نگاهی به عملکرد خارجی‌های لیگ برتر بیست و دوم
ده درصد ستاره، ۹۰ درصد پوچ!
تصویب شدن قانون پنج به اضافه یک، تعداد خارجی‌های فوتبال ایران در فصل جدید را بیشتر خواهد کرد. این قانون به خودی خود، قانون خوبی به نظر می‌رسد اما نباید فراموش کرد که باشگاه‌های ایرانی اساسا در پیدا کردن استعدادهای خارجی خوب با مشکل روبه‌رو هستند. تنها درصد کمی از بازیکنان خارجی لیگ برتر ایران، واقعا به تیم‌شان کمک می‌کنند.
آریا طاری
تراکتور؛ 14 پاس گل
به لحاظ معدل و میانگین مهره‌های خارجی، تراکتور بهترین تیم این فصل بود. به همین خاطر هم مالک باشگاه اصرار دارد از مهره‌های خارجی بیشتری استفاده کند. ریکاردو آلوز از این تیم، بهترین پاسور فصل فوتبال ایران شد و 13 پاس گل داد. گوستاوو واگنین نیز عملکرد بسیار خوبی داشت و سه گل و یک پاس گل را به نام خودش ثبت کرد. صفا هادی با وجود گل نزدن و پاس گل ندادن، مهره بسیار مهمی در مرکز زمین برای تیم تبریزی بود و هرچه از زمان فصل سپری شد، نمایش‌های بهتری را ارائه کرد. صفا در این فصل بازیکن محبوب سکوهای تراکتور نیز به شمار می‌رفت. برخلاف این سه نفر، جیمز خایمه رومرو عملکرد چندان خوبی نداشت و نتوانست انتظارها را در ترکیب تراکتور برآورده کند. با این حال سه خارجی دیگر تراکتور، بهترین خط هافبک لیگ برتر بیست و دوم را ساختند.
به لحاظ معدل و میانگین مهره‌های خارجی، تراکتور بهترین تیم این فصل بود. ریکاردو آلوز از این تیم، بهترین پاسور فصل فوتبال ایران شد و 13 پاس گل داد اما در مجموع سه خارجی تراکتور، بهترین خط هافبک لیگ برتر بیست و دوم را ساختند
پرسپولیس؛ جواهری به اسم گولسیانی
وقتی فصل برای قرمزها شروع شد، خیلی‌ها تصور می‌کردند لوکادیا مهم‌ترین مهره خارجی تیم است اما حالا در پایان فصل، این عنوان برازنده گولسیانی به نظر می‌رسد. بازیکنی که تقریبا در همه نبردهای فصل برای پرسپولیس به میدان رفت و با زدن 6 گل، عملکرد بسیار خوبی در این تیم داشت. لوکادیا هم در لیگ همین تعداد گل زده بود. بازیکنی که ناگهان در میانه‌های راه تصمیم به ترک پرسپولیس و جدایی از این باشگاه گرفت. شیخ دیاباته و لی‌اندرو پریرا نیز خریدهای چندان موثری برای پرسپولیس نبودند. دیاباته البته در دو بازی برای تیم گل سه امتیازی زد و پریرا نیز برابر پیکان برای تیم پنالتی گرفت. در حقیقت حتی این دو نفر هم در لحظاتی خاص از فصل، کارشان را انجام دادند. وحدت هنانوف خارجی دیگر این تیم بود که در برخی از هفته‌های فصل فیکس شد. بهترین لحظه لیگ بیست و دوم برای وحدت، وقتی بود که در ثانیه‌های پایانی دروازه تراکتور را باز کرد.
کوین یامگا مثل همیشه در ترکیب آبی‌ها درخشید و باز هم مهره مهمی برای این تیم بود. او فصل را در خط حمله شروع کرد و سپس به سمت راست دفاع رفت اما در هر نقطه‌ای از زمین، می‌شد روی یامگا حساب ویژه‌ای باز کرد
سپاهان؛ یک مدافع بهترین بود
سپاهان در این فصل در مجموع پنج بازیکن خارجی داشت اما فقط یکی از آنها تا پایان لیگ در ترکیب اصلی تیم باقی ماند. مانوئل فرناندز که با رزومه‌ای بسیار خوب و سروصدای زیادی جذب شده بود، درخشش خاصی در سپاهان نداشت و به محض پایان فصل نیز باشگاه را ترک کرد. رناتو نیز با فسخ دوطرفه در میانه‌های فصل از سپاهان جدا شد. الویس کامسوبا هم اعتماد سرمربی تیم را از دست داد تا در فهرست خروجی‌های باشگاه قرار بگیرد. خیلی بعید به نظر می‌رسد که اصفهانی‌ها به دنبال تمدید قرارداد با کاتاتو نیز باشند. تنها خارجی محبوب سرمربی سپاهان در این فصل، نیلسون جونیور بود. مدافع مستحکم و سرزنی که در 23 بازی این فصل به میدان رفت و در هفته ماقبل پایانی نیز، گل مهمی برای تیمش به ثمر رساند.
