بررسی عملکرد ۱۰ فرنگی‌کار ایران در بلگراد؛ نفس کم آوردیم!
آریا رهنورد
یازده سال قبل، با سه طلا در فرنگی قهرمان رقابت‌های فرنگی المپیک شدیم و حالا در 10 وزن از رقابت‌های جهانی، فقط یک طلا گرفته‌ایم. اسم این هرچه باشد، پیشرفت نیست. ستاره‌های فرنگی‌کار ایران هم مثل آزادکارها به لحاظ بدنی در فرم خوبی نبودند و مدام نفس کم می‌آوردند. به لحاظ فنی نیز این تیم جای کار زیادی داشت و به نظر می‌رسید خیلی از ستاره‌ها شناخت دقیقی از رقیب‌شان ندارند. جام جهانی کشتی فرنگی برای ایران با یک طلا، چهار سهمیه المپیک و البته ایستادن در جایگاه دوم پشت سر آذربایجان تمام شد.
55؛ طلایی که برنز شد
پویا دادمرز، سبک‌وزن‌ترین نماینده ایران در مسابقه‌های جهانی بلگراد بود. او کارش را در 55 کیلوگرم عالی شروع کرد و با رسیدن به هشت امتیاز متوالی، حریفی از کشور میزبان را شکست داد. دومین بازی پویا روبه‌روی اوزون ترکیه‌ای، کمی سخت‌تر به نظر می‌رسید اما او باز هم برنده شد و در دومین بازی پیاپی، حتی یک امتیاز هم از دست نداد. شکست مقابل الدانیز عزیزلی اما دادمرز را به رده‌بندی فرستاد. جایی که او موکاشف قزاقستانی را برد و برنز گرفت. این یک مدال ارزشمند برای ایران بود اما پویا این قابلیت را داشت که مدال طلای این وزن را به دست بیاورد. اگر او عزیزلی را شکست می‌داد، ایران در رده‌بندی تیمی نیز صاحب شانس بیشتری برای قهرمانی می‌شد. با این حال آن شکست بسیار نزدیک و تلخ، اجازه نداد دادمرز به فینال راه پیدا کند. اگر این ستاره در سمت دیگر جدول قرار داشت نیز احتمالا به راحتی به فینال با عزیزلی می‌رسید. چراکه حریف گرجستانی در فینال اصلا حرفی برای گفتن نداشت.
60؛ سهمیه بدون مدال
مهدی محسن‌نژاد یکی از آماده‌ترین چهره‌های کشتی فرنگی ایران در اردوهای قبل از رقابت‌های جهانی بود و ریتم خوب کشتی‌اش را به تشک مسابقه‌ها نیز منتقل کرد. او در سه بازی اول، رقبایی از آمریکا، کره و آلمان را شکست داد و با اقتدار زیادی به نیمه‌نهایی رسید.
همه در انتظار صعود مهدی به فینال بودند اما او در یک بازی بسیار نزدیک روبه‌روی رقیب قرقیزستانی شکست خورد و رقابت مدال برنز را هم با وجود مساوی شدن نتیجه، به حریف ازبکستانی واگذار کرد. محسن‌نژاد حقش را از این رقابت‌ها نگرفت اما در نهایت با بردن پلی‌آف صعود به المپیک، در این وزن یک سهمیه برای کشتی ایران به دست آورد. سهمیه‌ای که بی‌تردید ارزشمند به نظر می‌رسید.
63؛ ناامیدی مطلق
یکی از دلایل مهم از دست رفتن قهرمانی تیمی ایران در این رقابت‌ها، عملکرد ایمان محمدی بود. کشتی‌گیری که در همان مسابقه اول، روبه‌روی حریفی از کشور میزبان با امتیاز عالی بازنده شد و قبل از آن‌که کارش را به شکل جدی شروع کند، از جدول مسابقه‌ها کنار رفت. کشتی‌گیر صربستانی هم به فینال نرسید و شانسی برای ایمان باقی نماند. در همین وزن آذربایجان به مدال نقره دست پیدا کرد و امتیاز خوبی به دست آورد. حذف زودرس ایمان اما برای کشتی ایران، تلخ و آزاردهنده به نظر می‌رسید.
67؛ حسرت برای مرد یخی
«مرد یخی»؛ این لقبی است که در دنیای کشتی به محمدرضا گرایی داده‌اند. چراکه همیشه خونسرد به نظر می‌رسد و در چهره‌اش، آرامش قابل توجهی دارد. محمدرضا در قامت قهرمان جهان و المپیک، مدعی اول کسب طلای این وزن بود اما در نهایت روی سکوی سوم قرار گرفت. او در بازی اول، حریف ازبکستانی را شکست داد اما در مسابقه دوم کارش روبه‌روی رقیبی از ژاپن کاملا گره خورد. چیزی نمانده بود گرایی این بازی را با امتیاز عالی واگذار کند اما دخیل کردن پا از سوی حریف، شرایط را به سود گرایی تغییر داد. این کشتی خیلی طول کشید و گرایی که وزن زیادی را هم کم کرده بود، به لحاظ بدنی تحت فشار قرار گرفت. نبرد برای دقایقی نیز به دلیل پرتاب شدن بطری آب روی تشک متوقف شد و چند بار هم اعتراض مربیان بازی را متوقف کرد. گرایی به سختی این مسابقه را برد و فقط هشت دقیقه بعد، باید روی تشک برمی‌گشت تا با حسرت جعفروف از آذربایجان روبه‌رو شود. محمدرضا که به لحاظ بدنی اصلا آماده نبود، این بازی را با دادن 10 امتیاز متوالی به رقیب واگذار کرد. او در رده‌بندی دو برد پیاپی به دست آورد و توانست علاوه بر برنز، سهمیه المپیک هم بگیرد.
