ادامه انتخاب‌های عجیب سرمربی تیم ملی؛ خرد جمعی، قسمت دوم!

اضافه شدن چهره‌ای مثل خداداد عزیزی به تیم ملی در قامت مشاور، از آن تصمیم‌های حیرت‌آور امیر قلعه‌نویی است. خداداد به عنوان یک بازیکن، چهره قابل احترامی بوده اما از نقطه نظر فنی و در جایگاه یک مربی، هرگز موفقیت کوچکی هم نداشته که حالا به سرمربی تیم ملی مشاوره هم بدهد. این عادت قلعه‌نویی است که دوست دارد اطرافش را بیش از حد شلوغ کند. او همین حالا برای هر هفته لیگ برتر، لیستی بلندبالا منتشر می‌کند و هر دستیار را به یک استادیوم می‌فرستد. به جز دستیارها، حالا او دو مشاور هم دارد تا دور تازه‌ای از خرد جمعی را در فوتبال ایران کلید زده باشد. این کلمه‌ای بود که اساسا در اولین تجربه حضور قلعه‌نویی در تیم ملی، به فرهنگ لغات فوتبال ایران اضافه شد. امیر در آن دوره آنقدر دستیار داشت که بعضی از آنها حتی روی نیمکت هم جا نمی‌شدند و روی سکو می‌نشستند. بعضی از آنها روی سکو هم جا نمی‌شدند و بازی‌ها را از تلویزیون می‌دیدند! با این کادر فنی عریض و طویل، ایران در همان اولین مسابقه حذفی جام ملت‌ها از تورنمنت کنار رفت و خیل عظیم دستیارها هم به ایران برگشتند. داشتن مربیان پرشمار، اصلا چیز بدی نیست. در خیلی از کشورها هم مربیان زیادی در اطراف مرد اول نیمکت تیم ملی دیده می‌شوند اما مربیانی که به لحاظ فنی، به کار تیم بیایند. سبک کاری امیر در انتخاب مربی طوری است که انگار برای دعوا، نیرو جمع می‌کند. چهره‌هایی که او انتخاب کرده، هیچ شباهتی به هم ندارند و از نظر فلسفه کاری هم با هم متفاوت هستند. به نظر می‌رسد این شلوغی در اطراف تیم ملی، چندان مثبت نخواهد بود. چراکه هر کدام از این افراد نمی‌توانند به تنهایی باری از روی دوش تیم ملی ایران بردارند. قلعه‌نویی می‌خواهد همه دوستانش را راضی نگه دارد و به همین خاطر به همه آنها پست می‌دهد. چهره‌ای مثل سعید الهویی در حالی دستیار سرمربی تیم ملی شده که در تجربه کوتاه سرمربیگری گل‌گهر، مدام شکست خورده بود و اصلا موفقیتی در این تیم نداشت. درست همان‌طور که حمید مطهری حتی یک نیم‌فصل روی نیمکت باشگاه نساجی دوام نیاورد. رحمان رضایی هم در ذوب موفق نبود و زود برکنار شد. آندو هم که اصلا سرمربی تیم مطرحی نبوده است. چطور افرادی که به لحاظ فردی موفقیتی نداشته‌اند، قرار است به این تیم کمک کنند؟ روند درست این است که شما به عنوان یک مربی به موفقیت دست پیدا کنید و سپس به تیم ملی برسید. نه اینکه تازه تلاش برای موفقیت را از تیم ملی کلید بزنید. قلعه‌نویی اما انگار دیدگاه متفاوتی نسبت به مربیگری دارد. به هر حال اگر تیم او نتیجه نگیرد، این دوستانش نیستند که می‌توانند به کمک او بیایند. با هر انتخابی، قلعه‌نویی باید پاسخ هواداران فوتبال در ایران را بدهد. او به عنوان سرمربی تیم ملی، حق دارد که کادرش را انتخاب کند اما انتخاب‌های فعلی این مربی، اصلا کمکی به خود او نخواهند کرد.