معجزه شماره ۱۰

یک نفر در تلویزیون جملاتی علیه علی دایی به زبان آورده و اهالی فوتبال نیز پاسخ او را داده‌اند. او از این حرف زده که دایی به واسطه داشتن قد بلند، کار راحتی برای فوتبالیست ‌شدن داشته و فوتبالیست‌ها نیز از این گفته‌اند که شهریار برای سال‌ها مزد تلاش مستمرش در زمین مسابقه را گرفته است.

مساله اما چیزی فراتر از یک مطلب جنجال‌برانگیز و چند پاسخ تند و تیز به نظر می‌رسد. شما می‌توانید در قامت کارشناس یک برنامه تلویزیونی، عقاید و رفتارهای علی دایی را به نقد بکشید. حتی از فعالیت‌های او در فضای مجازی ایراد بگیرید یا حتی کارنامه مربیگری‌اش را زیر سوال ببرید. می‌توانید با سلیقه او همخوان نباشید و اساسا نکاتی در مورد این چهره به زبان بیاورید اما کاش اجازه بدهید مسائل تخصصی، تخصصی بمانند و به همین سادگی لگدمال نشوند. فوتبال یک مساله تخصصی است. بله، همه دوست دارند در مورد فوتبال حرف بزنند. همه دوست دارند خودشان را کارشناس معرفی کنند اما باور کنید که فوتبال در قرن بیست و یکم، دیگر یک مساله کاملا تخصصی است و برای حرف زدن از آن، باید دانش کافی را داشته باشید. حتی اگر دانش کافی را ندارید، دیگر حداقل باید بدانید که اساسا در این رشته ورزشی قد بلند، اصلا یک «امتیاز» برای ساختن یک فوتبالیست «کامل» نیست. اگر به عنوان دروازه‌بان یا دفاع قامت بلندی داشته باشید، از دیگران جلوتر هستید اما همه می‌دانند که بازیکنی در پست علی دایی، با قد و قامت بلند چه کار سختی برای بازی کردن با توپ و جریان دادن به بازی روی زمین دارد. این قد و قامت، کار هر مهاجمی را دشوار خواهد کرد.

حرف زدن از فوتبال، ساده است و ظاهرا مهم نیست چه چیزی به زبان می‌آورید. همین دیروز یک کارشناس تلویزیونی، در واکنش به شکست پنج گله نساجی روبه‌روی پرسپولیس با کنایه از این صحبت کرده بود که سرمربی نساجی «همیشه» برابر پرسپولیس وا می‌دهد. او حتی به خودش زحمت نداده بود که تحقیق کند و متوجه شود که این اولین بازی حمید مطهری روبه‌روی پرسپولیس بوده است! در ماجرای علی دایی نیز همین ناآگاهی محض رخ داده است. قد بلند برای فوتبالیست شدن کافی نیست، اگر هم باشد، برای بازی در بهترین باشگاه‌های فوتبال کافی نیست. علی دایی هم هرگز یک فوتبالیست معمولی نبوده است.

او نه فقط یکی از بزرگ‌ترین بازیکن‌های ایران، که یکی از بزرگ‌ترین ستاره‌های قاره آسیا به شمار می‌رود. چهره‌ای که ای.اف.سی از اعتبارش استفاده می‌کند و فیفا او را در جمع چند ستاره برتر تاریخ برای انجام قرعه‌کشی جام جهانی قرار می‌دهد. کسی که رونالدو بعد از عبور از رکوردش، او را تحسین می‌کند و اساسا خیلی‌ها ایران را با او می‌شناسند. کاش هر کس، به حیطه تخصصی خودش بپردازد و نقدی هم اگر هست، متوجه رفتار آدم‌ها شود. کاش فوتبال را برای اهلش بگذارید و با قیاس‎تان، خلق را به خنده دچار نکنید! درست وقتی کشورهای همسایه میلیاردها دلار خرج می‌کنند تا برای خودشان اسطوره بسازند، ما مشغول تخریب بازیکن‌هایی هستیم که تاریخ را برای فوتبال ایران ورق زده‌اند.