نبرد نابرابر!

 آریا طاری

تاریخی،   مثل  آزادی

ورزشگاه آزادی هم سرشار از اتفاق‌های تاریخی است. در همین ورزشگاه بود که ژاوی آخرین مسابقه‌اش در دنیای فوتبال را انجام داد و رسما اعلام بازنشستگی کرد. در همین ورزشگاه بود که کریستیانو رونالدو اولین پیروزی‌اش در دور گروهی لیگ قهرمانان را جشن گرفت و حالا در همین ورزشگاه، نیمار اولین گلش را از زمان پیوستن به تیمی در فوتبال آسیا به ثمر رساند. الهلال در چند بازی گذشته با این ستاره، فوق‌العاده بازی نکرده بود و سوپراستار برزیلی نیز در انتظار زدن اولین گلش برای این باشگاه بود. او سرانجام در نیمه دوم با یک شلیک دیدنی، توپ را به تور دروازه حریف رساند و بالاخره موفق به گلزنی با لباس الهلال شد. این یک اتفاق تاریخی دیگر بود که در استادیوم آزادی رخ داد. ورزشگاهی که البته مشکلات زیادی هم در خودش داشت. یک روز قبل از برگزاری بازی، قطع شدن برق کنفرانس مهدی رحمتی را نیمه‌تمام گذاشت و خرابی آسانسور، ژرژ ژسوس را مجبور کرد با عبور از پله‌ها وارد سالن کنفرانس خبری شود. مشکلاتی که به هیچ وجه نباید در سطحی مثل لیگ قهرمانان آسیا  دیده شوند.

چمن‌های   بدتری  هم   دیده‌ام! 

ژسوس که این اواخر روی نیمکت الهلال بسیار تحت فشار بوده، با این پیروزی به آرامش زیادی رسید. او از کیفیت زمین برگزاری بازی نیز چندان راضی نبود و آخر بازی در مورد کیفیت چمن آزادی گفت:«چمن ایده‌آل نبود اما برای برگزاری بازی هم نامناسب به نظر نمی‌رسید. من چمن‌های بدتری هم دیده‌ام!». مدیران فوتبال ایران البته نباید این را به حساب یک تعریف بگذارند. به هر حال کیفیت چمن آزادی نسبت به بازی پرسپولیس و النصر کمی بهتر شده بود اما در مجموع، شرایط چندان راضی‌کننده به نظر نمی‌رسید. آزادی تنها با تغییرات ظاهری راه نمی‌افتد و باید کارهای بزرگ‌تری برای ترمیم همه‌جانبه چمن استادیوم انجام شود.

یک   خشم   بی‌موقع

اتفاق بد این مسابقه، اخراج همزمان دو بازیکن از زمین بود. صحنه‌ای که با یک عصبانیت ساده و بی‌دلیل آغاز شد. وحید محمدزاده پس از برخورد با میتروویچ، به شدت عصبانی شد و کلمه‌های بدی را در مورد این بازیکن به کار برد و همین اتفاق، زمینه را برای درگیری‌ بین مهره‌های دو تیم فراهم کرد. داور ابتدا به امیرمحمد هوشمند اخطار داد اما بعد از بررسی دقیق صحنه با کمک وی.ای.آر، به زمین مسابقه برگشت و کارت زرد او را با کارت قرمز عوض کرد. سلمان الفرج از الهلال نیز ناچار به ترک زمین مسابقه شد. شاید اگر محمدزاده کمی کنترل بیشتری روی خودش داشت، این اتفاق هرگز رخ نمی‌داد. به هر حال این عصبانیت در بسیاری از موارد در بین بازیکنان ایرانی دیده شده و هرگز مهار نمی‌شود. اتفاق بد دیگری که در لحظاتی از این بازی دیده شد، پرتاب بطری و اشیا به درون زمین مسابقه بود. این ماجرا می‌تواند جریمه مالی بسیار سنگینی برای نساجی در لیگ قهرمانان آسیا ایجاد کند.

وی.ای.آر  کافی  نیست

کمک‌داور ویدئویی در این بازی خیلی زود به کار آمد. در همان لحظات ابتدایی میتروویچ دروازه نساجی را باز کرد اما با بررسی‌های اولیه مشخص شد که این گل سالم نبوده است. هرچند که این بازیکن دقایقی بعد زهر خودش را ریخت و گل اول بازی را زد. وی.ای.آر در صحنه درگیری بازیکنان دو تیم نیز به کار آمد و تاثیر زیادی روی سرنوشت بازی گذاشت. با این حال در صحنه شوت بازیکن نساجی در نیمه دوم بازی، وی.ای.آر نمی‌توانست به داور مسابقه کمک کند. به نظر می‌رسید بخش زیادی از توپ روی این ضربه از خط گذشته اما اینکه تمام توپ از تمام خط رد شده یا نه، مبهم بود. چراکه در این بازی تکنولوژی خط دروازه وجود نداشت و هیچ‌کس نمی‌توانست با قاطعیت در مورد این صحنه نظر بدهد.

یک   میزبانی   مطلوب

با وجود همه مشکلات، میزبانی نساجی از الهلال در فضای خوبی اتفاق افتاد و حتی بازیکنان و مربیان حریف را هم راضی کرد. حضور نزدیک به 35 هزار نفر روی سکوها، جو خوبی در ورزشگاه به وجود آورد و طراوت قابل توجهی به این بازی بخشید. پس از مسابقه نیز در میکسدزون نظم خوبی برقرار شد و به طور کلی نساجی نمره قبولی را برای این میزبانی دریافت کرد. در جریان بازی اما زور نساجی، به ستاره‌های گرانقیمت تیم عربستانی نمی‌رسید و انگار راهی برای ضربه زدن به این تیم قدرتمند وجود نداشت.