از اروپای لاتین تا غرب تهران
ناقوس جنگ در آزادی!
در این مرحله از جام حذفی فوتبال ایران، هیچ مسابقهای جذابتر و هیجانانگیزتر از نبرد استقلال و تراکتورسازی نیست. مسابقه بزرگ بین دو تیمی که شناخت کاملا دقیقی از هم دارند. چراکه همین چند روز قبل در لیگ برتر به مصاف هم رفتهاند. نسبت به آن مسابقه، این محل میزبانی است که تغییر کرده اما انگیزههای دو تیم هنوز به قوت خودشان باقی ماندهاند. این بازی برای مردان پرتغالی و اسپانیایی نیمکت دو تیم، بینهایت مهم به نظر میرسد. جدالی که برای ساپینتو و خمز، به شدت تعیینکننده خواهد بود.
آریا طاری
از زاویه ریکاردو ساپینتو، این بازی چیزی شبیه مرگ و زندگی است. او به هر قیمتی میخواهد که برنده بازی امروز باشد و شانس صعود به مرحله بعدی رقابتهای جام حذفی را از دست ندهد. این بدشانسی استقلال است که در این مرحله با یک حریف سرسخت لیگ برتری روبهرو خواهد شد. آن هم در شرایطی که بسیاری از تیمهای مدعی مقابل رقبایی از دستههای پایینتر قرار گرفتهاند. با این حال شاید از یک جهت هم این اتفاق چندان بد نباشد. این بازی فرصت یک انتقام سریع را برای سرمربی استقلال فراهم خواهد آورد. او میتواند با بردن این بازی، همه چیز را تغییر بدهد و نگاهها نسبت به خودش را عوض کند. ساپینتو در این فصل به هر دو مربی خارجی دیگر لیگ باخته و بازی امروز فرصتی است تا او بتواند بالاخره یکی از این مربیها را در فوتبال ایران شکست بدهد. او با این اتهام روبهرو شده که مرد نبردهای بزرگ نیست و حالا باید با کنار زدن تیم آماده تراکتور برای این کار تلاش کند. غیبت مرادمند در خط دفاع، یکی از نگرانیهای بزرگ سرمربی آبیها خواهد بود و به نظر میرسد باز هم زوج سیاوش یزدانی و سیلوا در این بازی در کنار هم ظاهر خواهند شد. در خط حمله نیز بزرگترین مشکل استقلالیها، غیبت بهترین گلزن این تیم یعنی محمد محبی است. در غیاب او بعید نیست قایدی، یامگا و شهباززاده ترکیب خط حمله را تشکیل بدهند. استقلال این فصل بدون محبی، اصلا در حمله زهردار نبوده و این مسالهای است که باید در جدال با تراکتور برطرف شود. بدون شک اگر آبیها در حضور هوادارانشان به میدان میرفتند شرایط کاملا به سودشان بود اما در شرایط فعلی، میزبانی تفاوت زیادی برای دو تیم به وجود نخواهد آورد.
تقابل استقلال و تراکتور در جام حذفی، یک انتقام سریع را برای سرمربی استقلال فراهم خواهد آورد. ساپینتو در این فصل به هر دو مربی خارجی دیگر لیگ باخته و بازی امروز فرصتی است تا او بتواند بالاخره یکی از این مربیها را در فوتبال ایران شکست بدهد
از زاویه پاکو خمز، این مسابقهای برای تثبیت شدن در فوتبال ایران است. شکست دادن استقلال در لیگ برتر، فرصت خوبی بود تا او خودی نشان بدهد و حالا جام حذفی، تجربه مهیج دیگری برای این مربی به شمار خواهد رفت. تیم پاکو در خانه خودش روبهروی استقلال تیمی بسیار شجاع بود و فوتبالی پرفشار و مبتنی بر دوندگی بازی کرد. آیا آنها در آزادی نیز تا این اندازه رو به جلو بازی خواهند کرد؟ آیا آنها در صورت باز کردن دروازه استقلال در این بازی هم، با نفرات زیادی در زمین حریف ظاهر خواهند شد؟ این سوالهایی است که خمز امروز به آنها جواب میدهد. او در نبرد قبلی با آبیها بهترین گلزن تیمش یعنی محمد عباسزاده را در اختیار نداشت و ناچار شد بدون مهاجم نوک تخصصی به میدان برود. او دو هافبک تیمش یعنی قنبری و حسینی را در خط حمله قرار داد و کاملا از این نقشه، نتیجه گرفت. بسته نگه داشتن دروازه روبهروی تیم ساپینتو نیز موفقیتی بود که باید تکرار شود. خمز در چند دیدار گذشته از کیفیت استادیومها انتقاد کرده بود و مدعی شده بود که روی این چمنها نمیتوان تیکی تاکا بازی کرد. حالا اما تیم او برای نبرد امروز به بهترین چمن در ایران قدم میگذارد و این موضوع شانس تراکتوریها برای پشت سر گذاشتن یک نمایش خوب را بیشتر خواهد کرد. خمز به خوبی میداند که اگر برنده بازی امروز باشد، با دو پیروزی برابر استقلال در یک هفته، به قهرمان تراکتوریها بدل خواهد شد. در نتیجه این مربی نیز انگیزههای بسیار زیادی برای این نبرد خواهد داشت. تراکتور با توجه به شرایط این فصل، کار سختی برای قهرمانی رقابتهای لیگ دارد اما شاید بردن جام حذفی برای آنها میسر باشد. افتخاری که در طول تاریخ دو بار برای این باشگاه به دست آمده و حالا آنها به دنبال سومین تجربه موفقشان در این تورنمنت هستند.
این یک جنگ تمامعیار خواهد بود. یک نبرد فوقالعاده بین دو تیمی که هم به فوتبال مالکانه علاقه دارند و هم دو گلر استاندارد را روی خط دروازه قرار خواهند داد. دو باشگاهی که البته هیچوقت از حواشی بزرگ خالی نبودهاند. این بازی جدال بین دو مربی سرشناس است که در اسپانیا و پرتغال، شهرت زیادی دارند و به دنبال محکم کردن جای پایشان در فوتبال ایران هستند. در انتهای این نبرد، فقط یکی از این دو تیم در جدول مسابقهها باقی خواهد ماند. این یک دوئل نفسگیر است که فقط به یک مربی فرصت نفس کشیدن میدهد.
دیدگاه تان را بنویسید