بلندقامتان کوچک!

 نگار رشیدی

ایستادن روی سکوی دوم جهان، دستاوردی استثنایی برای پسران نوجوان والیبال ایران بود. البته که آنها جام قهرمانی و سکوی اول را می‌خواستند و برای تبدیل شدن به قهرمان دنیا هم هر کاری کردند اما به هر حال رسیدن به مدال نقره جهانی، تجربه‌ای نیست که فراموش‌شدنی باشد. تیم ملی نوجوانان، دور گروهی این مسابقه‌ها را با سه برد مقتدرانه روبه‌روی کره جنوبی، پورتوریکو و کلمبیا پشت سر گذاشت. تیمی که از همان ابتدا هم نشان داد که یکی از مدعیان جدی تصاحب قهرمانی این تورنمنت خواهد بود. اولین حریف تیم ملی در مرحله حذفی نیز حریف بسیار سرسختی بود. صربستان در اولین ست بازی با ایران، فقط 11 امتیاز از دست داد اما پسران تیم ملی روحیه‌شان را حفظ کردند و در نهایت موفق شدند این حریف را در پنج ست شکست بدهند. حالا ایران یکی از هشت تیم باقی‌مانده در جدول بازی‌ها بود و باید روبه‌روی بلژیک قرار می‌گرفت. مسابقه‌ای که به یک برد بی‌دردسر در سه ست متوالی برای تیم ملی تبدیل شد. ایران در نیمه‌نهایی، باز هم مقابل کره قرار گرفت و باز هم این تیم را شکست داد تا با شایستگی محض به دیدار فینال با فرانسه راه پیدا کند. مسابقه دشواری که در نهایت به سود فرانسوی‌ها تمام شد. ایران بعد از شکست در ست اول این بازی، توانست دومین ست را از آن خودش کند اما بردهای فرانسه در دو ست بعدی، کار را برای تیم ملی تمام کرد. ایران در فهرست بهترین‌های این تورنمنت نیز دو نماینده شایسته داشت. آرمین قلیچ‌نیازی به عنوان بهترین مدافع میانی مسابقه‌ها معرفی شد و جایزه بهترین لیبروی جام نیز به سیدمرتضی طباطبایی تعلق گرفت. این موفقیت بزرگ تنها چند هفته بعد از قهرمانی تیم ملی جوانان در مسابقه‌های جهانی، نشان می‌دهد که سقف رویاهای والیبال ایران چقدر بلند است و نسل‌های بعدی والیبال، چقدر درخشان هستند.

با این استعدادهای طلایی در والیبال، دیگر نباید نگران نیروی انسانی برای ساخت نسل‌های فوق‌العاده باشیم. هنوز قبل از اینکه ستاره‌های تیم ملی جوانان به تیم ملی بزرگسالان برسند، ستاره‌های تیم ملی نوجوانان درخشیده‌اند و چشم دنیا را گرفته‌اند. با این حال فراموش نکنیم که تیم ملی جوانان بعد از موفقیت بزرگش نه پاداش گرفت و نه هنوز خبری از معافیت این تیم از سربازی شده است. ظاهرا نظام وظیفه در مورد اجرای این قانون برای رده‌های سنی تردید دارد اما اتفاقا همین قانون قبلا برای تیم ملی فوتبال نوجوانان ایران به اجرا درآمده است. پس دلیلی برای شکل‌گیری تبعیض بین رشته‌های ورزشی مختلف  وجود ندارد.

 این فقط کشف استعدادها نیست که اهمیت دارد. این فقط نتیجه گرفتن آنها در رده‌های سنی نیست که اهمیت دارد. والیبالیست‌ها باید در سن و سال کم، از امکانات کافی برخوردار شوند و حالا که یک موفقیت بزرگ را جشن گرفته‌اند، چه اشکالی دارد از سربازی معاف شوند؟ مگر سربازی چیزی به جز خدمت به کشور است؟ مگر کاری که این جوانان کرده‌اند خدمت به کشور نیست؟ تماشای این تیم‌های رویایی، مسئولیت مدیران ورزش ایران را نیز بیشتر می‌کند. این روند باید عوض شود و باید نگاه متفاوتی به این جوانان در ایران شکل بگیرد.