از پاس تا یأس!

آریا رهنورد

تراکتور؛ بهترین

بدون تردید بهترین تیم این فصل در استفاده از مهره‌های خارجی، تراکتور تبریز بود. آنها چهار بازیکن خارجی داشتند که سه نفرشان هر هفته در ترکیب اصلی تیم دیده می‌شدند. خط هافبک این باشگاه با صفا هادی، گوستاوو واگنین و ریکاردو آلوز ساخته شد و شاید بهترین خط هافبک این فصل لیگ برتر بود. نفر چهارم خارجی‌های باشگاه نیز خایمه رومئو بود که البته بازی‌های زیادی انجام نداد. چهار خارجی تراکتور در رقابت‌های این فصل لیگ، 84 بار به زمین رفتند و در مجموع 6514 دقیقه بازی کردند. این عدد، رکورد رقابت‌های این فصل لیگ بود. مهره‌های خارجی تراکتور در این فصل روی هم چهار گل زدند و 16 پاس گل دادند! آنها از لحاظ پاس گل نیز رکورددار خارجی‌های این فصل لیگ برتر بودند. 13 پاس گل از بین این 16 پاس را البته ریکاردو آلوز به تنهایی ارسال کرد!

پرسپولیس؛ گلزن‌ترین

تیم یحیی در این فصل پنج بازیکن خارجی داشت که هر پنج نفرشان موفق به گلزنی در لیگ شدند. پرسپولیس اولین تیم تاریخ لیگ بود که در یک فصل، پنج بازیکن خارجی برایش گل می‌زدند. در مجموع خارجی‌های پرسپولیس در این فصل از لیگ برتر روی هم 17 گل به ثمر رساندند که عدد قابل توجهی به نظر می‌رسد. این اتفاق در حالی رخ داد که یورگن لوکادیا بعد از زدن 6 گل، خیلی زود تیم را ترک کرد. شاید اگر او در پرسپولیس می‌ماند، این عدد شگفت‌انگیزتر هم می‌شد.

تیم یحیی در این فصل پنج بازیکن خارجی داشت که هر پنج نفرشان موفق به گلزنی در لیگ شدند. پرسپولیس اولین تیم تاریخ لیگ بود که در یک فصل، پنج بازیکن خارجی برایش گل می‌زدند و 17 گل به ثمر رساندند

استقلال؛ باثبات‌ترین

سه بازیکن خارجی استقلال در این فصل، ثبات زیادی از خودشان نشان دادند. چه در بازی کردن و چه در بازی نکردن! در خط دفاعی، رافا سیلوا مهره ثابت تیم ساپینتو بود و مدافع محبوب این مربی به شمار می‌رفت. کوین یامگا هم مثل همیشه در دو پست مختلف برای تیم بازی می‌کرد. او چه در قامت یک مهاجم و چه به عنوان یک مدافع راست، کارش را به خوبی در تیم انجام می‌داد و پشت ضربه‌های پنالتی نیز بسیار مطمئن بود. عزیزبک آمانوف اما در این فصل فقط سه دقیقه برای استقلال بازی کرد و در نیم‌فصل نیز از این تیم جدا شد. ساپینتو اصلا علاقه‌ای به این بازیکن از خودش نشان نداد. خارجی‌های استقلال در این فصل 54 بازی برای تیم‌شان انجام دادند. هفت گل و چهار پاس گل نیز حاصل کار این بازیکنان در این فصل بود. این آمار البته به دست یامگا خلق شد. بازیکنی که در این فصل هفت گل زد و سه پاس گل نیز به هم‌تیمی‌ها داد تا باز هم یکی از بهترین خارجی‌های این فصل لیگ برتر ایران لقب بگیرد.

سپاهان؛ بی‌اثرترین

خارجی‌های این فصل سپاهان، اسم‌های بزرگ و رزومه‌های خوبی داشتند اما در زمین مسابقه، اصلا به این تیم کمک نکردند. رناتو خیلی زود از این باشگاه جدا شد، مانوئل فرناندز با وجود گذشته باشکوهی که داشت، فرصت فیکس شدن در سپاهان را به دست نیاورد و در فرم خوبی نبود. الویس کامسوبا در سراسر هفته‌های لیگ نه گل زد و نه پاس گل داد و ایگو کاتاتائو نیز کمک شایانی به تیم نکرد. از بین مهره‌های خارجی این تیم شاید فقط نیلسون خرید خوبی بود که تا پایان فصل در قلب دفاع تیم اصفهانی باقی ماند. خارجی‌های این فصل سپاهان روی هم 53 بار به زمین رفتند و 3745 دقیقه بازی کردند. از این دقایق طولانی اما تنها سه گل و یک پاس گل بیرون آمد.

بدون تردید بهترین تیم این فصل در استفاده از مهره‌های خارجی، تراکتور بود. آنها چهار بازیکن خارجی داشتند که سه نفرشان هر هفته در ترکیب اصلی دیده می‌شدند. خط هافبک این تیم با حضور صفا هادی، گوستاوو    واگنین  و   ریکاردو آلوز بهترین خط هافبک این فصل بود

بدون تردید اگر نفرات خارجی سپاهان به خوبی نفرات داخلی این تیم بودند، قهرمانی لیگ از دست نمی‌رفت. همه ستاره‌های مهم این فصل سپاهان را اما نفرات ایرانی این تیم تشکیل می‌دادند. اساسا بین کیفیت نفرات ایرانی و خارجی این باشگاه، شکاف بسیار بزرگی وجود داشت.