استقلال؛ باز هم تو کوین
سه بازیکن خارجی استقلال در این فصل، سرنوشت متفاوتی داشتند. کوین یامگا مثل همیشه در ترکیب آبی‌ها درخشید و باز هم مهره مهمی برای این تیم بود. او فصل را در خط حمله شروع کرد و سپس به سمت راست دفاع رفت اما در هر نقطه‌ای از زمین، می‌شد روی یامگا حساب ویژه‌ای باز کرد. کوین در این فصل هفت گل برای استقلال زد و سه پاس گل نیز داد. بدترین اتفاق برای او اما مصدومیت در دربی بود که موجب شد لیگ برایش به ناگهانی‌ترین شکل ممکن به پایان برسد. جای خالی یامگا تا پایان لیگ در ترکیب استقلال، آشکار بود. رافا سیلوا نیز در تمام طول فصل، مهره قابل اتکای ساپینتو به شمار می‌رفت اما در هفته‌های پایانی، چند اشتباه انجام داد. او به خصوص در دیدار برگشت با صنعت نفت، یکی از مقصران گل خوردن استقلال بود. عجیب‌ترین خارجی این فصل استقلال اما بدون شک، عزیزبک آمانوف بود. بازیکنی که ریکاردو ساپینتو در نیم‌فصل اول، فقط برای چند دقیقه به زمین فرستاد. آمانوف که در نقل و انتقالات زمستانی در استقلال مانده بود، با بسته شدن پنجره، قراردادش را به صورت یک‌طرفه فسخ کرد و از این باشگاه جدا شد تا برای بازی، به کشور خودش برگردد.
آلومینیوم؛ یک نفر و نصفی
مهدی رحمتی در این فصل دو بازیکن خارجی در آلومینیوم داشت. والنتینو یوئل در همان میانه‌های فصل این باشگاه را ترک کرد و به لیگ قطر رفت. هانسل زاپاتا اما تا پایان فصل در اراک باقی ماند. هانسل در این فصل 27 بار برای آلومینیوم بازی کرد و آمار دو گل و یک پاس گل را از خودش به جا گذاشت. آماری که برای یک وینگر، اصلا آمار خوبی نیست. با این حال زاپاتا ویژگی‌هایی مثل سرعت بالا دارد که شاید منجر به ماندنش در فوتبال ایران شود.
پیکان؛ چشم بازار کور شد!
دو مهاجم خارجی پیکان در این فصل نه‌تنها کمکی به این تیم نکردند، بلکه بار اضافه‌ای را هم روی دوش پیکانی‌ها گذاشتند. شرزود تمیروف که از همان ابتدا هم معلوم بود فوتبالیست نمی‌شود و تیتو اوکلو نیز اصلا شباهتی به یک بازیکن حرفه‌ای نداشت. این دو نفر روی هم در 32 بازی برای پیکان در این فصل، فقط یک گل به ثمر رساندند. همان یکی هم ظاهرا از دست‌شان در رفته بود!
ذوب‌آهن؛ پنجشنبه تعطیل است
مهدی تارتار بعد از هفته اول لیگ برتر، عذر دارکو بیدوف را خواست و با این مهاجم خارجی قطع همکاری کرد. باشگاه به سراغ یک بازیکن تاجیکستانی رفت و با احسان پنجشنبه قرارداد بست. بازیکنی که فقط سه بار برای ذوبی‌ها به زمین رفت و باشگاه در نهایت قرارداد او را نیز خیلی زود فسخ کرد!
صنعت نفت؛ یکی از یکی بدتر
آبادانی‌ها در این فصل چهار بازیکن خارجی داشتند که یکی از یکی بدتر بودند. سباستین بیریز اروگوئه‌ای، محی‌الدینوف ازبکستانی، بابایوف تاجیکی و جلیل مزهر عراقی نفراتی بودند که اصلا نتوانستند دردی از نفت دوا کنند. 27 بازی و فقط یک گل و یک پاس گل، حاصل مجموع کار همه این بازیکنان در این فصل برای نفت آبادان است.
فولاد؛ جست‌وجوی بی‌سرانجام
فولاد در این فصل تلاش زیادی برای خرید خارجی‌های باکیفیت انجام داد. مهم‌ترین‌شان هم روبرتو تورس بود که سال‌ها در لالیگا به میدان رفته بود. بازیکنی که در همان اولین بازی‌اش برای فولاد گل سه امتیازی زد اما حتی قبل از پایان فصل از این باشگاه جدا شد. سوکیتا و آلگریا نیز خریدهای ایده‌آلی نبودند و باشگاه در میانه‌های فصل نیز با کولیبالی و پاتوسی وداع کرد. کریستوفر کنت شاید تنها خارجی به درد بخور فولاد در رقابت‌های این فصل لیگ برتر بود.
گل‌گهر؛ بازگشت بایناما
اریک بایناما بعد از جنجال‌های فصل گذشته، به گل‌گهر برگشت و عملکرد نسبتا خوبی هم در این تیم داشت. هافبک بزرگ آنها وسلی نیز بازیکن نسبتا خوبی بود اما کی‌روش استنلی دیگر آمادگی گذشته را نداشت. کی‌روش در این فصل تنها موفق به زدن دو گل برای گل‌گهری‌ها شد.
مس رفسنجان؛
این خارجی‌های گلنزن
باورنکردنی است اما منشا و شیمبا به عنوان دو مهاجم گرانقیمت در فوتبال ایران که هر دو سابقه آقای گلی لیگ را نیز دارند، در این فصل روی هم فقط 6 گل زدند. بهترین خارجی این فصل مس رفسنجان، جفرسون باهیا بود که 28 بار در ترکیب تیم قرار گرفت و یکی از بهترین مدافعان لیگ به شمار می‌رفت.
مس کرمان؛ افتضاح بودند
خرید دو بازیکن خارجی بی‌کیفیت مثل ران تونگیک و بورا نوگیرا، پروسه سقوط مس را تسهیل کرد. شاید اگر باشگاه به جای این دو نفر به نفرات جوان اعتماد بیشتری می‌کرد، حالا در لیگ باقی می‌ماند.
نساجی؛ آداما و صفر گل زده!
آداما نیان هم با صفر گل زده، عجیب‌ترین مهاجم این فصل لیگ برتر بود. بازیکنی که حتی برای باز کردن دروازه خالی هم مشکل داشت!
دیدگاه تان را بنویسید