شش دلیل برای قهرمانی بارسا در لالیگا؛ گل نخور، جام ببر!

 آریا طاری

فاکتور ژاوی

ارنستو والورده مردی بود که سال‌ها در لالیگا سابقه کار داشت و خیلی خوب این لیگ را می‌شناخت. بعد از او اما ستین انتخاب درستی به شمار نمی‌رفت و از آخرین تجربه حضور رونالد کومان در بارسا زمان زیادی گذشته بود. ژاوی اما تیم متفاوتی برای بارسا ساخت. تیمی که از شروع فصل، با انگیزه قهرمانی لالیگا به زمین رفته بود. شاید کم‌تر کسی به اندازه ژاوی فوتبال اسپانیا و تیم‌هایش را بشناسد. چراکه او سال‌های سال در همین لیگ به میدان رفته و زیر و بم لالیگا را حفظ است. شناخت خوب ژاوی از فوتبال اسپانیا، به کیفیت نتایج این فصل بارسا کمک زیادی کرد. شاید او در تورنمنت‌های اروپایی خوب نتیجه نگرفته باشد اما این قهرمانی مقتدرانه، نشان می‌دهد که تیمش به خوبی مهیای یک رقابت جدی و مهم بوده است. ژاوی غرور اسپانیایی را دوباره به بارسا برگرداند و این تیم را به بالاترین نقطه در فوتبال این کشور رساند.

بهترین نسخه مرد آلمانی

مارک آندره تراشتگن در چند سال گذشته آنقدر دچار لغزش شده بود که هواداران باشگاه حتی در مورد ماندن او در تیم تردید داشتند اما مارک در این فصل، دوباره اوج گرفت و بهترین نسخه از خودش را در بارسا به نمایش گذاشت. او همین حالا و قبل از پایان فصل، رکورددار بیشترین کلین‌شیت یک گلر در همه دوران حضور بارسا در لالیگا شده است. آماری که نشان می‌دهد این سنگربان چقدر در این فصل درخشان بوده است. مارک بارها با واکنش‌های تماشایی، در بازی‌های حساس ورق را به نفع بارسا برگرداند. تیمی که بسیاری از بازی‌های فصل را با نتیجه یک بر صفر برده، حتما یک گلر آماده و بی‌اشتباه روی خط دروازه لازم داشته است.

یک دفاع بی‌نقص

بارسلونا برای چند سال از دفاع آشفته‌اش ضربه خورده بود اما ژاوی این وضعیت را درست کرد. او دفاع منظمی برای بارسا ساخت. دفاعی که آمارش در رقابت‌های این فصل لالیگا استثنایی بوده است. کونده در سمت راست، آرائوخو و کریستنسن در مرکز و بالده در سمت چپ، بهترین‌های خط دفاع بارسا در رقابت‌های این فصل لالیگا بودند. مارکوس آلونسو، جوردی آلبا و اریک گارسیا نیز هر کدام در مواقعی برای تیم به میدان رفتند. خداحافظی پیکه در میانه‌های فصل نیز به باشگاه کمک کرد تا اشتباه کم‌تری را در خط دفاعی‌اش تجربه کند. جالب اینکه حتی با وجود این آمار درخشان، ژاوی هنوز از خط دفاعی تیمش کاملا راضی نیست و به همین خاطر از همین حالا مدافع میانی بیلبائو یعنی اینیگو مارتینز را جذب کرده است. شاید اگر آرائوخو در روزهای سرنوشت‌ساز لیگ قهرمانان آسیب نمی‌دید، بارسا بالاتر از اینتر از دور گروهی لیگ قهرمانان صعود می‌کرد.

چرخش در خط هافبک

بارسا در این فصل، گزینه‌های زیادی برای ایجاد تغییر و چرخش در خط هافبک داشت و این موضوع برای یک لیگ فشرده و طولانی، حیاتی به نظر می‌رسید. سرخیو بوسکتس، فرانکی دی‌یونگ و گاوی هافبک‌های ثابت بارسا بودند اما فرانک کسیه بازی‌های خوبی برای بارسا انجام داد و گل‌های مهمی نیز زد. درست همان‌طور که سرجی روبرتو نیز چند نمایش خوب در خط میانی برای تیمش داشت. ژاوی حتی در چند بازی به پابلو توره جوان بازی داد و از عملکرد این بازیکن در مرکز زمین راضی بود. بارسا در این بخش از زمین مشکلی نداشت و به خوبی در این فصل توانست در بسیاری از بازی‌ها مرکز زمین را کنترل کند.

لوانگلسکی!

داشتن مهاجمی در قواره‌های لواندوفسکی نیز کمک بزرگی به بارسا کرد. لوا در بسیاری از نبردهای میلی‌متری، گل تعیین‌کننده بازی را زد و از بارسا یک برنده ساخت. وقتی این ستاره در بوندس‌لیگا به میدان می‌رفت، خیلی‌ها باور داشتند که آقای گلی بوندس لیگا ساده است اما حالا لوا در اولین تجربه حضور در لالیگا، فاصله زیادی با آقای گلی ندارد و احتمالا کفش طلا را از آن خودش می‌کند. ژاوی با داشتن این مهاجم در این فصل، به شدت خوشبخت بود. این قهرمانی مقتدرانه بدون مرد لهستانی به دست نمی‌آمد.

رئال، رئال نبود

شاید کمی بی‌رحمانه باشد اما باید پذیرفت که رئال هم در این فصل آن رئال همیشگی نبود و انگار انگیزه‌ای برای بردن لالیگا نداشت. اتلتیکو نیز در بسیاری از هفته‌های فصل ضعیف‌تر از حد انتظار ظاهر شد. در مجموع بارسا رقیب چندانی برای بردن لالیگا در اطراف خودش احساس نمی‌کرد و به همین خاطر، با دردسر زیادی نیز در طول این فصل روبه‌رو نشد.