اثر پروانه‌ای!

همان‌طور که انتظار می‌رفت، اینتر بعد از شروع توفانی مسابقه رفت روبه‌روی میلان، مشکلی برای شکست دادن این تیم در بازی برگشت نداشت. میلان در این دو بازی، در قواره‌های یک تیم برنده نبود و موفق نشد بازی‌اش را به حریف تحمیل کند.

با این حال اگر کمی به عقب برگردیم، با داستان عجیبی روبه‌رو می‌شویم که شاید نقش مهمی در رقم خوردن این تجربه دیوانه‌وار برای اینتر داشته باشد. کمی قبل از پایان دور گروهی لیگ قهرمانان، اروگوئه و تیم ملی ایران در یک نبرد دوستانه با هم روبه‌رو شدند. ربط ماجرا به اینتر چیست؟ خیلی زود متوجه خواهید شد. در آن مسابقه دوستانه بین تیم‌های کی‌روش و دیگو آلونسو، آرائوخو برای مهار سردار آزمون استارت زد و آسیب دید. وقتی دوربین‌ها جلوتر رفتند تا وضعیت این مدافع را به نمایش بگذارند، مشخص شد که آسیب‌دیدگی جدی است.

آرائوخو البته در نهایت به جام جهانی رسید اما همه نبردهای باشگاهی قبل از جام را از دست داد. برای ژاوی، این فقط یک معنا داشت. اینکه بازی حساس و تعیین‌کننده تیم او با اینتر، باید در غیاب بهترین و آماده‌ترین مدافع بارسا انجام شود. دو تیم در نیوکمپ به مصاف هم رفتند و بارسا، گل اول بازی را زد تا برنده به رختکن برود. با این حال تزلزل پیکه در قلب دفاع و نمایش افتضاح مدافعان بارسا بدون آرائوخو، کاری کرد تا اینتر به بازی برگردد.  بارسا آن روز سه بار به گل رسید اما سه بار هم گل خورد تا در نهایت اینتری‌ها بتوانند به عنوان تیم دوم جدول راهی مرحله

بعدی شوند.

شاید اگر آرائوخو مقابل ایران مصدوم نشده بود، اینتر حتی از دور گروهی هم رد نمی‌شد. آن تیم اما از گروه مرگ لیگ قهرمانان صعود کرد و با قرعه ایده‌آلی نیز روبه‌رو شد. اینتر در اولین دور حذفی، با پورتو مسابقه داد و به کمک درخشش اونانا، این تیم را کنار زد.

آنها در مرحله بعدی نیز با تیمی از پرتغال مواجه شدند و این بار، بنفیکا را شکست دادند. جدول دور حذفی لیگ قهرمانان برای اینتر، بیشتر شبیه جام حذفی پرتغال شده بود! حریف بعدی آنها از شهر خودشان آمد. این بار هم اما مصدومیت بهترین بازیکن میلان یعنی رافا لیائو، کار اینتر را ساده کرد. در مجموع همه چیز دست به دست هم داد تا تیم اینزاگی به فینال برسد.

نراتزوری بعد از 12 سال، حالا در مهم‌ترین مسابقه اروپایی فصل به میدان خواهد رفت. آن هم در فصلی که به لحاظ فنی، اصلا تیم درخشانی نبوده است. در وصف شرایط اینتر همین بس که این تیم برای اولین بار بعد از عصر مورینیو، فینالیست اروپا شده اما مدیران باشگاه برای تمدید با سیمونه اینزاگی تردید دارند! در حقیقت باشگاه مطمئن نیست که او مربی کاملی برای ایستادن در این جایگاه باشد. همین موضوع نشان می‌دهد که این صعود به فینال، از یک مسیر فنی اتفاق نیفتاده است.

با این حال هواداران باشگاه باید از موفقیت بزرگ و کم‌سابقه تیم‌شان به شدت لذت ببرند. این تجربه‌ای است که شاید دوباره خیلی زود تکرار نشود.