نگاهی به ترینهای لیگ برتر بیست و دوم؛ سال سرخ
حالا که لیگ برتر به پایان رسیده، بد نیست برخی از آمارهای این فصل لیگ را مرور کنیم. لیگی که تا هفتههای پایانی، سه مدعی جدی داشت و به لحاظ کیفی نیز فصل خوبی به شمار میرفت. در این فصل ۲۴۰ بازی برگزار شد و ۴۸۰ توپ هم از خط دروازهها عبور کرد. عددی که هنوز فاصله زیادی با استانداردهای جهانی دارد.
آریا رهنورد
برندهترین: پرسپولیس یحیی، برندهترین تیم این فصل رقابتهای لیگ برتر به شمار میرفت. آنها دقیقا دو سوم بازیهایشان را بردند تا در نهایت روی سکوی اول قرار بگیرند. در حقیقت پرسپولیس از هر سه بازی در لیگ، برنده دو بازی شد تا جام را بالای سر ببرد. رسیدن به 20 پیروزی در یک فصل، عدد قابل توجهی به نظر میرسید. دو رقیب قرمزها در مسیر قهرمانی هم البته به این تیم نزدیک بودند. سپاهان در این فصل برنده 19 مسابقه شد و استقلال هم در این فصل 18 پیروزی به دست آورد.
نبرترین: تیمهای سقوطکننده از جدول لیگ برتر، بیشتر از هر تیم دیگری با رسیدن به برد غریبه بودند. نفت مسجدسلیمان و مس کرمان در این فصل فقط در چهار مسابقه به پیروزی رسیدند و همین آمار افتضاح، در نهایت آنها را راهی رقابتهای لیگ یک کرد. مس فقط یک سال بعد از صعود به لیگ، دوباره به دسته پایینتر برگشت تا آسانسور جدید فوتبال ایران باشد.
نبازترین: نبازترین تیم فصل، عنوانی است که باید به سپاهان تعلق بگیرد. چراکه تیم مورایس در این فصل تنها در سه مسابقه طعم شکست را چشید. آنها اوایل فصل برابر فولاد شکست خوردند، سپس در میانههای فصل به پیکان باختند و اواخر فصل نیز یک شکست را روبهروی تراکتور تجربه کردند. سپاهان بهترین تیم خانگی این فصل نیز بود و در لیگ بیست و دوم فقط یک بار در نقش جهان شکست خورد.
ببازترین: طبق انتظار، این رکورد هم به پایین جدول اختصاص دارد و شامل حال تیم قعرنشین لیگ میشود. نفت مسجدسلیمان در 18 مسابقه این فصل شکست خورد تا با رقم زدن یک رکورد بسیار ناامیدکننده، اولین تیمی باشد که به دستههای پایینتر تبعید میشود.
سلطان مساویها: در این فصل رقابت عجیبی بین ذوب آهن و آلومینیوم اراک در لیگ برتر بر سر تساوی وجود داشت. هر دو تیم هم تقریبا از هر دو بازی، در یک بازی به تساوی میرسیدند. در نهایت این تیم مهدی رحمتی بود که با رسیدن به 16 تساوی، در این زمینه رکورددار لیگ برتر بیست و دوم شد. آنها به لطف دفاع خوب و نمایش عالی گلرشان، خیلی سخت گل میخوردند و از آنجایی که در خط حمله، یک تیم آرمانی نبودند، نتایج مساوی زیادی را تجربه میکردند.
بهترین دفاع، بهترین حمله: عنوان بهترین خط دفاعی فصل برای مدت زیادی در اختیار مس رفسنجان بود. آنها حتی میخواستند اولین تیمی باشند که تعداد گل خوردهشان را تکرقمی نگه میدارند اما تیم ربیعی در هفتههای آخر کمی دچار لغزش شد و سرانجام 15 گل خورد تا عنوان بهترین خط دفاعی را به پرسپولیس تقدیم کند. قرمزهای تهران با تنها 13 گل خورده، صاحب بهترین خط دفاعی فصل بودند تا دوباره ثابت کنند که در فوتبال گل نخوردن، برای بردن جامهای مختلف کافی است. عنوان بهترین خط حمله فصل نیز به استقلال ساپینتو تعلق گرفت. تیمی که توانست در لیگ برتر بیست و دوم 52 گل بزند. البته پیروزی پرگل هفته آخر آنها تاثیر بسیار زیادی روی سرقت این لقب از سپاهان داشت.
بدترین دفاع، بدترین حمله: بدترین خط دفاعی لیگ با اختلاف زیادی به نفت مسجدسلیمان اختصاص دارد. تیمی که در 30 بازی 59 گل دریافت کرده است! آنها صاحب یکی از ضعیفترین خطوط دفاعی تاریخ لیگ برتر بودند. تیمی که تقریبا به ازای هر مسابقه در لیگ، دو گل دریافت کرده است. رکورد بدترین خط حمله لیگ البته به مسجدسلیمانیها مربوط نمیشود. این رکوردی است که پیکان و مجتبی حسینی به آن دست پیدا کردهاند. تیمی که در 30 بازی این فصل فقط 12 گل زده و یک فصل ناامیدکننده را از این حیث پشت سر گذاشته است. پیکان در دفاع، تیم بدی نبود اما در حمله، ناامیدکننده به نظر میرسید.
بهترین پیروزی فصل: بهترین پیروزی این فصل لیگ برتر، در آخرین هفته رقم خورد. جایی که استقلال در یک نمایش عجیب، هفت گل به تراکتور زد و این تیم را با نتیجه هفت بر یک شکست داد. این بازی همچنین پرگلترین جدال این فصل لیگ برتر ایران نیز به شمار میرفت. این بهترین برد خانگی لیگ برتر بیست و دوم نیز بود.
بهترین برد خارج از خانه: بهترین برد خارج از خانه این فصل لیگ برتر، برای گلگهر اتفاق افتاد. تیمی که توانست در مسجدسلیمان، پنج گل به نفت بزند و یک پیروزی بزرگ را جشن بگیرد. این شروع روزهای بد نفت مسجدسلیمان در رقابتهای لیگ برتر بود.
پرتماشاگرترین بازی : نبرد تراکتور و سپاهان در دور برگشت، پرتماشاگرترین بازی لیگ برتر به شمار میرفت. تراکتوریها در آن مسابقه، استادیوم را کاملا پر کردند و استقبال فوقالعادهای از تیمشان داشتند.
دیدگاه تان را بنویسید