آریا رهنورد

شش روز فراموش‌نشدنی؛ این خلاصه عملکرد کاروان فرزندان ایران در بازی‌های پاراآسیایی هانگژو بود. درست به همان اندازه که در این دوره از بازی‌های آسیایی عقب‌گرد داشتیم و حتی نسبت به رقبایی مثل ازبکستان ضعیف‌تر ظاهر شدیم، در پاراآسیایی کولاک کردیم و بالاتر از ژاپن و کره قرار گرفتیم. این جایگاه، یک اتفاق بزرگ برای ورزش ایران است. از همین امروز، زنگ خطر برای ژاپنی‌ها به صدا درآمده و آنها چهار سال بعد برای پس گرفتن این جایگاه می‌آیند. ورزش ایران باید توجه به مراتب بیشتری به ورزشکاران فوق‌العاده‌اش در این بازی‌ها نشان بدهد.

بهترین   لحظه؛  کودک   روی  سکو

لحظه‌های غرورانگیز زیادی از سوی کاروان ایران در هانگژو خلق شدند اما بدون شک رفتن ساره جوانمردی به همراه فرزند کوچکش روی سکو، بهترین لحظه ممکن بود. اتفاقی که در همه دنیا دیده شد و بازتاب‌های زیادی داشت. فرزند کوچک این ورزشکار نیز احتمالا به جوان‌ترین فردی تبدیل شد که تا امروز مدال نقره بازی‌های آسیایی را روی گردنش احساس کرده است. این یکی از آن لحظاتی بود که می‌شود بارها و بارها در موردش حرف زد. یک قاب فراموش‌نشدنی از ورزشکاری که باور داشت فرزندش، مهم‌ترین مدال زندگی‌اش به شمار می‌رود. 

لطفا   جایزه   را   «نصف»   نکنید! 

تیم والیبال نشسته مردان ایران مثل همیشه رقبا را یکی پس از دیگری قلع و قمع کرد و با اقتدار زیادی مدال طلای این بازی‌ها را به گردن آویخت. پس از این قهرمانی سزاوارانه، کنایه سرمربی این تیم به مدیران ورزش ایران نیز در نوع خودش جالب بود:«چون جایزه‌ها نصف می‌شود همه تیم‌ها را سه-هیچ بردیم. وگرنه همه را سه-یک یا سه-دو می‌‎بردیم!» اشاره او به تبصره خاصی است که جایزه مدال‌های تیمی را در بازی‌های آسیایی نصف می‌کند. شاید بهتر است مدیران ورزش ایران همین حالا قید چنین کاری را بزنند. شاید این تصمیم برای تیمی مثل والیبال مردان در بازی‌های آسیایی که بازیکنانش در لیگ قرارداد میلیاردی می‌گیرند منطقی باشد اما برای تیمی که بازیکنانش تنها باید از راه همین جوایز درآمد به دست بیاورند، این تصمیم عادلانه به نظر نمی‌رسد. حیف است که این پاداش کم برای این موفقیت بزرگ در نظر گرفته شود.

هشت   طلا   در  هر   روز

کاروان ایران در بازی‌های پاراآسیایی از همان روز اول، درخشان بود و موفق شد هشت مدال طلا به دست بیاورد. این روند ثابت تا پایان روز چهارم هم ادامه داشت. در چهار روز اول بازی‌ها، ایران 32 مدال طلا کسب کرد که شاید از بهترین پیش‌بینی‌ها نیز بهتر و امیدوارکننده‌تر بود. ایران در روز پنجم بازی‌ها هفت مدال طلا گرفت و سرانجام در روز آخر نیز پنج طلا به دست آورد. اگر فقط دو مدال طلای کم‌تر به دست می‌آوردیم، جایگاه دوم را در رقابت با ژاپن از دست می‌دادیم و مثل دو دوره گذشته، به رده سوم می‌رسیدیم اما طلاهای روز آخر، کمک زیادی کرد تا ایران بتواند جایگاهی که از روز اول بازی‌ها تصاحب کرده بود و فقط برای یک روز آن را از دست داده بود، از ژاپن بگیرد.

 

ملیحه   و   سینا،   شاهکارهای   فراموش‌نشدنی

ملیحه صفاعی با چهار نشان طلا (دو طلای تیمی و دو طلای انفرادی) در رشته شطرنج، به موفق‌ترین ورزشکار کاروان ایران در هانگژو تبدیل شد. او یکی از اعضای تیم موفق و درخشان شطرنج ایران در این بازی‌ها به شمار می‌رفت و در رشته‌های مختلف انفرادی شطرنج، عملکردی بی‌نظیر داشت. پشت سر او، سینا ضیغمی‌نژاد قرار گرفت. ستاره شنای ایران در بازی‌های پاراآسیایی، سه طلا و یک نقره در این بازی‌ها کسب کرد و از نظر ارزش مدال، دومین ورزشکار موفق ایران در این بازی‌ها به شمار می‌رود. زهرا نعمتی نیز به عنوان یکی از موفق‌ترین ورزشکاران تاریخ ایران، در این رقابت‌ها صاحب دو مدال طلا و یک مدال نقره شد تا باز هم به عملکرد خوبش در رقابت‌های مختلف با ایران ادامه بدهد. لیلا زارع‌زاده نیز در تیراندازی با کمان، دو طلا و یک برنز به دست آورد و جزو نفرات شایسته کاروان ایران در این بازی‌ها محسوب می‌شد. اگر تنها تعداد مدال را ملاک قرار بدهیم، شاهین ایزدیار با پنج مدال، بهترین ورزشکار ایرانی حاضر در هانگژو بوده است. او موفق شد دو نقره و سه برنز برای ایران کسب کند و با وجود طلا نگرفتن، رقابت‌های درخشانی را پشت سر بگذارد.

دوومیدانی   در  صدر

اگر دوومیدانی را با 51 مدال ارزشمند از سایر رشته‌های ورزشی موفق ایران در هانگژو جدا کنیم، رقابت بین سایر رشته‌ها رقابت کاملا نزدیکی خواهد بود. ایران در شطرنج 15 مدال، در شنا 14 مدال، در پاراوزنه‌برداری 11 مدال و در تکواندو 10 مدال رنگارنگ به دست آورد. تیراندازی با 9 مدال و جودو با 6 مدال نیز در رده‌های بعدی قرار داشتند. در رشته‌های تیمی، والیبال درست مثل بازی‌های آسیایی هانگژو، به طلا رسید اما بسکتبال مدال برنز گرفت و در گلبال و فوتبال نابینایان نیز یک برنز و یک نقره برای کاروان ایران به دست آمد.