تیم آشفته‌ای که فقط شکست می‌خورد؛
گودال مرگ!
آریا طاری
در شرایط عادی، یکی از چهار سهمیه فوتبال ایران برای این فصل لیگ قهرمانان باید به استقلال تعلق می‌گرفت، آن‌وقت این سپاهان بود که در مرحله پلی‌آف لیگ قهرمانان شرکت می‌کرد. حذف استقلال اما تراکتور را به پلی‌آف رساند و این تیم با یک نمایش ضعیف دیگر، به راحتی لیگ قهرمانان را از دست داد تا فوتبال ایران سه سهمیه در این رقابت‌ها داشته باشد. به نظر می‌رسد چهره‌های پرشماری در این ماجرا مقصر بودند. چهره‌هایی که دست به دست هم دادند تا سهمیه فوتبال ایران به همین راحتی از دست برود.
یازده بازیکنی که «تیم» نیستند
تراکتور در زمین مسابقه 11 بازیکن دارد اما این 11 نفر، اصلا یک تیم تشکیل نمی‌دهند. چراکه نه با هم هماهنگ هستند و نه به شناخت خوبی از بازی هم رسیده‌اند. این وسط ماجراهایی مثل مصاحبه امیرحسین حسین‌زاده علیه هم‌تیمی‌ها نیز فقط اوضاع را بدتر کرده و فاصله بیشتری بین نفرات تیم به وجود آورده است. تراکتور شاید ستاره‌های زیادی داشته باشد اما این نفرات، هنوز به یک تیم واحد تبدیل نشده‌اند. آنها در زمین کاملا آشفته هستند، مدام به حریف موقعیت می‌دهند، سردرگم و پراشتباه بازی می‌کنند و اصلا شباهتی به تراکتور فصل گذشته ندارند. هیچ‌کس تصور نمی‌کرد مربی جذابی مثل پاکو خمز، در فصل جدید با چنین شروع فاجعه‌باری درگیر شود. سه بازی و سه شکست؛ لیگ قهرمانان حالا از دست رفته و شانس تراکتور برای تبدیل شدن به یک مدعی در لیگ، با این نمایش‌ها اصلا زیاد به نظر نمی‌رسد. تراکتور همه اعتماد به نفسش را از دست داده است.
کمی هم خروج نکن!
حسین پورحمیدی، یک نمایش ضعیف دیگر را در ترکیب تراکتور تجربه کرد. روی صحنه گل اول الشارجه، او بی‌دلیل از دروازه جدا شد تا کاپیتان حریف شانس بیشتری برای گلزنی داشته باشد. پورحمیدی روی صحنه گل دوم هم عملکرد خوبی نداشت و در صحنه گل سوم نیز خلاف جهت رفت تا پنالتی شارجه به راحتی گل شود. همه آن روزهای رویایی این گلر در فصل گذشته، حالا به سرعت در فصل جدید سوخته‌اند. به نظر می‌رسد او برای بازی در تیمی مثل تراکتور آماده نبوده و انتقالش از آلومینیوم، کمی زود اتفاق افتاده است. حالا طرفداران تراکتور، دلتنگ محمدرضا اخباری هستند. کارآگاه گجت محبوب هواداران این تیم، گلر مطمئنی بود و هرگز مرتکب این اشتباه‌های وحشتناک نمی‌شد.
تراکتور را کشتید
زنوزی و همکارانش در تراکتور، آن تیم دوست‌داشتنی فصل گذشته را به مسلخ بردند. تیمی که شاید ستاره‌های زیادی نداشت اما بسیار خوب و هماهنگ فوتبال بازی می‌کرد. درخواست خمز از مدیران باشگاه روشن بود. او می‌خواست اخباری و رضا اسدی در تیم بمانند اما اولی با بی‌توجهی مالکان باشگاه به گل‌گهر رفت و دومی با سپاهان قرارداد امضا کرد. آیا نمی‌شد پول خرید چند بازیکن اسمی اما بی‌کیفیت در تراکتور، صرف حفظ بازیکن موثری مثل رضا اسدی شود؟ مالکان تراکتور در تابستان، اشتباه بزرگی کردند. تغییر صددرصدی خط دفاعی، یک خطای نابخشودنی بود. ماجرایی که در نهایت موجب شد این تیم فصل جدید را کاملا سردرگم آغاز کند.
این اسم‌های تمام‌شده
خیلی از نفراتی که با تصمیم زنوزی-و نه انتخاب خمز- راهی تراکتور شده‌اند، بازیکنانی تمام‌شده هستند. نمونه‌اش مهدی شیری که حتی یک سانتر درست هم انجام نمی‌دهد. یا سیامک نعمتی که در تمام فصل گذشته روی نیمکت بوده و این بار هم با پنالتی دادن به شارجه، امیدهای تیم را به باد داده است. حتی شجاع خلیل‌زاده در این شرایط سنی، اصلا در فرم خوبی نیست و کاملا تمام‌شده به نظر می‌رسد. درست همان‌طور که خرید سعید آقایی، یک اشتباه بزرگ برای باشگاه بوده است. اعتماد به این اسم‌ها، خطای وحشتناک تراکتور در فصل جدید به حساب می‌آمد.
تنها دلیل امیدواری
شاید تنها دلیل برای امیدواری به سرنوشت آینده تراکتور، مهره‌های جوان این تیم است. سعید کریم‌آذر و مهدی هاشم‌نژاد، تنها گل‌های این تیم در 270 دقیقه از فصل جدید را به ثمر رسانده‌اند. خمز باید بیشتر به این دو نفر اعتماد کند و حتی در پست‌های دیگر نیز به سراغ نفرات جوان برود. همین بنزین سبز شاید در نهایت تراکتور را در این فصل نجات بدهد و شرایط بهتری برای این تیم به وجود بیاورد. فعلا به جز این، هیچ نشانه دیگری برای امیدواری در این باشگاه دیده نمی‌شود.
تجربه جذابی که تباه شد
تماشاگران تراکتور در اولین و آخرین حضور آسیایی این فصل، استثنایی بودند. آنها ساعت‌ها قبل از شروع بازی، ورزشگاه را پر کردند و جوی خارق‌العاده در یادگار به وجود آوردند. جوی که از میرالم پیانیچ یا کازمین اولاریو، مورد توجه همه قرار گرفت. حق این طرفداران اما این نبود که باز هم با شکست به خانه برگردند. آنها این بار کاملا از مهره‌های خودی ناراضی هستند و از دست دادن لیگ قهرمانان به همین سادگی، تجربه‌ای نیست که به راحتی با آن کنار بیایند. آنها خواب‌های زیادی برای تراکتور دیده بودند اما این خواب‌ها اصلا به حقیقت تبدیل نشده‌اند.
دیدگاه تان را بنویسید