72؛ طلا به فرانسه رفت
یک حذف زودهنگام دیگر برای ایران. در 72 کیلوگرم دانیال سهرابی بازی‌ها را با شکست دادن حریف اوکراینی شروع کرد اما در دور دوم با علی ارسلان روبه‌رو شد. کشتی‌گیر ایرانی تیم ملی صربستان در یک بازی بسیار نزدیک، سهرابی را برد اما خودش در بازی بعد آسیب دید و بازنده شد تا سهرابی شانسی برای تصاحب مدال در این رقابت‌ها نداشته باشد. جالب اینکه مدال طلای این وزن، سهم کشور فرانسه شد. کشوری که تا امروز در کشتی حرفی برای گفتن نداشته اما حالا شاید برنامه‌های تازه‌ای برای این رشته ورزشی داشته باشد.
77؛ کاپیتان باز هم نرسید
شروع تورنمنت با شکست دادن حریف روس، اتفاق بسیار مثبتی برای محمدعلی گرایی بود و از اراده او برای رسیدن به موفقیت خبر می‌داد اما کاپیتان تیم ملی کشتی فرنگی در نبرد دوم، با امتیاز برابر روبه‌روی نائو کوزاکا شکست خورد. کوزاکا حتی تا نیمه‌نهایی هم رفت اما فینالیست نشد تا کاپیتان تیم ملی کشتی فرنگی ایران شانسی برای بردن مدال یا کسب سهمیه در این رقابت‌ها نداشته باشد. این بار خبری از فنون دیدنی گرایی هم نبود و این ستاره اصلا وقت نکرد این فنون تماشایی را روی تشک پیاده کند.
82؛ پدیده در فینال
تنها مدال نقره تیم ملی کشتی فرنگی ایران در مسابقه‌های جهانی، سهم علیرضا مهمدی شد. ستاره جوانی که بیش از حد انتظار درخشید و عملکردی فوق‌العاده در این رقابت‌ها داشت. مهمدی در دور مقدماتی، رقبا را یک به یک از دم تیغ گذراند. او برای بردن بازی‌ها، در انتظار اخطار گرفتن حریف نبود و با فنون تماشایی، مسیر پیروزی را هموار می‌کرد. او حتی می‌توانست در فینال رفیق حسینوف آذربایجانی را شکست بدهد و اصلا چیزی کم از این حریف نداشت اما با بدشانسی، نتیجه را واگذار کرد و در نهایت، مدال نقره این مسابقه‌ها را به دست آورد. بدون شک او می‌تواند در آینده، حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد.
87؛ ناصر و رویای از دست رفته
قرعه ناصر علیزاده برای پیش رفتن در رقابت‌های جهانی، قرعه بسیار سختی به نظر می‌رسید. او پس از دو برد در دو بازی بسیار سخت و سنگین، روبه‌روی نورسلطان تورسینوف قزاقستانی بازنده شد و در نهایت نتوانست خودش را به نیمه‌نهایی این رقابت‌ها برساند. از بد حادثه، این کشتی‌گیر هم در مرحله بعدی شکست خورد و دست ناصر به هیچ مدالی در این رقابت‌ها نرسید.
97؛ تو فراتر از برنزی!
قبل از شروع این مسابقه‌ها، خیلی‌ها مدال طلا را برای هادی ساروی کنار گذاشته بودند. ستاره ایرانی تا نیمه‌نهایی عالی پیش رفت اما روبه‌رو شدن با حریف سرسخت کوبایی، اصلا ساده به نظر نمی‌رسید. حریف به لحاظ فیزیکی بسیار قدرتمند بود و در نهایت هم ساروی را شکست داد. هادی در شانس مجدد هم کار دشواری داشت. چراکه باید روبه‌روی حریفی از روسیه قرار می‌گرفت. با این حال او با شایستگی این بازی را به سود خودش تمام کرد تا هم مدال برنز را به دست بیاورد و هم سهمیه المپیک را در جیب‌هایش داشته باشد.
130؛ هرکولی از گتوند
بهترین کشتی‌گیر فرنگی‌کار ایران در بلگراد، با اختلاف زیادی امین میرزازاده بود. دلاوری که برای رسیدن به فینال، باید چهار کشتی پرفشار را پشت سر می‌گذاشت. تک تک این دیدارها به جز نبرد اول با حریف برزیلی، بسیار سخت به نظر می‌رسیدند. دشوارترین حریف میرزازاده تا قبل از فینال اما اسکار پینتو از کوبا بود. حریفی بسیار تنومند که اصلا نمی‌شد به لحاظ بدنی شکستش داد اما امین توانست این کار بزرگ را انجام بدهد. اوج شاهکارهای او اما در دیدار فینال روبه‌روی رضا کایالپ کشتی‌گیر نام‌آور ترک رقم خورد. تنها چند ثانیه قبل از پایان بازی، امین این حریف را خاک کرد و به کمک امتیاز آخری که به دست آورد، تنها طلای کشتی فرنگی ایران در بلگراد را به نام خودش رقم زد.
دیدگاه تان را بنویسید