چطور می‌توان این هفته منچسترسیتی را توصیف کرد؟ تیمی که چهارشنبه‌شب، چهار گل به رئال مادرید زد و شنبه‌شب، قهرمانی لیگ برتر را جشن گرفت. بدون تردید تیم پپ، یکی از بهترین تیم‌های تاریخ فوتبال باشگاهی انگلیس است. تیمی که حتی می‌تواند فاتح سه‌گانه شود و به رویای ناتمام یورگن کلوپ برای لیورپول، لبخند بزند. پپ حالا دیگر یک نابغه انکارنشدنی است. کسی که باعث شده سخت‌ترین لیگ دنیای فوتبال، کاملا «تک قطبی» شود. دستیار سابق او هم نتوانسته این بازی را به هم بزند. تا وقتی مرد اسپانیایی در این لیگ باشد، کنار زدن او و تیمش معجزه می‌خواهد.

 

متخصص لیگ

شاید در تورنمنت‌های حذفی، گاهی همه چیز غیرقابل پیش‌بینی باشد اما در رقابتی مثل لیگ، پپ به ندرت طعم ناکامی را چشیده است. او تابستان 2007 سرمربی تیم دوم باشگاه بارسا شد و با این تیم، قهرمانی سطح چهارم فوتبال اسپانیا را جشن گرفت. پپ تابستان 2008 به تیم اصلی بارسا رسید و در سه فصل متوالی، قهرمان لالیگا شد. بهترین شروع ممکن برای یک مربی در لیگی که غولی مثل رئال مادرید هم در آن حضور داشت. پپ در چهار فصل هدایت بارسا، فقط یک بار نتوانست قهرمانی لیگ را به دست بیاورد. او سپس به بایرن مونیخ رفت و برای سه سال متوالی نیز رقبای داخلی را با این تیم تار و مار کرد تا هیچ‌وقت از سکوی قهرمانی بوندس‌لیگا جدا نشود. کمی باورنکردنی و فانتزی به نظر می‌رسد اما این مربی حالا پنجمین قهرمانی‌اش در رقابت‌های لیگ برتر را جشن می‌گیرد! او و سر الکس فرگوسن تنها مربیان تاریخ این لیگ هستند که سه قهرمانی متوالی در کارنامه دارند. در حقیقت از زمانی که پپ گواردیولا مربیگری را شروع کرده، تیم‌های او فقط و فقط در دو فصل قهرمان لیگ نشده‌اند. یک بار مورینیو و یک بار کلوپ، جام را از پپ دزدیده‌اند اما به جز آن، گواردیولا همیشه روی سکوی اول بوده است. جالب اینکه در همه این سال‌ها، تیم‌های او هیچ‌وقت در رده‌ای پایین‌تر از رده دوم در جدول نهایی لیگ قرار نگرفته‌اند. آیا پپ واقعا یک انسان است؟ شاید هم او مثل لئو مسی از سیاره دیگری آمده باشد!  پپ همین حالا بالاتر از مورینیو و ونگر، دومین مربی پرافتخار تاریخ لیگ برتر به حساب می‌آید. او همچنین پرافتخارترین مربی غیربریتانیایی تاریخ این لیگ نیز محسوب می‌شود.

مسیر قهرمانی

سومین قهرمانی متوالی سیتی در لیگ چطور ساخته شد؟ پپ در تابستان، تغییرات نسبتا زیادی را در تیمش ایجاد کرد. این تغییرات البته بیشتر شامل وداع با مهره‌های نیمکت‌نشین تیم بودند. ظاهرا گواردیولا قصد داشت تیم را کمی خلوت کند و برای بازیکنان اصلی‌اش، فضای بیشتری داشته باشد. استرلینگ، ژسوس و زینچنکو سه مهره جداشده مهم سیتی در نقل و انتقالات بودند که با رقم‌های خوبی نیز به فروش رسیدند. پپ در خط حمله، یک هیولای گلزن لازم داشت و به همین دلیل به سراغ ارلینگ هالند رفت. کالوین فیلیپس از لیدز جذب شد و خولیان آلوارز نیز بعد از قرارداد قرضی‌اش با ریورپلاته، به سیتی پیوست. به نظر می‌رسید آنها در خط حمله، کاملا تقویت شده‌اند. پپ در طول فصل، چند بار ترکیب و نحوه چینش بازیکنان سیتی را تغییر داد. در مقطعی از فصل به نظر می‌رسید سیتیزن‌ها شانسی برای قهرمانی ندارند اما تیم گواردیولا به مرور زمان به اوضاع مسلط شد. بهترین ترکیب ممکن برای سیتی، وقتی از راه رسید که پپ تصمیم گرفت مدافع میانی تیمش جان استونز را به خط هافبک ببرد. تغییری که به شدت جواب داد. گواردیولا در میانه‌های فصل، کانسلو را به بایرن فروخت و آکانجی را نیز به دفاع کنار برد. تغییر پست دو مدافع میانی در سیتی، کلید تبدیل شدن این تیم به یک تیم مرگبار بود. تیمی که بعد از برد پرگل در بازی برگشت روبه‌روی آرسنال، دیگر عملا جام را در آغوش گرفته است.

هنوز تمام نشده است

هرگز تصور نکنید کار برای پپ و تیمش کاملا تمام شده است. آنها هنوز دو جام مهم دیگر دارند و برای بردن سه‌گانه می‌جنگند تا برای همیشه، بخشی از تاریخ فوتبال انگلیس باشند. بردن دو جام بعدی، ماجرایی است که آنها را از هر سوپرتیم دیگری متمایز خواهد کرد. سیتی در فینال اف‌ای کاپ با یونایتد روبه‌رو می‌شود و در فینال لیگ قهرمانان نیز با اینتر مسابقه می‌دهد. آنها از هر دو حریف‌شان بهتر هستند اما در روز مسابقه، باید مثل همیشه دقیق و بی‎رحم نشان بدهند.

مرد بی‌نهایت غمگین

بی‌نهایت غمگین هستم! این توصیف میکل آرتتا از شرایط این روزهایش بعد از قهرمانی سیتی در لیگ برتر است. تیم او در این فصل 248 روز صدرنشین بود و عملا به اولین تیم تاریخ لیگ برتر تبدیل شد که با این میزان از صدرنشینی، جام را به دست نمی‌آورد. ستاره‌های جوان آرسنال، آماده روبه‌رو شدن با فشار نبودند و در هفته‌های حساس آخر فصل، کم آوردند. این قهرمانی هر چقدر که از زاویه سیتی جذاب باشد، از زاویه آرسنالی‌ها تلخ و غم‌انگیز خواهد بود.