سرپرست باشگاه استقلال اخیرا تایید کرده که رقم قرارداد گلر ذخیره این باشگاه بیش از ۱۰ میلیارد تومان است! رقمی که در نوع خودش حیرت‌آور و باورنکردنی به نظر می‌رسد.  علیرضا رضایی در حالی چنین قراردادی با استقلال بسته که در این فصل فقط در چهار مسابقه برای این تیم به میدان رفته است. در حقیقت او در این فصل به ازای هر بازی که برای تیم انجام داده دوونیم میلیارد تومان دریافتی داشته است.

رضایی فصل خوبی را در استقلال پشت سر نگذاشت و در بازی حساس با سپاهان نیز با یک اشتباه مهلک روی شوت امید نورافکن موجب گل خوردن تیم شد. ریکاردو ساپینتو نیز تصمیم گرفت او را به گلر سوم باشگاه تبدیل کند و اواخر فصل سینا سعیدی‌فر را به جای حسینی به عنوان جانشین روی خط دروازه  قرار دهد.  سوال بزرگ اما اینجاست که میزان دستمزدها در فوتبال ایران بر چه اساسی تعیین می‌شود؟ اگر یک گلر ذخیره که فقط چند بازی در این فصل انجام داده چنین دستمزدی دارد، پس بازیکنان فیکس استقلال چقدر دریافتی  خواهند داشت؟

رقم قرارداد بازیکنان استقلال در چند فصل گذشته چند بار به شکل انفجاری بالا رفته و آخرین موج سنگین افزایش دستمزد نیز در دوران آجرلو اتفاق افتاد. علیرضا رضایی نیز محصولی از همین دوران بود. بازیکن جوان و ناشناخته‌ای که قاعدتا باید زیر یک میلیارد تومان دستمزد می گرفت اما در شرایط تعجب‌آور باشگاه صاحب قراردادی شد که حتی در رویاهایش هم نمی‌دید!

ساده‌انگارانه است اگر تصور کنیم که مساله‌ای شبیه به این تنها شامل حال باشگاهی مثل استقلال می‌شود. همین حالا گفته می‌شود پرسپولیسی‌ها به لیاندرو پریرا مهاجم برزیلی این باشگاه بیش از ۵۰ میلیارد تومان پرداخت کردند. بازیکنی که آمده بود تا جانشین یورگن لوکادیا باشد اما تعداد گل‌هایش در نیم‌فصل با تعداد کارت قرمزهایش برابر شده است! بازیکنی که چیزی نمانده بود با اخراج روبه‌روی سپاهان عملا قهرمانی لیگ را از پرسپولیس بگیرد.

این قراردادها در فوتبال ایران به معنی واقعی کلمه خانمان برانداز هستند و اگر قرار است قوانینی مانند سقف بودجه حقیقتا در فوتبال ایران رعایت شود، دیگر نباید صحبت از چنین قراردادهایی باشد. با این حال جالب اینجاست که مدیران فوتبال ایران بیشتر از تلاش برای کنترل قیمت بازیکنان و رعایت سقف بودجه به دنبال راهکارهایی برای دور زدن این قانون هستند و حتی این راهکارها را با رسانه‌ها نیز در میان می‌گذارند. اتفاقی که امیدواری برای بهبود شرایط قراردادهای افتضاح در فوتبال ایران را به حداقل می‌رساند. فوتبالی که باشگاه‌هایش درآمد چندانی ندارند اما وقت هزینه کردن، ناگهان به سراغ ریخت و پاش‌های عجیب می‌روند.