نگران نیستیم!

آریا طاری

تیم ملی هیچ‌وقت در آستانه یک تورنمنت بزرگ، با این حجم از آسیب‌دیدگی نفرات اصلی روبه‌رو نبوده است. شاید اگر این اتفاق در دوره قبلی جام ملت‌ها در استرالیا رخ می‌داد، ایران حتی برای صعود از مرحله گروهی نیز با دردسر روبه‌رو می‎شد. چند ستاره به دلیل مصدومیت از فهرست نهایی تیم ملی خط خورده‌اند و وضعیت چند بازیکن شناخته‌شده دیگر، همچنان مبهم به نظر می‌رسد. این آسیب‌دیدگی‌ها اما نمی‌توانند به تنهایی این نسل از فوتبال ایران را در معرض ناامیدی قرار بدهند. چراکه تیم ملی، مهره‌های پرانگیزه بسیار زیادی برای پر کردن جای خالی همه نفرات‌ اصلی‌اش در اختیار دارد. تعداد لژیونرهای فوتبال ایران در چند سال گذشته به شکل قابل توجهی افزایش پیدا کرده‌اند و حالا این تیم بیشتر از همیشه از تجربه بین‌المللی برخوردار است. نباید انکار کرد که سطح لیگ برتر نیز نسبت به گذشته پیشرفت زیادی داشته و حالا دیگر مهره‌های شاغل در لیگ داخلی نیز با آمادگی قابل قبولی در اختیار تیم ملی قرار می‌گیرند. آن‌چه در مورد این تیم اهمیت بسیار زیادی دارد، فاصله کم میان نفرات در پست‌های مختلف است. تیم ملی در جام جهانی 2006 پس از مصدومیت چند ستاره مهم به دلیل اختلاف وحشتناکی که میان مهره‌های اصلی و نیمکت‌نشین وجود داشت، هرگز نتوانست تعادل پیدا کند اما حالا فاصله نفر اول در هر بخش از زمین با نفرات دوم و سوم، دیگر چندان زیاد نیست و به همین خاطر، کنار آمدن با آسیب‌دیدگی‌ها نسبت به گذشته ساده‌تر به نظر می‌رسد.

از آن‌جایی که ایران بعد از جام جهانی با یک هافبک دفاعی به مصاف رقبا می‌رود، احتمالا ابراهیمی بهترین گزینه ممکن خواهد بود. او در اولین مسابقه جام جهانی روبه‌روی مراکش نیز در غیاب عزت‌اللهی در ترکیب اصلی قرار گرفت

رقابت در همه پست‌های تیم کی‌روش در آستانه جام ملت‌ها، به اوج رسیده است. در شرایط فعلی اگر هر کدام از سه دروازه‌بان اصلی تیم مصدوم شوند، سیدحسین حسینی می‌تواند با آمادگی قابل قبولی خودش را به تیم برساند. این تیم اگر وریا غفوری و یا رامین رضاییان را از دست بدهد، می‌تواند روی صادق محرمی جوان و مستعد برای بازی در سمت راست خط دفاعی حساب باز کند. در قلب دفاع، گزینه‌های متعددی برای کی‌روش وجود دارد و در سمت چپ خط دفاعی نیز، احسان حاج‌صفی و میلاد محمدی به رقابت نزدیک برای فیکس‌ شدن ادامه می‌دهند. «سعید عزت‌اللهی» تا امروز مهم‌ترین غایب ایران در جام ملت‌ها به شمار می‌رود اما پر کردن جای خالی او نیز، برای سرمربی پرتغالی یک ماموریت غیرممکن نخواهد بود. شاید اگر چند سال قبل ایران جواد نکونام و یا آندو تیموریان را در خط میانی از دست می‌داد، دیگر نمی‌توانست زوج مطمئنی در میانه میدان خلق کند اما حالا به جای سعید مصدوم، نفراتی مثل امید ابراهیمی، احمد نوراللهی و حتی روزبه چشمی در اختیار تیم ملی هستند. از آن‌جایی که ایران بعد از جام جهانی با یک هافبک دفاعی به مصاف رقبا می‌رود، احتمالا ابراهیمی بهترین گزینه ممکن خواهد بود. او در اولین مسابقه جام جهانی روبه‌روی مراکش نیز در غیاب عزت‌اللهی در ترکیب اصلی قرار گرفت و با تکل‌ها، توپ‌گیری‌ها و پاس‌های دیدنی‌اش، بهترین بازیکن این تیم بود و نمایش سلحشورانه‌ای در زمین مسابقه داشت. اگر علیرضا جهانبخش در نهایت نتواند تیم ملی را در جام ملت‌ها همراهی کند، علی‌ قلی‌زاده در آخرین مسابقه مرحله گروهی به تیم ملحق خواهد شد تا در سمت راست خط هافبک قرار بگیرد. این تیم اشکان دژاگه را نیز در اختیار دارد و حتی می‌تواند از مهدی طارمی در سمت راست خط هافبک استفاده کند. مهدی ترابی و وحید امیری بازیکنان گذشته و آینده پرسپولیس، جنگ بزرگی در سمت چپ خط هافبک خواهند داشت و احتمالا از بین کریم و مسعود نیز یک نفر شانس فیکس‌ شدن را به دست می‌آورد. حتی با وجود مصدومیت کاوه، کی‌روش آنقدر به مهاجمانی مثل قدوس و آزمون اعتقاد دارد که علی علیپور را از تیمش کنار گذاشته است.

تیم ملی در هیچ نقطه‌ای از زمین، خلاء بزرگی احساس نمی‌کند. مصدومیت ستاره‌ها نیز بیشتر از آن که سرمربی پرتغالی را وحشت‌زده کند، کار او را برای انتخاب فهرست نهایی راحت کرده است. شاید برای مهره‌هایی مثل سعید عزت، از دست دادن یک تورنمنت مهم ملی نگران‌کننده باشد اما این اتفاق، فضا را در اختیار بازیکنانی قرار خواهد داد که تا امروز سهم‌شان را از ترکیب تیم ملی نگرفته‌اند. تیمی که برای جام ملت‌ها به امارات سفر می‌کند، شاید یکدست‌ترین تیم ملی چند دهه گذشته باشد. این تیم به جای تلفیق ستاره‌های بزرگ و مهره‌های معمولی، از نفراتی هم‌سطح ساخته شده و هیچ بازیکنی در آن، از خود تیم بالاتر و مهم‌تر نیست. نزدیک‌ بودن مهره‌ها به هم، شاید کلید بزرگ موفقیت این مجموعه در امارات باشد.