داستان ادامه‌دار فهرست مربیان مدنظر تیم ملی؛ فصل حراج نیمکت!

 آریا طاری

این انصراف، واقعی است؟

اولین نفری که از فهرست مربیان مدنظر فدراسیون فوتبال، انصراف داد و حاضر نشد هدایت تیم ملی را قبول کند، امیر قلعه‌نویی بود. جالب اینکه او در این استعفانامه اینستاگرامی، از تدوین یک برنامه جامع برای تیم ملی هم خبر داد و البته به جای خالی چهره‌هایی مثل علی دایی و یحیی گل‌محمدی اشاره کرد. امیر قطعا کار در تیم ملی را می‌خواست و علاقه زیادی به حضور دوباره روی نیمکت این تیم داشت. او همیشه احساس کرده که حقش را از تیم ملی نگرفته و در دوره اول با بدشانسی روبه‌رو شده است. به همین خاطر نباید انصرافش را هم چندان جدی گرفت. به نظر می‌رسد همین حالا اگر دوباره به این مربی اصرار شود، او تصمیمش را عوض می‌کند و روی نیمکت تیم ملی می‌نشیند. ظاهرا فشارهایی هم در اطراف تیم ملی وجود داشته که هدایت این تیم به او سپرده شود. به هر حال قلعه‌نویی هنوز یک گزینه جدی است و گذاشتن یک استوری در اینستاگرام، نمی‌تواند این پرونده را ببندد. او همچنان شانس حضور روی نیمکت تیم ملی را دارد و ممکن است ظرف روزهای آینده به شکلی ناگهانی به عنوان سرمربی جدید تیم ملی نیز مطرح شود.

دو انصراف دیگر

مهدی تارتار هم یکی دیگر از مربیانی بود که تصمیم به ترک این فهرست گرفت. البته اینکه چرا او در فصلی که چنین نتایجی با ذوب گرفته باید نامزد هدایت تیم ملی شود هم در نوع خودش باورنکردنی به نظر می‌رسد. نکته جالب استعفای این مربی، کنار رفتن او به نفع امیر قلعه‌نویی بود. تارتار تاکید کرد که دوست دارد ژنرال را روی نیمکت تیم ملی ببیند. نفر دیگری که از این فهرست انصراف داد، ساکت الهامی بود. البته الهامی یک گزینه جدی به شمار نمی‌رفت و در بین پنج گزینه اصلی فدراسیون هم قرار نداشت اما به هر حال نامش مطرح شده بود. او تصمیم هوشمندانه‌ای گرفت و به سرعت خودش را از این بازی بیرون کشید.

این مرد    ول   نمی‌کند!

از بین چهره‌های حاضر در بین نامزدهای فدراسیون، فقط این حسین فرکی است که سفت و سخت پای کار ایستاده و ماجرا را رها نمی‌کند. فرکی همه چیز را جدی گرفته و حتی به سرعت برای فدراسیون برنامه نوشته است. فرکی زمانی دستیار برانکو در تیم ملی بود اما در همان تیم نیز دستیار دوم به شمار می‌رفت. او بعدها در قامت سرمربی دو موفقیت بزرگ را تجربه کرد و توانست با سپاهان و فولاد قهرمان لیگ برتر شود. اگر قرار بود فرکی سرمربی تیم ملی شود، این اتفاق باید همان موقع برای او رخ می‌داد نه حالا که هفت سال از آخرین قهرمانی‌اش در لیگ برتر سپری شده است. فرکی بعد از آن تجربه‌های موفق، فقط در سایپا و پیکان کار کرد و در این دو تیم هم اصلا عملکرد خوبی نداشت.

یک سکوت پرماجرا

از بین گزینه‌های حاضر در فهرست فدراسیون، دو نفر فعلا سکوت را ترجیح داده‌اند و صحبتی در این خصوص به میان نیاورده‌اند. یکی از این افراد جواد نکونام است که نه برنامه داده و نه به سراغ انصراف رفته است. او به تازگی از فولاد خوزستان جدا شده و قبلا هم نامزد کار در تیم ملی بوده است. نکو فعلا تصمیم به سکوت گرفته است. شاید اگر انصراف قلعه‌نویی قطعی شود، او یک گزینه جدی برای فدراسیون مهدی تاج باشد. فرهاد مجیدی هم فعلا صحبتی به میان نیاورده است. او البته در قامت سرمربی تیم ملی امید با فدراسیون تاج همکاری کرده و این همکاری هم برا‌یش اصلا خوشایند نبوده است. با این وجود باید منتظر ماند و دید که این دو نفر در نهایت چه واکنشی به ماجرا نشان می‌دهند. سکوت آنها نشان می‌دهد که نکو و فرهاد در حال بررسی همه گزینه‌های روی میز هستند.

از کدام برنامه حرف می‌زنید؟

جالب‌تر از همه همین «برنامه خواستن» فدراسیون از مربیان مختلف است. این گزینه‌ها باید دقیقا چه چیزی را به عنوان برنامه تحویل بدهند؟ مگر مسئولیت برگزاری اردوها و انتخاب رقبای تدارکاتی با سرمربی تیم ملی است؟ نهایتا قرار است در این برنامه یک مشت شعار مثل جوانگرایی و کمک به سربلندی فوتبال ایران نوشته شود. دیگر نباید انتظار داشت برنامه‌ها به مراحلی فراتر از این برسند و تاثیر بیشتری هم داشته باشند. نهایتا ماجرا همین‌جا تمام خواهد شد. این برنامه هم چیزی به جز چند خط سیاه روی یک صفحه سفید نیست.