کافا، سکویی در ارتفاع کم!

آریا رهنورد

بیرو،  سلطان خون!

علیرضا بیرانوند این اواخر تبدیل به سیبلی برای مصدومیت در تیم ملی شده است. برخوردهای سخت و عجیب بیرو در لباس تیم ملی، تاثیر زیادی روی این گلر گذاشته است. او در جریان دیدار با انگلیس در جام جهانی، به سختی مصدوم شد و زمین مسابقه را در شرایطی بسیار تلخ ترک کرد. علیرضا البته کمی بعد به ترکیب برگشت و روبه‌روی آمریکا نیز به زمین رفت. او حالا مقابل ازبکستان نیز دوباره آسیب دیده و این بار ظاهرا با شکستگی فک روبه‌رو شده است. نکته جالب این است که در هر دو مورد، برخورد با بازیکن‌های تیم خودی مصدومیت بیرو را به همراه داشته است. او در جام جهانی در برخورد با سیدمجید حسینی مصدوم شد و در فینال کافا نیز در برخورد با سعید عزت‌اللهی آسیب دید. به نظر می‌رسد بازیکنان تیم ملی باید کمی بیشتر مراقب سنگربان این تیم باشند!

محمدحسین بزرگ نشد  

تیم ملی روبه‌روی ازبکستان، برای اولین بار در دوران امیر قلعه‌نویی کلین‌شیت کرد اما نکته عجیب خط دفاعی در این بازی، اخراج محمدحسین کنعانی‌زادگان از زمین بود. او در حالی که یک کارت زرد داشت، در دقایق پایانی بازی به شدت به داور مسابقه اعتراض کرد و کارت زرد دوم را هم گرفت. حالا این بازی چندان مهم نبود اما اگر این اتفاق در یک نبرد از جام ملت‌ها رخ بدهد، ضربه جبران‌ناپذیری برای تیم ملی می‌زند. فوتبال ایران چند بار از کارت‌های قرمز در جام ملت‌ها به شدت متضرر شده است. یک بار روبه‌روی تیم ملی چین، ستار زارع از زمین اخراج شد و یک بار هم مقابل تیم ملی عراق، این مهرداد پولادی بود که با حرکتی غیرضروری از داور مسابقه کارت قرمز گرفت. اگر رفتارهای کنعانی اصلاح نشود، او تبدیل به نفر بعدی خواهد شد که با اخراج از زمین در جام ملت‌ها، تیم ملی را به دردسر می‌اندازد. کنعانی باید بیشتر روی فوتبال تمرکز کند و از اصرار همیشگی به اعتراض در زمین مسابقه دور بماند.

شاید اگر تیم ملی در یک تورنمنت سطح بالا و با حضور تیم‌های بزرگ به قهرمانی می‌رسید، همه هواداران فوتبال ایران از این ماجرا لذت می‌بردند اما حقیقتا این قهرمانی چیزی نبود که  طرفداران فوتبال ایران را به وجد بیاورد

سردار؛ قهرمان یک نمایش معمولی

سردار آزمون که بعد از یک غیبت در اردوهای تیم ملی، در فرم بسیار خوبی به کافا رسیده، در هر سه بازی یکی از بهترین‌های تیم ملی به شمار می‌رفت. او روبه‌روی ازبکستان هم تنها گل تیم ملی را به ثمر رساند و ایران را صاحب یک برد در فینال کافا کرد. شاید اگر سردار در جام جهانی هم از مصدومیت فاصله داشت و در فرم بهتری بود، می‌توانست در این جام برای ایران گلزنی کند. به هر حال گل سردار، ایران را صاحب برتری در این نبرد کرد اما تیم ملی ایران روبه‌روی ازبکستان، در مجموع نمایش خوبی نداشت و به لحاظ فنی، اصلا قابل قبول ظاهر نشد. ازبک‌ها در این بازی، موقعیت‌های گل بیشتری خلق کردند و در مجموع، امید به گل بیشتری داشتند. این نمایش از سوی پسران قلعه‌نویی اصلا پذیرفتنی به نظر نمی‌رسید. با این حال گل نجات‌بخش سردار، تیم ملی را از یک فاجعه بزرگ نجات داد و اجازه نداد تیم ملی در این نبرد طعم شکست و ناکامی را بچشد.

لذتی که نبردیم

شاید اگر تیم ملی در یک تورنمنت سطح بالا و با حضور تیم‌های بزرگ به قهرمانی می‌رسید، همه هواداران فوتبال ایران از این ماجرا لذت می‌بردند اما حقیقتا این قهرمانی چیزی نبود که  طرفداران فوتبال ایران را به وجد بیاورد. شکست دادن تیم‌هایی مثل افغانستان، قرقیزستان یا حتی ازبکستان که در رده 74 رنکینگ فیفا قرار دارد، هرگز نمی‌تواند چیز زیادی به تیم ملی ایران اضافه کند. ایران حتی در این مسابقه نیز انتظارها را برآورده نکرد و به طور کلی از لحاظ فنی نمره قبولی نگرفت. امیر قلعه‌نویی باید به دنبال رقم زدن یک تحول بزرگ در تیمش باشد. این تیم با این فرم بازی روبه‌روی قدرت‌های فوتبال آسیا کاملا به مشکل خواهد خورد. این حقیقتی است که اصلا نمی‌توان انکارش کرد. ایران برای بردن جام‌های بزرگ‌تر و موفقیت در آسیا، باید آمادگی بیشتری داشته باشد. برخلاف آن‌چه انتظار می‌رفت، این تورنمنت به فرصتی برای استفاده حداکثری از مهره‌های جوان نیز تبدیل نشد. چراکه بازیکن سی و چند ساله‌ای مثل احسان حاج‌صفی در آن به عنوان مهره ثابت برای تیم ملی به میدان می‌رفت. در حقیقت این تورنمنت کاملا به ضرر فوتبال ایران بود و همه آنهایی که شرکت در این رقابت را پذیرفتند، فوتبال ایران را با دردسر روبه‌رو کردند.