خیلی‌ها دوست دارند مسی باشند و به عنوان بهترین بازیکن تاریخ به یاد آورده شوند. خیلی‌ها دوست دارند رونالدو باشند و بهترین‌ها را به چالش بکشند. خیلی‌ها دوست دارند هالند یا امباپه باشند و برای آینده بجنگند. خیلی‌ها هم دوست دارند امی مارتینز باشند و روی اعصاب حریف راه بروند.

یک راه دیگر هم هست که بسیار جذاب به نظر می‌رسد و آن، «دی ماریا» بودن است. بازیکنی که همیشه در حساس‌ترین لحظات به کمک کشورش آمده و گره‌ها را باز کرده است. چند روز از فینال جام جهانی گذشته اما نمی‌توان دست از ستایش این بازیکن برداشت. بازیکنی که انگار متخصص گلزنی در فینال‌ها برای آرژانتین است. دی ماریا در فینال المپیک 2008 برای آرژانتین به زمین رفت. آن روز رومن ریکلمه در ترکیب اصلی این تیم بود و همه انتظار می‌کشیدند تا گلزنی دو ستاره جوان به اسم مسی یا آگرو را ببینند.

تنها گل آن فینال را اما آنخل دی ماریا به ثمر رساند. گلی که مدال طلای المپیک را به آرژانتین هدیه داد. آنخل سال‌ها بعد در فینال کوپا آمه‌ریکا در استادیوم ماراکانا نیز دوباره کار خودش را کرد و این بار با یک چیپ دیدنی، برزیلی‌ها را ناکام گذاشت. وقتی توپ از خط دروازه رد شد، چهره او که با همه وجود برای آرژانتین فریاد می‌کشید، دیدن داشت. دی ماریا در یک موقعیت حساس دیگر خودی نشان داد و همه را شگفت‌زده کرد. داستان او و فینال‌ها اما تمام نشد.

این بازیکن مدتی بعد در دیدار فینالیسیمو بین آرژانتین و ایتالیا هم فوق‌العاده بود و توانست دروازه تیم مانچینی را باز کند. اوج شاهکارهای آنخل اما در فینال جام جهانی رقم خورد. بازیکنی که در همان نیمه اول برای تیمش پنالتی گرفت تا لئو مسی بتواند گل اول بازی را به ثمر برساند. دی ماریا دقایقی بعد روی یک ضدحمله استثنایی، گل دوم تیمش را هم زد تا به روند گلزنی و درخشش در فینال‌ها ادامه بدهد. به نظر می‌رسد هیچ بازیکنی مثل او در لحظه‌های حساس به کمک تیمش نیامده است.

از لحظه تعویض این ستاره، بخش مهمی از قدرت آرژانتین در فینال تحلیل رفت. دوربین‌ها هم مدام او را در حال اشک ریختن روی نیمکت نشان می‌دادند. دی ماریا اما به چیزی که سزاوارش بود، رسید و جام را در آغوش گرفت. جامی که انگار برای او ساخته شده بود. برای گلزن همیشگی فینال‌ها و دیدارهای سرنوشت‌ساز. برای بازیکنی که اگر پای آرژانتین وسط باشد، هر غیرممکنی را ممکن می‌کند.

در کنار مارادونا، بازیکنانی حضور داشتند که زندگی را برای او ساده‌تر می‌کردند. دی ماریا نیز چنین نقشی را برای مسی بازی کرد. کاری که چهره‌هایی مثل هیگواین یا آگرو موفق به انجامش نشده بودند. حالا می‌توان فهمید که اسم کوچک و البته لقب دی ماریا چقدر برازنده این بازیکن است. «آنخلیتو» یعنی فرشته و او همیشه در هر وضعیتی فرشته نجات آرژانتین بوده است. وقتی یک فینال سرنوشت‌ساز و تعیین‌کننده از راه رسید، کافی است توپ را به او پاس بدهید. بازیکنی که همیشه راه را به طرف خوشبختی پیدا خواهد کرد.

 

کپی شد