شرایط فوتبال ایران به سود چه تیم‌هایی است؟
نابرابری معکوس!
برای سال‌ها این باور در فوتبال ایران وجود داشت که تیم‌های تهرانی همیشه از امکانات و شرایط بهتری نسبت به تیم‌های شهرستانی برخوردار هستند. این تفاوت گاهی در حدی بود که در لیگ برتر ایران به جز قهرمانی، تبدیل شدن به بهترین تیم شهرستانی جدول هم از اهمیت زیادی برخوردار بود. حالا اما همه چیز در فضای این فوتبال کاملا عوض شده و به نظر می‌رسد اوضاع چند تیم شهرستانی از تیم‌های پایتخت‌نشین بهتر باشد. هرچند که اساسا نباید چنین مقایسه‌ای را جدی گرفت. چراکه در دنیای امروز مرزها کمرنگ شده‌‌اند و این مسائل رنگ باخته‌اند.
آریا طاری
سهمیه استقلال، از تهران تا تبریز
استقلال با فرهاد مجیدی در حالی قهرمان رقابت‌های لیگ برتر ایران شد که در تمام 30 هفته، حتی یک بار هم زمین را به عنوان تیم بازنده ترک نکرده بود. با این حال سهمیه آسیا که باید بدون هیچ شک و تردیدی به این تیم تعلق می‌گرفت، به خاطر تاخیر در پرداخت بدهی استراماچونی از دست رفت و تراکتور تبریز صاحب این سهمیه شد. اگر این اتفاق به شکل معکوس رقم خورده بود، طرفداران تراکتور به ماجرا اعتراض نمی‌کردند؟ اگر این استقلال بود که سهمیه آسیایی تراکتور را به دست می‌آورد، تبریزی‌ها مدعی نمی‌شدند که در فضای فوتبال ایران همه چیز به سود تیم‌های تهرانی است؟ به هر حال این امتیاز بزرگی بود که نصیب تراکتور شد. استقلال لیگ بیست و یکم را برد و در لیگ بیست و دوم هم در رتبه‌ای بهتر از تراکتور قرار گرفت. با این وجود تراکتور بدون آن‌که واجد شرایط سهمیه باشد، حالا در رقابت‌های فصل جدید لیگ قهرمانان به میدان می‌رود. آیا این در نهایت خودش نوعی تبعیض نیست؟ چرا باشگاهی مثل استقلال باید تا این اندازه به لحاظ مالی تحت فشار باشد اما باشگاهی مثل تراکتور بتواند بدون هیچ مشکلی مقدمات حضور در لیگ قهرمانان آسیا را فراهم کند؟
ماجرای عیسی؛ داستان یک تفاوت
اوضاع برای پرسپولیس در این تابستان هم تفاوت چندانی با استقلال ندارد. آنها موفق به تمدید قرارداد با عیسی آل‌کثیر نشدند. چراکه سقف قرارداد این تیم از سوی مدیرعامل 15 میلیارد تومان بود و عیسی این پیشنهاد را قبول نکرد. او به سپاهان ملحق شده و بدون شک درآمد بیشتری در این تیم خواهد داشت. اینکه چرا باشگاهی مثل سپاهان می‌تواند این رقم را پرداخت کند و باشگاه پرسپولیس این قدرت را ندارد هم مساله‌ای است که باید به آن پرداخته شود. آیا قوانین جدید نقل و انتقالات اساسا در خدمت تیم‌هایی مثل تراکتور و سپاهان است؟ سپاهان به عنوان یک مجموعه دولتی، راه‌های زیادی برای پرداخت رقم قرارداد بازیکنان به شیوه‌های مختلف دارد و تراکتور نیز با توجه به تجارت گسترده مالکش، از این امکان برخوردار خواهد بود. پرسپولیس و استقلال اما نمی‌توانند به بازیکنان جدید میلگرد بدهند! این تفاوتی است که در درازمدت به ضرر دو باشگاه پرطرفدار فوتبال ایران خواهد شد.
شواهد این‌طور نشان می‌دهند که باید در انتظار شروع یک عصر تازه در فوتبال ایران باشیم. عصری که در آن سپاهان و تراکتور تنها مدعیان کسب عنوان قهرمانی هستند. شرایط فعلی مالکیت استقلال و پرسپولیس، رقابت با تیم‌های متمول را برای‌شان غیرممکن خواهد بود
یک تفاوت کلیدی دیگر
فصل گذشته و به خصوص در نیم‌فصل دوم، سپاهانی‌ها و تراکتوری‌ها ورزشگاه‌های نقش جهان و یادگار را برای تیم محبوب پر می‌کردند اما در آزادی، چنین اجازه‌ای به استقلال و پرسپولیس داده نمی‌شد. این هم خودش نوع دیگری از تبعیض بود. هرچند که هجوم گسترده هواداران دو تیم اواخر فصل، موجب شد آنها بالاخره بتوانند از همه ظرفیت ممکن ورزشگاه با توجه به سکوهای نیمه‌کاره استفاده کنند. شاید اگر این اتفاق رخ نمی‌داد، پرسپولیس نمی‌توانست قهرمان لیگ برتر ایران شود. باز هم اگر این ماجرا به صورت معکوس رخ می‌داد، اعتراض‌های زیادی از سوی تیم‌های شهرستانی صورت می‌گرفت اما ظاهرا صدای استقلال و پرسپولیس، به جای خاصی نمی‌رسد!
آیا عصر تراکتور و سپاهان
آغاز شده است؟
شواهد این‌طور نشان می‌دهند که باید در انتظار شروع یک عصر تازه در فوتبال ایران باشیم. عصری که در آن سپاهان و تراکتور تنها مدعیان کسب عنوان قهرمانی هستند. این دو باشگاه دو مربی خارجی بزرگ دارند که روی نیمکت تیم‌های بزرگی نشسته‌اند. هر دو تیم هم فصل نقل و انتقالات فوق‌العاده‌ای را سپری کرده‌اند و مهره‌های بسیار خوبی را به خدمت گرفته‌اند. هر دو تیم هم به اردوی خارجی رفته‌اند و فصل بدنسازی را با بهترین کیفیت پشت سر گذاشته‌اند. استقلال و پرسپولیس اما اصلا چنین شرایطی ندارند. تیم‌هایی که هنوز بلاتکلیف به نظر می‌رسند و در فصل بدنسازی نیز مشکلات بزرگی را تجربه کرده‌اند.
ماموریت دشوار سرخابی‌ها
آیا راهی برای نجات سرخابی‌ها و برابر شدن این شرایط وجود دارد؟ به نظر می‌رسد تنها راه ممکن برای رقم زدن چنین کاری، واگذاری هر دو باشگاه به بخش خصوصی است. تصمیمی که تا امروز هرگز به مرحله اجرا درنیامده و دولت مقاومت زیادی مقابل آن به خرج می‌دهد. حتی واگذاری 51 درصدی سهام دو باشگاه نیز انجام نشده و این مساله هیچ پیشرفتی نداشته است. به هر حال در شرایط فعلی مالکیت استقلال و پرسپولیس، رقابت با تیم‌های متمولی مثل سپاهان و تراکتور برای این دو باشگاه کاملا غیرممکن خواهد بود.
دیدگاه تان را بنویسید