صفر، عدد لیگ برتر!

 آریا طاری

این مرد، همیشه عصبانی است!

معلوم نیست چرا ساپینتو در هر شرایطی عصبانی به نظر می‌رسد. خصلتی که البته در مربیان پرتغالی دیگری هم دیده شده است. او کنار زمین جنب و جوش زیادی دارد اما حقیقت آن است که این همه عصبانیت و این همه اعتراض کمکی به شرایط استقلال نمی‌کند. آیا واقعا این همه فریاد و این همه اعتراض از استقلال تیم بهتری ساخته است؟ یا اینکه این حرکات بیشتر شرایط این تیم را به هم ریخته‌ است؟ ساپینتو باید عصبانیتش را برای شاگردان خودی و در تمرین‌ها نگه دارد و در جریان هر بازی آرامش بیشتری داشته باشد. این آرامش باید از روی نیمکت آبی‌ها به ترکیب تیم برسد و بازیکنان نیز از کاری که در جریان هر بازی انجام می‌دهند لذت ببرند. ماجرایی که به هیچ وجه در استقلال تحت هدایت این مربی احساس نمی‌شود. این داستانی است که بدون شک آبی‌ها را در ادامه فصل نیز آزار خواهد داد.

فقدان انتحار در لیگ برتر

مس رفسنجان به هیچ وجه از دفاع اتوبوسی روبه‌روی استقلال استفاده نکرد. قبل از بازی نیز محمد ربیعی تاکید کرده بود که به سراغ این سبک دفاعی نمی‌رود. پس این بازی نشان داد که مشکل استقلال، صرفا روبه‌رو شدن با تیم‌های فشرده از نقطه نظر دفاعی نبوده است. این در حالی است که آبی‌ها در همین فصل بارها و بارها سبک بازی تیم‌های حریف را زیر سوال برده‌اند. کندی استقلال به خصوص در انتقال بازی و همچنین فقدان خلاقیت کافی در مرکز زمین برای این تیم، همواره از شروع فصل همراه این تیم بوده است. در استقلال، تلاش کافی برای ریسک کردن و انتحار دیده نمی‌شود. ساپینتو با شعار پیاده کردن فوتبال خوب و هجومی به استقلال ملحق شد اما او تا امروز به دلایل مختلف نتوانسته این ایده را در زمین پیاده کند و یک تیم آرمانی برای استقلال بسازد.

تیمی که به گل زدن اعتقاد ندارد

مس رفسنجان حقیقتا یکی از عجیب‌ترین تیم‌های تاریخ لیگ برتر است. تیمی که مجموع گل‌های زده و خورده‌اش در این فصل از مجموع بازی‌هایش نیز کم‌تر بوده است! این رکورد در تاریخ فوتبال ایران بی‌سابقه به نظر می‌رسد! این در حالی است که تیمی مثل مس اتفاقا در خلق موقعیت هیچ مشکلی ندارد. آنها روبه‌روی استقلال چند بخت ایده‌آل برای گلزنی داشتند اما نتوانستند از این توپ‌ها استفاده کنند. بهترین موقعیت بازی را نیز فراز امامعلی در آخرین ثانیه‌های مسابقه از دست داد. او در موقعیت تک به تک با حسین حسینی، توپ را به آسمان فرستاد و یکی از عجیب‌ترین موقعیت‌های خراب‌شده لیگ برتر را ساخت. مس در شروع فصل با منشا تمدید کرد و لوسیانو را نیز به خدمت گرفت تا با جذب دو آقای گل، آتشین‌ترین خط حمله لیگ را بسازد. منشا اما دیگر عملا از برنامه‌های ربیعی خارج شده و پریرا نیز بسیار ناامیدکننده بوده است. نقطه قوت مس، خط دفاعی خوب و مطمئن این تیم است اما با این آمار هجومی رسیدن به موفقیت برای این باشگاه عملا محال خواهد بود.

داور، دردسر نمی‌خواست

قضاوت داور وسط دیدار استقلال و مس رفسنجان نیز در نوع خودش جالب بود. او با صحنه‌های مشکوک زیادی درون محوطه روبه‌رو شد اما اصرار داشت که پنالتی اعلام نکند. داور به راحتی می‌توانست برای هر دو تیم پنالتی بگیرد. شاید این تصمیم‌ها حتی بازی را نیز جذاب‌تر می‌کرد اما او تصمیم گرفت خودش را به دردسر نیندازد و به هیچ قیمتی نقطه پنالتی را نشان ندهد. بدون تردید این یکی از قضاوت‌های ضعیف این فصل لیگ برتر بود. داوری که مدام کارت می‌داد تا اقتدارش را به رخ بکشد اما در عمل، باید با گرفتن پنالتی اقتدارش را

نشان می‌داد.

این جای خالی بزرگ

بازی با مس نشان داد که محمد محبی چقدر برای استقلال مهم است و جای خالی او چه لطمه‌ای به تیم می‌زند. ارسلان، سجاد و مهدی قایدی در غیاب این بازیکن اصلا در خط حمله موفق نبودند. شاید خرید محمد محبی درست همان اتفاقی باشد که یک تفاوت بزرگ را برای استقلال رقم زده است. او به عنوان بازیکنی که تا این اندازه برای استقلال مهم است، باید کم‌تر مقابل رقبا اخطار دریافت کند. این عادتی است که برای این ستاره اصلا خوشایند به نظر نمی‌رسد و استقلال را نیز در مقاطع حساس فصل به دردسر می‌اندازد.