فولاد؛ پرتغییرترین

هیچ‌کس نفهمید جواد نکونام دقیقا چه برنامه‌ای برای نفرات خارجی فولاد دارد. اون آنقدر بازیکن برای حضور در آسیا خریده بود که ناچار شد نام کولیبالی و پاتوسی را از فهرست خارج کند و هزینه زیادی هم برای این کار بپردازد. جالب اینکه نکو خیلی زود هم فولاد را ترک کرد و نفرات زیادی را روی دست این باشگاه گذاشت. فولاد در این فصل 6 بازیکن خارجی داشت و از این حیث رکورددار بود. از بین این نفرات، کریستوفر کنت بهترین بازیکن فولاد به شمار می‌رود و 14 بار در این فصل کلین‌شیت کرد. با این حال بازیکنی مثل سوکیتا فقط 15 دقیقه در لیگ برتر بازی کرد. در مجموع خارجی‌های فولاد برای 72 بازی در این فصل در زمین بودند و تنها هفت گل به ثمر رساندند. جالب است بدانید که بهترین گلزن خارجی این فصل فولاد نیز موسی کولیبالی بود. همان مدافعی که در نیم‌فصل و قبل از شروع لیگ قهرمانان، در فهرست مازاد باشگاه قرار گرفت.

آلومینیوم؛ غافلگیرکننده‌ترین

آلومینیوم اراک یکی از تیم‌های غافلگیرکننده این فصل در استفاده از نفرات خارجی بود. آنها دو مهره غیرایرانی داشتند که هر دو نفر نیز عملکرد قابل قبولی را به نمایش گذاشتند. والنتینو یوئل بعد از چند نمایش خوب در ترکیب تیم اراکی، مورد توجه قطری‌ها قرار گرفت و در نیم‌فصل به لیگ ستارگان قطر رفت. هانسل زاپاتا نیز تا پایان فصل یکی از نفرات ثابت ترکیب آلومینیوم بود. بازیکنی که شاید آمار درخشانی در گلزنی نداشت اما در خلق موقعیت، یکی از نفرات مهم تیم مهدی رحمتی به حساب می‌آمد. از یاد نبریم که آلومیینوم اساسا یک تیم هجومی نبود اما زاپاتا فصل درخشانی را در این باشگاه سپری کرد.

مس کرمان/ پیکان/ نفت آبادان؛ ناامیدکننده‌ترین

تعجبی ندارد که از این سه تیم، یکی به دسته پایین‌تر رفته و یکی تا آخرین لحظه در خطر سقوط بوده است. مس کرمان در میانه‌های فصل دو مهره خارجی خرید که به معنای واقعی کلمه فاجعه بودند. دو بازیکن که شاید حتی در ساده‌ترین تست‌های هوش هم رد می‌شدند و اصلا در حد و اندازه‌های لیگ برتر به نظر نمی‌رسیدند. پیکان نیز در این زمینه بسیار افتضاح بود. تیتو اوکلو و شرزود تمیروف در این فصل بازی‌های زیادی برای تیم مجتبی حسینی انجام دادند اما موفق نشدند حتی یک گل برای این تیم بزنند. این دو مهاجم حتی روبه‌روی دروازه خالی نیز اصلا خطرناک به نظر نمی‌رسیدند. نفت آبادان هم در این فصل چهار بازیکن خارجی گرفت که یکی از یکی بدتر بودند. این چهار نفر هم روبه‌روی هم تنها موفق به زدن یک گل برای تیم‌شان شدند. درست از همان روزی که نقش این بازیکنان در تیم کم‌رنگ شد و استعدادهای جوانی مثل ممی‌زاده فرصت حضور در نفت را پیدا کردند، این تیم از کیفیت بیشتری برخوردار شد.

نساجی؛ گل‌نزن‌ترین

نساجی نیز یکی از ناامیدکننده‌ترین خارجی‌های این فصل لیگ را در اختیار داشت. آداما نیان ثابت کرد که برای مهاجم بودن، حتی نیازی به گل زدن نیست! او در این فصل فقط یک پاس گل داد و یکی از عواملی بود که موجب شد نساجی در سراسر نیم‌فصل دوم لیگ برتر حتی یک برد هم به دست نیاورد. نیان گل‌نزن‌ترین مهاجم این فصل لیگ برتر بود.

ملوان/ نفت مسجدسلیمان/هوادار؛ ایرانی‌ترین!

سه تیم ملوان، نفت مسجدسلیمان و هوادار تنها تیم‌هایی بودند که در این فصل بازیکن خارجی نداشتند. ملوان باز هم یک دستیار خارجی داشت اما نفت مسجد و هوادار، کاملا ایرانی بودند. سقوط نفت مسجد نشان می‌دهد که نداشتن بازیکن خارجی، می‌تواند عواقب بدی به همراه داشته باشد اما اگر قرار بود خارجی‌های این تیم نیز مثل خارجی‌های مس کرمان باشند، باز هم نفت راهی دسته پایین‌تر می‌شد. به هر حال در مجموع 13 باشگاه لیگ برتری از 43 مهره خارجی میزبانی کردند اما نمی‌شود به این مهره‌ها، نمره قبولی داد.