ادن هازارد سرانجام تصمیم رسمی‌اش را برای ترک همیشگی رقابت‌های فوتبال گرفت و اعلام بازنشستگی کرد. همه در انتظار چنین خبری بودند اما باز هم شنیدن بازنشستگی هازارد در 32 سالگی، به سادگی قابل هضم به نظر نمی‌رسید. 

ادن در دوران خودش، یکی از بهترین و تکنیکی‌ترین چهره‌های دنیای فوتبال بود. این ستاره بلژیکی در سنین بسیار کم شناسایی شد و استعدادش مورد توجه قرار گرفت. او در لیل فرانسه نامی برای خودش دست و پا کرد و سپس به باشگاه چلسی ملحق شد. 

از همان اولین نمایش هازارد در چلسی، همه متوجه شدند که ادن یک فوتبالیست ویژه است. بازیکنی که در دریبل، کم‌نظیر به نظر می‌رسید و همه حرکاتش با توپ، فوق‌العاده بودند. هازارد هفت سال برای چلسی بازی کرد و در این مدت، به یکی از محبوب‌ترین چهره‌های این باشگاه تبدیل شد. او می‌توانست فوتبالش را در چلسی تمام کند و یک اسطوره تمام‌عیار برای این باشگاه باشد اما تصمیم گرفت به سراغ یک رویای قدیمی برود و پیراهن رئال مادرید را بپوشد. 

مادریدی‌ها هزینه زیادی برای هازارد انجام دادند و پیراهن شماره هفت را نیز به این فوتبالیست سپردند. با این حال از همان تابستان انتقال به مادرید، اوضاع برای ادن خوب پیش نرفت. او دچار اضافه‌وزن شده بود و ظاهرا تلاش زیادی برای رسیدن به فرم آرمانی انجام نمی‌داد. چند مصدومیت هم به سراغ این بازیکن آمدند و عملا شانس جا افتادن در مادرید را از او گرفتند. 

برای هازارد کار به جایی رسید که باشگاه قراردادش را به صورت یک‌طرفه فسخ کرد. فلورنتینو فقط می‌خواست که دوران حضور این بازیکن در مادرید تمام شود. هازارد پس از ترک برنابئو، هنوز می‌توانست برای تیم‌های دیگری به میدان برود اما تصمیم گرفت به دوران فوتبالش پایان بدهد. 

او این فصل در چند بازی به عنوان هوادار در کنار چلسی حضور داشته و هواداران این باشگاه با وجود شیوه نه‌چندان خوب جدایی‌اش، هنوز شیفته او هستند. هیچ‌کس از یاد نمی‌برد که ادن در دوران درخشانش در چلسی، چه کارهای بزرگی برای این تیم انجام داده است. خداحافظی هازارد به معنی پایان کار این بازیکن در فوتبال ملی هم هست. ادن سال‌های زیادی را در تیم ملی بلژیک سپری کرد و برای مدتی، کاپیتان شیاطین سرخ هم بود. نقطه اوج او در لباس بلژیک، به جام جهانی 2018 برمی‌گشت. 

وقتی که این ستاره یکی از بهترین‌های جام لقب گرفت و با نمایش‌های درخشانش، بلژیک را تا نیمه‌نهایی پیش برد. با این حال او هرگز نتوانست در کنار نسل طلایی فوتبال بلژیک، یک قهرمانی تاریخی در جام جهانی یا یورو را تجربه کند. شاید این حسرت بزرگ هازارد باشد که به کلیدی‌ترین رویاهایش در تیم ملی نرسیده است. 

با این حال برای پسران جوان بلژیکی، او همیشه یک چهره به غایت الهام‌بخش بوده است. بازیکنی که از فوتبال در خیابان‌های کشورش، به پوشیدن پیراهن تیم ملی در بهترین رقابت‌ها رسید و برای باشگاه‌های بزرگ اروپایی هم بازی کرد. 

دوران فوتبال هازارد خیلی زو تمام شد اما این دوران، بسیار شگفت‌انگیز بود.

 

کپی شد