شوک یا انقلاب؟ اوله پاسخ می‌دهد!

آریا رهنورد 

یونایتد زیر نظر سرمربی جدیدش «تغییر» کرده و این موضوع غیرقابل‌انکار به نظر می‌رسد. ستاره‌های این تیم دوباره در حال لذت‌ بردن از فوتبال هستند و تماشاگران تیم قرمزپوش منچستر نیز در این لذت سهیم شده‌اند. تیمی که با ژوزه مورینیو مشکل گل‌زنی داشت، حالا در سه مسابقه پیاپی 12 گل به ثمر رسانده و با سه پیروزی متوالی، دوباره به تیمی شبیه شده که هوادارها در انتظارش بودند. تیمی که زیر نظر آقای خاص عادت کرده بود تا مالکیت توپ را به رقبا بسپارد و در انتظار ضدحمله‌ها بماند، حالا با سرمربی تازه‌وارد حداقل 65 درصد مالکیت توپ در هر سه مسابقه اخیر را در اختیار داشته است. با تبدیل شدن مارکوس رشفورد به مهاجم نوک، میانگین گل‌زنی شیاطین سرخ زیر نظر سولسشر به عدد خیره‌کننده 4/6 گل در هر مسابقه رسیده است. برخلاف سرمربی سابق قرمزها، اوله به مروان فلینی اعتقادی ندارد و برای بازگرداندن قدرت به خط هافبک تیم، برای احیای پوگبا و آندر هررا که هر دو فصل ناامیدکننده‌ای را سپری می‌کردند، تلاش کرده است. در مورد «اقتدار» اوله حرف و حدیث‌های زیادی مطرح می‌شود اما این اواخر چند ویدئو از دوران حضور این مربی در باشگاه مولده منتشر شده که نشان می‌دهد او مشکلی با فریاد کشیدن بر سر بازیکنانش ندارد و مهره‌های تیم نیز به خوبی از این مربی حساب می‌برند. شاید سولسشر مثل سر الکس فرگوسن تخته وایت‌برد را بر سر هیچ یک از شاگردانش خرد نکند اما این مربی جوان تاکید کرده که اگر لازم شود از تاکتیک «پرتاب سشوار» سر الکس به طرف مهره‌های تیم نیز برای موفقیت بهره خواهد بود!

وقتی مویس برکنار شد و فان خال روی نیمکت تیم نشست، باز هم هوادارها معتقد بودند تجربه و شخصیت مرد هلندی، باشگاه را به روزهای درخشان گذشته برمی‌گرداند. دوران حمایت از ال.وی.جی اما خیلی زود تمام شد و طرفداران تیم از او نیز قطع‌ امید کردند

کاردیف، هادرسفیلد و بورنموث. هر سه حریف منچستر سولسشر تیم‌هایی در نیمه پایین جدول لیگ برتر هستند. البته که نمایش‌های یونایتد در این سه مسابقه تحسین‌برانگیز بوده اما اوله هنوز آزمون بزرگی را پشت سر نگذاشته است. بازی در زمین تاتنهام، اولین نبرد دشوار و بزرگ برای قرمزها زیر نظر مربی جدید خواهد بود. مرد نروژی روحیه را به تیم برگردانده و کاری کرده که شاگردانش دوباره با اعتماد به نفس به مصاف تیم‌های حریف بروند. با این وجود او برای نتیجه‌ گرفتن مقابل نام‌هایی مثل پاری‌سن‌ژرمن، سیتی، لیورپول و چلسی در نیم‌فصل دوم، به چیزی فراتر از آمادگی روحی و روانی نیاز دارد. تیم او باید به لحاظ تاکتیکی نیز به بلوغ برسد و این مربی به اندازه کافی برای انجام چنین کاری فرصت خواهد داشت. او نباید بیش از حد روی خوش‌بینی هواداران باشگاه به آینده حساب باز کند. وقتی دیوید مویس سرمربی شیاطین سرخ شد، طرفداران یونایتد از او به عنوان بهترین جایگزین ممکن برای سرالکس یاد می‌کردند اما این اسکاتلندی هرگز شبیه آن اسکاتلندی نبود و همان هوادارها خیلی زود برای اخراج مویس بنرهایی به اولدترافورد بردند. وقتی مویس برکنار شد و فان خال روی نیمکت تیم نشست، باز هم هوادارها معتقد بودند تجربه و شخصیت مرد هلندی، باشگاه را به روزهای درخشان گذشته برمی‌گرداند. دوران حمایت از ال.وی.جی اما خیلی زود تمام شد و طرفداران تیم از او نیز قطع‌ امید کردند. تصور می‌شد ژوزه مورینیو همان گمشده بزرگ منچستریونایتد است. یک مربی با نبوغ تاکتیکی که شاگردانش حاضرند برای او دست به هر کاری بزنند. ژوزه اما در فصل سوم حضور در یونایتد به بن‌بست رسید و نتوانست قهرمانی لیگ را برای قرمزها به دست بیاورد. حالا که بعد از مدت‌ها لبخند سر الکس روی سکوهای ورزشگاه شکار شده، خیلی‌ها معتقدند منچستر دوباره به روزهای اوج برمی‌گردد اما اوله هنوز هم یک «مربی قرضی» است و برای دائمی کردن قراردادش، روزهای سختی را در پیش خواهد داشت. او برای دچار نشدن به سرنوشت سه جانشین نفرین‌شده فرگوسن، تصمیم گرفته از روش‌های خود این مربی برای هدایت یونایتد استفاده کند. البته که اوله تجربه مویس، فان‌خال و مورینیو در مربیگری را ندارد اما آشنایی با حال و هوای منچستریونایتد، برتری او نسبت به آن سه مربی است.

هنوز نمی‌شود با اطمینان در مورد بازی‌های اخیر منچستریونایتد نتیجه‌گیری کرد. این بازی‌ها هم می‌توانند نتیجه نقشه‌های فنی سرمربی جدید باشند و هم می‌شود آنها را به رهایی چند بازیکن خاص مثل پوگبا از حصار ژوزه مورینیو ربط داد. آیا اوله واقعا توانسته در همین مدت در باشگاه انقلاب کند یا اینکه نمایش‌های درخشان یونایتد، تنها یک شوک کوتاه‌مدت هستند؟ این سوالی است که سولسشر در نیم‌فصل دوم با نتایجش به آن پاسخ خواهد داد.