سونیل خان!

شباهت بزرگ فوتبال هند و تایلند در سال‌های گذشته، استفاده از چهره‌های مسن و حتی بازنشسته با شهرت جهانی در ترکیب تیم‌های فوتبال باشگاهی است. هندی‌ها البته از چهره‌های شناخته‌شده‌تری به کشورشان دعوت کردند، هزینه‌های نجومی‌تری انجام دادند، تماشاگران بیشتری به ورزشگاه کشاندند و در نهایت توانستند فوتبال را به یک دغدغه ملی تبدیل کنند. اتفاقی که هنوز در تایلند رخ نداده است. در چند دهه گذشته، تایلند نسبت به هند همواره تیم قابل اتکاتری در قوتبال آسیا بوده است اما حالا جام ملت‌ها در شرایطی آغاز شده که هند در یک قدمی صعود از گروه قرار گرفته و تایلند سرمربی‌اش را درست بعد از اولین بازی برکنار کرده است! در جریان مسابقه هند و تایلند، سونیل چتری یکی از نفراتی بود که تفاوت‌ها را رقم زد. بازیکنی که با یک نمایش استثنایی خیلی زود به صدر جدول گل‌زنان جام ملت‌های آسیا راه پیدا کرد. او توانست هند را بعد از 55 سال به یک پیروزی در جام ملت‌های آسیا برساند. هند آخرین بار در سومین دوره جام ملت‌ها در سال 1964 در حالی که بسیاری از کشورها رقابت‌ها را تحریم کرده بودند، با دو پیروزی در سه مسابقه روی سکوی دوم رقابت‌ها ایستاد. این تیم در دومین تجربه حضورش در این تورنمنت، سال 1984 یک تساوی و سه شکست را تجربه کرد و در جام ملت‌های 2011 قطر نیز با سه باخت و 13 گل خورده به خانه برگشت. اولین «صعود» آنها از مرحله گروهی جام اما حالا کاملا در دسترس به نظر می‌رسد.

فوتبالیست‌های هندی شاید به اندازه بازیگرهای این کشور جذاب نباشند اما ظاهرا می‌توانند دست به کارهای بزرگی بزنند. سونیل چتری حالا جلوتر از همه این فوتبالیست‌ها ایستاده است. ستاره‌ای که با دو گل دیدار با تایلند، از رکورد گل‌های ملی دروگبا و مسی عبور کرده و حالا با 67 گل زده درست پشت سر کریستیانو رونالدو، دومین گل‌زن ملی جهان در بین چهره‌های حال حاضر دنیای فوتبال به شمار می‌رود. ستاره شماره 11 هندوستان، باور دارد که هر مسابقه برای این تیم چیزی شبیه به یک جنگ بزرگ است و هند هیچ جنگی را به سادگی نمی‌بازد. او فوتبال را از سنین بسیار پایین شروع کرد. چراکه پدرش برای تیم ارتش هند توپ می‌زد و مادر و دو خواهرش برای تیم ملی بانوان نپال به میدان می‌رفتند. کوچک‌ترین عضو این خانواده کاملا فوتبالی، خیلی زود استعدادش را نشان داد و اولین قرارداد حرفه‌ای‌اش را امضا کرد. حدود 9 سال قبل، بالاخره یک باشگاه خارجی برای جذب این بازیکن پیشقدم شد اما دوران حضور سونیل در کانزاس آمریکا چندان خوشایند نبود. او بعد از درخشش در جام ملت‌های 2011 به تیم دوم اسپورتینگ لیسبون پرتغال رفت اما در این تیم هم موفق نبود تا دوباره به کشورش برگردد. ستاره این روزهای فوتبال هند، حالا برای باشگاه بنگالورو توپ می‌زند و شاید در 34 سالگی، باید رفته رفته به فکر خداحافظی از بازی‌های ملی باشد. رویای بازی در جام جهانی، هیچ‌وقت برای این مهاجم به حقیقت تبدیل نشده اما صعود هند از مرحله گروهی نیز چیزی شبیه به یک رویای بزرگ است که حالا می‌تواند به حقیقت بپیوندد.