی فدراسیون این‌چنین از او اسم می‌برد، یعنی چراغ سبز را از خودش دریافت کرده و مشکلی از این بابت وجود ندارد. پس معروف آماده می‌شود تا یک موقعیت کاملا متفاوت را در تیم ملی تجربه کند و بازگشت او نیز شکلی متمایز با آن چیزی دارد که قبلا گفته می‌شد. این انتخاب هنوز به صورت رسمی انجام نشده و شاید فدراسیون در حال سنجش افکار عمومی است. انتشار گسترده چنین خبری در رسانه‌ها، نشان می‌دهد داورزنی حساب ویژه‌ای روی معروف باز کرده تا باز هم یک گزینه ایرانی روی نیمکت تیم ملی والیبال حضور داشته باشد. شاید داورزنی ترجیح می‌دهد به جای هزینه زیادی برای جذب گزینه خارجی، باز هم از ظرفیت‌های ایرانی برای این تیم استفاده کند.

داورزنی   به   سبک  تاج

کاری که داورزنی این روزها در تیم ملی والیبال انجام می‌دهد شباهت زیادی به همان کاری دارد که مهدی تاج برای تیم ملی فوتبال انجام داده بود. این روزها چندین مربی ایرانی و خارجی به صورت همزمان در فهرست تیم دیده می‌شوند. مربیانی که هیچ شباهتی با هم ندارند. این یعنی فدراسیون فاقد استراتژی لازم است و اصلا نمی‌داند برای تیم ملی چه می‌خواهد. مساله‌ای که می‌تواند در آینده برای تیم مشکل‌ساز شود. برای سال‌ها استراتژی فدراسیون انتخاب مربی بزرگ خارجی بود. پس از آن، تصمیم به جذب مربی داخلی گرفته شد و نیمکت را به عطایی دادند اما این مربی با نتایج بسیار ضعیفش، همه را نسبت به گزینه داخلی بدبین کرد. حالا باید منتظر ماند و دید که این بار فدراسیون چه خوابی برای تیم ملی دیده و در نهایت چه تصمیمی برای نیمکت این تیم خواهد گرفت.

المپیک،   رویای   نسبتا   محال

تیم ملی والیبال ایران چقدر برای رسیدن به المپیک پاریس شانس دارد؟ صادقانه‌اش این است که ایران برای رسیدن به المپیک معجزه می‌خواهد و باید حداقل خودش را به نیمه‌نهایی دوره بعدی لیگ ملت‌ها برساند. اتفاقی که کمی دور از ذهن خواهد بود. جالب اینکه داورزنی سکوی المپیک 2028 را هدف اصلی فدراسیون والیبال می‌داند. این یعنی اگر تیم به المپیک هم صعود نکرد، مشکلی وجود ندارد! در حقیقت به نظر می‌رسد فدراسیون قصد دارد خودش را پشت هدف‌گذاری برای آینده تیم ملی پنهان کند. این در حالی است که صعود نکردن به المپیک برای این تیم، چیزی شبیه یک فاجعه بسیار بزرگ خواهد بود. فاجعه‌ای که نمی‌توان به همین سادگی از کنارش عبور کرد. در آسیا و قاره‌های دیگر، بسیاری از تیم‌ها پیشرفت زیادی در والیبال داشته‌اند اما تیم ملی ایران درگیر یک پسرفت بزرگ شده است.

معروف   و  تجربه‌ای  که  وجود   ندارد

سعید معروف یکی از بهترین والیبالیست‌های تاریخ قاره آسیا به شمار می‌رود. او سال‌ها در اردوهای تیم ملی بوده، با مربیان بزرگی کار کرده و در کشورهایی مثل روسیه و ترکیه هم والیبال بازی کرده است. پس به عنوان یک بازیکن، او مردی پرتجربه به نظر می‌رسد اما در قامت مربی، همه چیز فرق خواهد داشت. سعید حتی در رده باشگاهی نیز مربیگری نکرده و از این حیث، هیچ تجربه‌ای ندارد. اینکه او مربیگری را از تیم ملی آن هم در شرایط دشوار امروز شروع کند، چیزی شبیه یک ریسک بزرگ به نظر می‌رسد. در این صورت شاید دوران مربیگری او خیلی زود تمام شود.

سناریوی   ایده‌آل   برای  تیم ملی

بهترین سناریوی ممکن برای تیم ملی والیبال چیست؟ اینکه یک مربی خوب خارجی انتخاب شود و سعید معروف با شناختی که از والیبال ایران دارد به عنوان دستیار در کنار او قرار بگیرد. شاید تنها در این صورت، یک ترکیب کارآمد روی نیمکت تیم ملی به وجود بیاید. سعید می‌تواند کارش را با دستیاری شروع کند و پس از چند سال کسب تجربه در مربیگری و سپری کردن دوره‌های لازم، سرمربی شود. فعلا برای او کمی زود به نظر می‌رسد که همه مسئولیت‌های فنی در تیم ملی والیبال ایران به این چهره سپرده شوند و معروف در معرض چنین آزمونی قرار بگیرد.